Başımıza hoş geldin Ya Resulallah!
Hoş geldin Ya Resulallah (asm); aramıza, evimize, gönlümüze hoş geldin. Dünyamıza, çağımıza, bağımıza, başımıza hoş geldin!
Bir nur halesi gibi ezelden beri yürüyüp geldin; kâinatı şenlendirdin, varlıkları bereketlendirdin, kavimleri feyizlendirdin, ümmetini nurlandırdın, günahkârları umutlandırdın!
Çünkü sen kâinatın baş tacısın, mevcudatın sebebisin, insanların efendisisin!
Çünkü sen öyle bir nursun ki, kâinat kitabının kâtibinin kaleminin mürekkebisin. Sen âlemin hem çekirdeği, hem meyvesisin! Sen mevcudatın ruhusun, kâinatın vicdanısın, dünyanın aklısın!
Biz günahımızdan kopup sana gelemedik ya Resulallah (asm).
Ama sen bize hep geldin. Hep geleceksin. Bizi günahımızla baş başa hiç bırakmadın, hiç bırakmayacaksın! Nitekim Kur’ân’ın diliyle sen, bizden birisi… Bize çok düşkün, çok şefkatli ve çok merhametlisin.
Ya Resulallah (asm)! Ne esef vericidir ki, biz, sana düşkün olamadık! Biz, seni bilemedik! Biz, sana gelemedik!
Bizim yüzümüz yok sana gelmeye! Biz haddimizi çok aştık!
Biz kendi nefsimize düştük! Biz kendi kuyumuza düştük!
Bizim yüzümüz olmasa da, sen dünya dolusu rahmetle geldin!
Biz günahkâr olduk; sen müjdeyle geldin.
Biz isyankâr olduk; sen ala geldin. Biz zulümkâr olduk; sen mürüvvetle geldin!
Bin dört yüz küsur yıl önce, sen doğmadan, dünya koyu bir karanlıkta boğuluyordu. Zulüm sıradanlaşmıştı. Gecelerin sabahı olmuyordu. Cahillik akıllı insanı kötü avlamıştı.
Bin dört yüz seksen altı yıldan beri ufkumuz aydınlık bizim artık elhamdülillah. Karanlık mecâzî oldu, aydınlık hakîkat artık.
Hakikat güneşi bütün kâinatın semasında bu gün!
Ya Resulallah (asm)! Senin kutlu ismin ve getirdiğin nur doğudan batıya her yere ulaştı, her yeri zabt etti bu gün. Devir Senin (asm) devrin, zaman Senin (asm) zamanın. Çağa hâkim olan Sensin (asm). Dünyayı elinde tutan Sensin (asm). İnsanlığı ayakta tutan Sensin (asm).
Bu gece Senin (asm) doğumunun sene-i devriyesi. Senin (asm) aramıza, kalbimize, dünyamıza gelişini bir kez daha tebrik ediyoruz ya Resulallah (asm). Sana (asm) ve Senin (asm) âl ve ashabına kâinâtın zerreleri sayısınca salât ve selâm olsun.
SALÂTU SELÂMLA O’NU ANMALIYIZ
Sen (asm) doğduğun gün, kâinat ve kâinatın her bir zerresi görülmemiş bir sevince gark oldu. Karanlıklar nurla yırtıldı, doğudan batıya her yer nurla doldu. Putlar devrildi. Tapılan ateşler söndü, kutsanan göller kurudu. İran’da Kisrâ’nın sarayının on dört sütunu çatır çatır yıkıldı. Gökten bir yıldız doğdu ve yıldızlar salkım saçak yere doğru eğildiler.
O an, kâinata şan ve şeref veren kâinatın Efendisi ve dünyanın ve ahretin Güneşi Hazret-i Muhammed Aleyhissalâtü vesselâm dünyaya teşrif buyurdu.
Bu gece, Peygamber Efendimiz’e (asm) bîatımızı yenilemeli, onu Salât ve selâmlarla çok anmalıyız. “De ki: “Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun ki, Allah da sizi sevsin.” Âyeti gereğince Peygamber Efendimizin (asm) sünnetine göre yaşama azmimizi ve aşkımızı canlandırmalı, yaptığımız duâ ve zikirlerle, ömrümüzün son nefesine kadar yaşama niyetinde olduğumuz Sünnet-i Seniyye ile hem Allah’ın rızasına, hem de Resûlullah’ın (asm) şefaatine mazhar olmaya çalışmalıyız.
Mevlid Kandilinizi tebrik ederim.
D pnotlar: 1
KÂİNATIN BAŞ TACISIN RAHMETLE GELDİ BU GECE MEVLİD KANDİLİ
Âl-i İmrân Sûresi: 31.