Nurlu bir öğretmen

Köy Öğretmen Okulu’ndaki farklı fikirlere rağmen Risale-i Nur ile karşılaşarak hayatını nurlandıran bir öğretmen. Bediüzzaman Said Nursî’nin “mânevî evlâdım” dediği talebelerinden Mustafa Sungur Ağabey, Risale-i Nur’u 17 yaşında tanıyor ve hayatını nurlara adıyor.

Mustafa Sungur Ağabeyin hayatına baktığımızda etkilenmemek elde değil. Son Şahitler’den ve farklı kitaplardan edindiğim bilgiye göre, Karabük’ün Elani ilçesinde 1929’da doğan Mustafa Sungur, eğitimine Köy Enstitüsünde devam eder. Köy Enstitülerinde dine karşı takınılan olumsuz tavra rağmen, dine meyilli olmuş ve bu tavrını Risale-i Nur’u bulana kadar sürdürmüştür. Onun aklını, fikrini, ruhunu Kur’an’dan gelen nur doyurmuştur. Mustafa Sungur, çok okuduğu gibi başarısıyla da dikkat çekmiştir. Aile büyüklerinden de gördüğü destekle mânevî yönünü takviye etmeye çalışmıştır.

Mezun olduktan sonra, köyde öğretmenlik yapmaya başlar. Öğrenciyken bilgi sahibi olduğu Bediüzzaman ve Risâle-i Nur’u daha iyi tanımak için talebelerle görüşür. Risale-i Nur’u okudukça ruhundaki manevi yaralarını tedavi eder. Zamanla hakikatler kalbine indikçe Bediüzzaman’ı görmek ister ve Bediüzzaman’a mektuplar yazar. Bu mektuplardan bazıları lâhikalarda yerini almıştır. Bediüzzaman’ın gönderdiği mektupta kendi ismini de gören Mustafa Sungur, büyük heyecan duyar: “Nurun küçük kahramanlarından Mustafa Sungur ve Rahmi’nin az bir zamanda eski harle, Mustafa Sungur’un gayet mükemmel, Meyve’nin 11. Meselesi Hatimesi ile Rahmi’nin Gençlik Rehberi’ni eski harlerle güzelce yazmaları ve Kastamonu’dan gelen kitaplarım içinde bize göndermeleri, hakikaten benim için yeni biraderzadelerim bir Abdurrahman ve Fuad dünyaya gelmiş gibi beni memnun ediyor.” Bu ifadeler üzerine Bediüzzaman ile görüşmek için yola çıkar. Ve günler süren yolculuktan sonra Bediüzzaman ile görüşme fırsatı bulur. Bediüzzaman, Mustafa Sungur’a uzun zamandır kendisine hizmet eden önemli talebesi Ceylan gibi değer verir: “Ceylan bir Sungur, Sungur bir Ceylan” diyerek iltifatta bulunur. Genç öğretmenin bu değer karşısında şevk ve heyecanı daha da artarak memleketine döner.

Artık Mustafa Sungur, gittiği her yere iman hakikatlerini de götürür ve hayatını Risale-i Nur’u anlatmaya adar. Bediüzzaman’ın, Afyon dâvâsında (1948) yargılanacağını öğrendikten sonra onunla görüşmeye gelir. Dinî kitap okumak ve Bediüzzaman’la görüşmenin suç sayıldığı o dönemde Mustafa Sungur da tutuklanıp Afyon hapsinde 4 ay kalır. Hapis cezası aldığı için artık öğretmenlik yapmasına da izin verilmez. Memuriyetten atılan Mustafa Sungur, Bediüzzaman’ın vefatına kadar yanında kalarak hizmet eder.

Hayatını davasına feda eden Mustafa Sungur Ağabey, “Risale-i Nur, Kur’ân-ı Kerim’in bu asrın fehimine bir dersidir. Bugünkü insanlık Nur-u Kur’ân’ı arıyor” diyerek gittiği yerleri nurlandırmaya çalışmıştır. Gelecek nesiller için, aklı selim sahibi herkesin Nur’dan gözünü kapayamayacaklarını söylemiştir. Bu temennisinin müjde olması duasıyla, 1 Aralık 2012’de vefat eden Mustafa Sungur Ağabey’i, rahmetle anıyoruz.

YUKARIDAN AŞAĞIYA — 1.

Ülemeli bakır çalgı. Saka'nın ortası. 2. Neticesiz, kısır. - Yavru sahibi dişi. 3. İncelik, kibarlık. 4. Entrika. - Danışıklı dövüş. 5. Daha iyiye ulaşma, daha iyi sonuç alma yarışması. Utanma duygusu. 6.

Yokluk. - Hint-avrupa dil ailesi. 7. Anadolu'da bayanların kullandığı bir çeşit baş örtüsü. Emek, iş, çalışma. 8. Veli, Allah dostu. - Şöhret, şan. 9. Mıstırın kısası. - Bozuk yumurta. 10. Kullandığımız alfabede sekizinci harfin okunuşu. - Arkası sırlı cam. - Dünyanın uydusu. 11. Bir kaç kez yavru vermiş hayvan. - İnanç. 12. Ağ şekilli torba. - Genel ziraat işleri.

B A Z İ L İ K A K E L E M E K K A

DÜNKÜ BULMACANIN CEVABI

D İ M A Ğ A D E N E N İ N E K A R U V A N N İ İ N İ Z T O D M İ L İ M E E R E E K E N E K E B R N T A M S E H A L İ T A A S H U R İ O N İ K İ U T R İ T N A N