Bu günlerde senin de canın sıkılıyorsa...

Y alnız başıma yürüyorum.. Sokakta, hiç durmadan cikcik öten kuşlardan ve benden başka kimsecikler yok. Kaldırım taşları en sevdiğimden, kareli... Bir iki seksek zıplaması deniyorum, ama nafile. O da keyfimi yerine getirmiyor. Moralim bozuk. Büyüklerin bizi anlamadığını düşünüyorum. Yürürken karelerin çizgisine basmamayı hiç unutur muyum? Asla! Arada bir yolda gördüklerimi keşfetmek istiyorum, ancak parmağımla dokunmam bile yasak, çünkü virüs var… Sonunda dayanamayıp kaldırımın ortasında duran taşı adeta bir halterci gibi kaldırıp, bir çırpıda yolun kenarına atıverdim. Ama o da ne? Bizim taş suya gelmiş, üstümü başımı çamurlu suyla ıslatmıştı. Virüs yüzünden evin kapısına bile dokunmuyorken şimdi bu olacak iş mi canım? Üstüm ıslak, rezil durumdayken tonton bir dede;

- Tıpkı gizli bir tılsım gibi’! diye seslendi balkonundan. Ben daha dedenin yumuş yumuş bembeyaz sakallarından gözümü alamazken o, ‘’Bu tılsımı nasıl çözmeli?’’ sorumun cevabını yapıştırdı:

- Canın sıkılıyor ve bunaldıysan sana senin gibi arkadaşlar lâzım, artık bu tılsımı da açarsın değil mi?’’ dedi.

Tılsım, ‘’Çocukken öğrendiğin ve yaptığın her şey çok kıymetli. Neyi bekliyorsun? İlim öğrenmeye koşsana’’ diyor galiba dedim. Tılsımı çözmenin sevinciyle Kur’ân ilmi öğrenecek bir yer ararken İzmit Hanımlar meşveretinin bizim için hazırladığı online çocuk programı müjdesini duydum. Yaşasın, bu virüs beni seviyor galiba ki sayesinde böyle bir programa kayıt oldum!

Ve işte o vakit geldi çattı! Sonunda programındayım. Dünyanın dört bir yanından benim gibi heyecanlı çocuklar çıkıyor karşıma. Ne güzel değil mi öğrenmeye hevesli bir sürü harika çocuk!

Karantinada haftanın iki gününü hep beraber bu kıymetli program ile değerlendiriyoruz. ‘’Ne mutlu hepimize, Cennette çocukları çok seven Peygamberimizle (asm) birlikte olacağız” diye düşününce daha çok motive oluyorum. Böyle programların meşveretle yapılması ne güzel neticeler veriyor diye düşündüm. Peygamberimizin (asm) istişareye verdiği önemi de hatırlarken kullanılan materyaller, yapılan faaliyetler, paylaşılan Can Kardeş yazıları (Üstelik yazısını okuduğumuz yazarlar da misafirimiz oluyor), oyunlar ve daha niceleriyle zenginleştirilmiş programın şaşkınlığı içindeyim.

Büyükler bizim ne kadar sıkılıp bunaldığınızı anlayamıyor derken daha önce hiç tanışmadığım ablalarım bu sitemimi duymuş gibi tam da biz çocuklara göre bir program hazırlamışlar. Sence de garip değil mi? Eh tabi, derslerden önce gece gündüz meşveretlerle çok hazırlık yapıyorlarmış.

Bediüzzaman Said Nursî Emirdağ Lâhikası’nda şöyle şöylemiş: ‘’Şimdi gözümün önündeki makinecik ve radyo kabı, Kur’ân’ı dinlemek için odama getirilmişti. Baktım, on hissede bir hisse kelimat-ı tayyibeye veriliyor. Bunu da bir hata-yı beşerî olarak anladım. İnşâallah beşer bu hatasını tamir edecek. Ve bütün zemin yüzünü bir meclis-i münevver, bir menzil-i âlî ve bir mekteb-i imanî hükmüne geçirmeğe vesile olan bu radyo nimetine bir şükür olarak beşerin hayat-ı ebediyesine sarfedilecek kelimat-ı tayyibe, beşte dördü olacak.’’ Nasıl kullanıldığını bilemediğim teknolojiyi Üstad’ın bu söylediğinden yola çıkarak ve bu dersler sayesinde doğru kullanmayı bile öğrenmiş oldum. İnşaallah bundan sonra beşte dördünü ben de ahiretim için kullanarak tabletimi okula dönüştüreceğim.

Arkadaşlar hepinizi benimle birlikte bu hakikatleri online olarak dinlemeye bekliyorum.

İzmİt Yenİ ASYA Hanım Okuyucuları