Taşlar çatlayabilir, ama biz!

Mükemmel Müslüman, çok bilen değil Allah’ın takdirine razı olandır. Takdire razı olmak ise aslında tevekküldür. Allah kendisine tevekkül edip teslim olanları çok sever. Bu ahirzamanda baş döndüren olaylar karşısında Allah’a tevekkül etmek ve hikmetine teslim olmak ise büyük nimettir.

Bizim en büyük meselemiz, imanın muhafazasına çalışmaktır. Çünkü, bu gün en büyük tehlike imansızlıktır. İmanın olmadığı kalpte merhamet olmaz. Merhametin olmadığı topluluklar, menfaati uğruna her şeyi feda eder. Ortada ne namus kalır, ne utanma ve ne de kardeşlik. Nesebi kardeşler bile kardeşlik haklarını muhafaza edemezler.

Etrafımıza baktığımızda çok çirkin ve şeytanî planlar yürütülüyor. Ehl-i imanı kandırıp parça parça etmek ve birbirine düşürmek için dessas münafıklıklar yapılıyor. Herkesi başkalarının hataları ile meşgul ediyorlar. Müslümanların birlik ve beraberliğini bozmak için gayret gösteriyorlar ve maalesef başarıyorlar da. Kendinden başkasını beğenmeyen insanlar ve benden başka iyi yapan yok, diyen cemaatler oluşturmaya çalışıyorlar.

Hâlbuki Üstadımız; “Çünkü ben kendimi beğenmiyorum; beni beğenenleri de beğenmiyorum. Cenâb-ı Hakk’a çok şükür, beni kendime beğendirmemiş.” diyerek nazarları imanî hakikatlere çevirmiştir. Ama içerden ve dışardan bilerek ya da bilmeden sinsi tuzaklar devam etmektedir. Kardeşlerimizin birbirine karşı sabırları zayıflatılıp, eksikleri abartılarak sıkıntı meydana getiriyorlar. Bir arada uyumlu hizmet etme ortamları bozuluyor.

Bütün hatalarına karşı imanlı bir kardeşim, her şeye bedeldir, deyip muhabbeti arttırmamız gerekiyor. Biz Allah için birbirimizi sevdik, böyle küçük meseleleri önemsemeyiz, her meselemizi sabır ve istişare ile hallederiz, deyip sıkı durmak zamanıdır. Yoksa herkes kendine göre güzel bulduğu tarzla hizmet edebilir. Fakat lüzumsuz bölünmelere sebep olunur. Bu da İslâm’a ve İslâm birliğine büyük zarar vermektir.

Şimdi sabır imtihanı söz konusudur. Her taraftan olumsuzluklar öne çekilerek gıybet ve dedikodu kapıları ardına kadar açılıyor. Feleğin inadına taşlardan daha metin olup bu tuzakları bozma zamanıdır. Üstadımızın bize tavsiye ettiği İhlâs ve Uhuvvet Risalelerini çokça okuyup düsturlarına harfiyen uyarak birlik beraberliğimizi sağlam tutmalıyız. Kabiliyetleri istihdam ve mesaileri tanzim ederek bir büyük baharın gelmesine çalışmalıyız. Yani, bütün insanlığın ve özellikle ehl-i imanın nazarlarını Risale-i Nur’a çevirmeye gayret etmeliyiz.

Netice olarak; “Haddinden fazla fevkalâde hüsnüzan ve müfritane âli makam vermek yerine, fevkalâde sadakat ve sebat ve müfritane irtibat ve ihlâs lâzımdır. Onda terakki etmeliyiz.” uyarısına samimiyetle kulak verip, sabırla uymak zorundayız. Allah yar ve yardımcımız olsun. İnşallah.

Bütün kardeşlerimizin ve âlem-i İslâm’ın şu mübarek gün ve gecelerini tebrik eder, yaptıkları ve yapacakları hayırlı duâlarının kabulünü Cenâb-ı Hak’tan niyaz ederim. Müstecab duâlarını istirham ederim.