İhlâsı kazanmaya mecbur ve mükelleiz

Yirmi Birinci Lem’a

İhlâs Hakkında

On Yedinci Lem’a’nın On Yedinci Notasının Yedi Meselesinden Dördüncü Meselesi iken, ihlâs münasebetiyle Yirminci Lem’a’nın İkinci Noktası oldu. Nuraniyetine binaen Yirmi Birinci Lem’a olarak Lemaata girdi.

[Bu Lem’a lâakal her on beş günde bir defa okunmalı.]

“İhtilâfa düşmeyin; sonra cesaretiniz kırılır, kuvvetiniz de elden gider.” [Enfal Sûresi: 46.]

“Allah için namaza durup kıyamda bulunun.” [Bakara Sûresi: 238]

“Nefsini günahlardan arındıran, kurtuluşa ermiştir.

• Nefsini günaha daldıran ise hüsrana düşmüştür.” [Şems Sûresi: 9-10.]

“Benim âyetlerimi, az bir dünya menfaatiyle değiştirmeyin.” [Bakara Sûresi: 41]

Ey ahiret kardeşlerim ve ey hizmet-i Kur’âniyede arkadaşlarım! Bilirsiniz ve biliniz:

Bu dünyada, hususan uhrevî hizmetlerde en mühim bir esas, en büyük bir kuvvet, en makbul bir şefaatçi, en metin bir nokta-i istinad, en kısa bir tarîk-ı hakikat, en makbul bir duâ-i manevî, en kerametli bir vesile-i makàsıd, en yüksek bir haslet, en safî bir ubudiyet, ihlâstır.

Madem ihlâsta mezkûr hassalar gibi çok nurlar var ve çok kuvvetler var. Ve madem bu müthiş zamanda ve dehşetli düşmanlar mukabilinde ve şiddetli tazyikat karşısında ve savletli bid’alar, dalâletler içerisinde bizler gayet az ve zayıf ve fakir ve kuvvetsiz olduğumuz hâlde, gayet ağır ve büyük ve umumî ve kudsî bir vazife-i imaniye ve hizmet-i Kur’âniye omzumuza ihsan-ı İlâhî tarafından konulmuş. Elbette herkesten ziyade, bütün kuvvetimizle ihlâsı kazanmaya mecbur ve mükellefiz. Ve ihlâsın sırrını kendimizde yerleştirmek için gayet derecede muhtacız. Yoksa hem şimdiye kadar kazandığımız hizmet-i kudsiye kısmen zayi olur, devam etmez; hem şiddetli mes’ul oluruz. “Benim âyetlerimi, az bir dünya menfaatiyle değiştirmeyin.” [Bakara Sûresi: 41] âyetindeki şiddetli tehditkârâne nehy-i İlâhîye mazhar olup, saadet-i ebediye zararına, manasız, lüzumsuz, zararlı, kederli, hodfüruşâne, sakil, riyakârâne bazı hissiyat-ı süliye ve menafi-i cüz’iyenin hatırı için ihlâsı kırmakla, hem bu hizmetteki umum kardeşlerimizin hukukuna tecavüz, hem hizmet-i Kur’âniyenin hürmetine taarruz, hem hakaik-ı imaniyenin kudsiyetine hürmetsizlik etmiş oluruz.

Ey kardeşlerim! Mühim ve büyük bir umur-u hayriyenin çok muzır mânileri olur. Şeytanlar o hizmetin hâdimleriyle çok uğraşır. Bu mânilere ve bu şeytanlara karşı ihlâs kuvvetine dayanmak gerektir. İhlâsı kıracak esbabdan yılandan, akrepten çekindiğiniz gibi çekininiz. Hazret-i Yusuf Aleyhisselâm “Şüphesiz

nefis daima kötülüğe sevk eder–ancak Rabbim rahmet ederse o başka.” [Yusuf Sûresi: 53.] demesiyle, nefs-i emmareye itimad edilmez. Enaniyet ve nefs-i emmare sizi aldatmasın.

Lem’alar, s. 274

LÛGATÇE:

esbab: Sebepler.

hassa: Bir şeye özel olan nitelik.

hissiyat-ı süliye: Nefse ait aşağılık duygular.

hizmet-i kudsiye: Mukaddes hizmet; iman hizmeti.

hodfüruşâne: Kendini satarcasına, övünerek; kendini beğendirmeye çalışarak.

lâakal: En azından.

menafi-i cüz’iye: Cüz’î, küçük menfaatler.

nehy-i İlâhî: Allah’ın yasaklaması.

nokta-i istinad: Dayanak noktası.

riyakârâne: Riyakârca, riyakârlıkla; ikiyüzlülükle.

saadet-i ebediye: Sonsuz mutluluk; Cennet hayatı.

sakil: Ağır, sıkıntı veren, sıkıntılı.

savletli: Savlet eden, saldıran, hücum eden.

tarîk-ı hakikat: Hakikat yolu.

ubudiyet: Kulluk, ibadet.

uhrevî: Ahiretle ilgili, ahirete ait.

umur-u hayriye: Hayırlı işler.

vesile-i makàsıd: Maksatlara ulaşmada vesile.

Kudsî bir vazife-i imaniye ve hizmet-i Kur’âniye omzumuza ihsan-ı İlâhî tarafından konulmuş. Elbette herkesten ziyade, bütün kuvvetimizle ihlâsı kazanmaya mecbur ve mükellefiz.