‘અપૂૂર્ણણ સંંસંાર’
ચાીઢ વીધુતોી ચાાલુંી, પૂણ એનાે ક્યાȏ ખબૉર છેે કે શેુભામ આજે કવિવીતોાનાે નાાપૂસȏ કરવીા માટે પૂસ્તોાઈ રહ્યોો છેે !
શેુભામ અનાે કવિવીતોાનાી સીધુી મુલુંાકાતો થાઈ નાહોોતોી. ૂર ેખાતોી યુવીતોી તોર ઈશેારો કરીનાે માએ કહ્યુંȏ હોતોુȏ,
“ભાલુંે અન્ય યુવીતોીનાી સરખામણીમાȏ એ યુવીતોી સાીસીધુી ેખાય છેે, પૂણ વ્યવીહોારકુશેળી છેે, રસોઈમાȏ પૂારંગતો છેે. જો તોારી નાજર ઠરે તોો મુલુંાકાતો ગોઠવીીએ.”
પૂણ, ૂરથાી...ઘીણે ૂરથાી એ યુવીતોીનાે જોઈનાે એનાે મળીવીાનાુȏ મના થાયુȏ નાહોં. બૉે વીર્ષોપ પૂછેી મેઘીા એનાા જીવીનામાȏ આવીી.
આજે ૂરથાી જોઈનાે નાાપૂસȏ કરેલુંી કવિવીતોાનાે નાજીકથાી જોઈ, જાણી, ઓળીખી ત્યારે એનાે પૂોતોાનાી ભાૂલું પૂર પૂારાવીાર પૂસ્તોાવીો થાયો અનાે વિવીવીેકનાા નાસીબૉ પૂર ઈર્ષોાપ થાઈ.
ક્યાȏ ઊડતોાȏ પૂȏખી જેવીી, વીર અનાે ઘીર પ્રત્યે બૉેદિકર મેઘીા અનાે ક્યાȏ વીર અનાે ઘીરનાી પૂળીેપૂળીે દિકર કરતોી કવિવીતોા !?
ક્યાȏ મહોારાજ પૂાસે રસોઈ બૉનાાવીડાવીતોી, જમવીા ખાતોર સાથાે જમતોી મેઘીા અનાે ક્યાȏ મહોેમાનાનાે જ નાહોં પૂવિતોનાે પૂણ આગ્રહોપૂૂવીપક જમાડતોી કવિવીતોા !?
સાȏજ પૂડે ઘીેર આવીે ત્યારે મેઘીા એનાી રાહો જોતોી હોોય, વિવીચાારોનાી આપૂલુંે કરતોાȏ કરતોાȏ સાથાે બૉેસીનાે જમતોાȏ હોોય એવીુȏ કેટલુંીય વીાર ઝાȏખ્યુȏ હોતોુȏ !?
કાશે, એ વીખતોે આધુુવિનાક, મહોત્વીકાȏક્ષીી યુવીતોીનાી અપૂેક્ષીા ના રાખી હોોતો અનાે સીધુીસાી કવિવીતોાનાે પૂસȏ કરી હોોતો તોો અત્યારે સુખ-શેાȏવિતોભાયુɖ જીવીના જીવીતોો હોોતો.
ઘીેર પૂહોંચ્યો ત્યારે એનાી હોાજરીનાી નાંધુ સુદ્ધાંાȏ લુંીધુા વીગર મેઘીા લુંેપૂટૉપૂ પૂર કામ કરતોી રહોી.
રેદિડયો પૂર સȏભાળીાતોા ભાુપૂેન્દ્ર વિસȏઘીનાા ગીતો સાથાેસાથાે એ ગણગણતોી હોતોી.
कभीी किकसिसको मुुकम्मल जहाा नहाी मिमुलताा कहाी जमुी ताो कहाी आस्माा नहाी मिमुलताा…