Beachd Ailein
“Bheil fios agad cò thu?” Bidh mi tric a’ cuimhneachadh air mar a bhiodh am bàrd Somhairle MacGillEain còir cho bitheanta a’ cur na ceiste sin, is e cho measail, agus cho ealanta air sloinneadh. ’S e cur-seachad inntinneach da-rìribh a th’ ann an rannsachadh fhreumhan teaghlaich, ach tha aithne a-nise cuideachd gum bheil fèin-aithne agus fèin-spèis nam bunait chudromach air soirbheachadh iomairtean leasachaidh eaconamach is sòisealta. Air an deireadh seachdain seo chaidh, is mi a’ sgrìobhadh seo, bha mi mothachail gun robh m’ aire ga chuimseachadh air ceistean fèin-aithne agus cultair. Bha sgiobaidhean nàiseanta rugbaidh a’ strì ann am farpais nan sia dùthchannan air raointean spòrs eadar-nàiseanta, agus ceudan mhìltean de luchd-taice a’ brosnachadh an cuid chluicheadairean le gleadhraich dhùrachdach agus seinn a bha aig amannan iongantach ceòlmhor!
Chruinnich àireamh mhòr de luchd-taice na Gàidhlig ann an Earra-Ghàidheal is Bòid air-loidhne, ann an cruinneachadh bliadhnail, a bheachdachadh air cothroman leasachaidh dha cànan agus cultar na sgìre. Le pàrantan ag iomairt gu dìcheallach airson leudachadh air seirbheis foghlam tro mheadhan na Gàidhlig, cha b’ iongnadh an cuid tàmailt nuair a chaidh stuthan teagaisg Gàidhlig a chartadh gu lagais, agus fhad ’s tha àrd-oifigearan a’ rannsachadh na thachair sheachain Comann nam Pàrant an cruinneachadh mar ghearan. ’S math gu dearbh gun deach beagan leabhraichean a ghleidheadh, ’s fheàrr aran tana na bhith gun aran idir! Theagamh nach eil luach na bha ga thilgeil às an seo ach glè bheag ma choinneamh ionmhas iomlan na Comhairle, ach far am bheil leasachadh agus fàs foghlam tro mheadhan na Gàidhlig daonnan gann de ghoireasan ’s e gun teagamh call susbainteach a bh’ ann. Tha Comhairle Earra Ghàidheil is Bhòid air a bhith na pàirt de chaidreachas co-obrachaidh luachmhor ann an spàirn leasachadh na Gàidhlig thar bhliadhnaichean agus tha co-fhaireachadh dùrachdach agam leis an luchd-obrach dìcheallach agus dealasach a bhios air an tàmailteachadh cho mòr leis mar a thachair an seo. Bhithinn an dòchas nach caillear sealladh neo grèim air luach agus èifeachdas gach càirdeas co-obrachaidh sin, agus ann a bhith ag ionnsachadh bho na thachair gun dearbh a’ Chomhairle às ùr a cuid creideis agus dealais dha foghlam tro mheadhan na Gàidhlig.
Chan urrainnear gun coimeas a dhèanamh eadar suidheachaidhean againne agus sluagh na Ucràine. Taobh a-staigh trì seachdainean tha beatha làitheil àbhaisteach nam milleanan air a dhol bun os cionn, bho shìth gu sgrios cogaidh, leòn, is bàs. Ann an saoghal innleachdach an latha an-diugh tha nas lugha de na thachras dìomhair, agus tha fianais oillteil na h-ionnsaigh aig an Ruis air a nàbaidh ri fhaicinn ann an dachaighean feadh na cruinne, ach a-mhàin anns an Ruis fhèin far am bheil naidheachdan air an sìoladh agus air am fiaradh leis a’ Khremlin! Mar a thuirt mi roimhe ’s e gun teagamh blàr leithid Daibhidh agus Goliat a tha seo ann an seadh meud armachd, ach abair gum bheil fèin-aithne agus fèin-spèis sluagh na Ucràine ga thaisbeanadh ann an neart, diongmhaltas, agus gaisge a’ dìon an cuid dùthcha!