Düşlerle hesaplaşmak
Şimdi depremin yerle bir ettiği rezidansların, sitelerin, apartmanların reklamlarına baktınız mı hiç? Müteahhitlerin reklamlarında en sevilen kelimelerden biri “düş”tür, malum.
Toplum olarak aklımızı “konut”la bozduğumuzu iyi bilirler.
Düşlediğimiz (bazen hayal, bazen rüya) hayatın satın aldığımız konut yoluyla gerçekleşeceğine bizi inandırmak isterler.
Nasıl olsa kelimeler bizi büyülü yor ya...
Satış ofisinde asgari ücrete çalıştırılan bir genç bize “İsterseniz sizi inşaat alanında gezdirelim, cen netten bir köşe olduğunu görecek siniz” dediğinde, gevşeyiveririz...
Ama kelimeler tek başlarına hiç de sağlam malzeme değillerdir.
Düşler de öyle...
Kimin aklına gelirdi “Hep yaşama yı düşlediğiniz şehirde cennetten bir köşe” diye pazarlanan 250 daireli Rönesans Rezidans’ın lego gibi üst üste devrilip yüzlerce insana mezar olacağı?
Düşten uyanma zamanı geldiğinde çok geç olabiliyor.
Şimdi acılar, sancılar içinde birçok şeyi baştan öğrenmeye çabalıyoruz...
Tv kanallarının sismolojiye takıntılı hallerine rağmen...
Şükür ki...
Sadece fay hatlarını değil...
Sadece doğru inşaat tekniklerini değil...
Nasıl bir yerde ikamet etmeli, nasıl bir “ev”de barınmalıyız konusunu da sorgulamaya başladık.
Özellikle “ev” ile “konut” arasındaki farklara da baktığımız da...
Yıllardır vurguladığım “şehir” ile “kent”in nasıl farklı yerleşimler olduğunu anladığımızda...
Asıl o zaman bu büyük yıkımdan bir “diriliş” çıkartabileceğiz.
Farkındayım...
Yeni barınma ve yerleşme modelleri konusu konuşulurken...
Bazen ütopik olmakla eleştirilen Iikirler de ortaya geliyor.
Mevcut ekonomik sistem ve demografi içinde kıyı köşe kalabilecek tasarılar dile getirildiği söyleniyor.
Olsun
Öyle de olsun
Çünkü çok zamandır meselelerimize bakışımızdaki “darlık” bizi boğuyordu.
Oysa ufkumuzu açmak için hem derine, hem düne (geleneğe) hem de geleceğe doğru uzanmamız gerek.
Yeter ki, yaşadıklarımıza karşı dürüst olalım ve sorgulayalım.