döviz krizinin arka planı
Bir anda patlak verip hiç beklenmedik boyutlara tırmanan döviz krizi, gerek yargıda, gerek iç ve dış politikada hukuk ve demokrasi kriterlerinden uzaklaşmanın yol açtığı iç içe geçmiş yanlışların ekonomideki yansıması.
20 Temmuz OHAL sürecinde yargının “derin müdahale” ve yönlendirmelerle iyice rayından çıkarılması içeride birçok masumun canını yaktığı gibi, istihbarat takibine takılan yabancılar üzerinden dış ilişkilerimizde de ciddî gerilimler üretti.
Rahip Brunson ve Deniz Yücel, bu gerilimlerin odağında yer alan isimlerden en çok bilinenler. Büyükada operasyonunda derdest edilip bilâhare çoğu bırakılan insan hakları aktivistleri de listede.
Bunların dışında kamuoyuna yansımadığı için bilinmeyen, el altı pazarlıklar sonucu sessiz sedasız bırakılan veya hâlâ içeride tutulan başka isimler de var.
Bırakılmayanların takas için veya rehine olarak elde tutulduğu intibaı ise hem hukuk ve yargı noktasında zaten olan kuşkuları güçlendiriyor, hem uluslararası itibarı sarsıyor, hem gerilimleri tetikliyor.
Göz göre göre gelip tribünlere yönelik rest ve hamasî çıkışlarla tırmandırılan gerginlikler ilişkilerde çok yönlü tahribat ve hasara yol açarken, sorunları daha fazla büyütmeden çözmeye yönelik ortak akıl platformları ile sessiz diplomasi kanallarının devredışı bırakılması, demokrasiden uzaklaşmanın getirdiği olumsuzluklardan biri olarak karşımıza çıkıyor.
Bu konuda da bypass edilen parlamentonun işlevsiz bırakılması ve tek ses haline getirilip aynı manşetlerle çıkan medyanın demokratik denetim fonksiyonundan tümüyle uzaklaştırılmış olması da. Aynı şey Stk’lar için de söz konusu.
En garibi, ekonomik krizden en çok zarar görecek olan iş dünyasının, kendisini yakından ilgilendiren bu kritik ve hayatî gelişmeler karşısındaki suskunluğu.
Ve iyiniyetli eleştirilerin bile “ihanet” damgası yediği böyle bir ortamda susturulan, sindirilen, korkutulan bir toplumun, iktidar cenahı tarafından tırmandırılan “şimdi de yedi düvele karşı ekonomik savaş” söylemleri eşliğinde saf tutmaya zorlanması.