Beachd Ailein
Sèididh gaoth is deàrrsaidh grian mar a thuirt am bàrd, agus fad linntean tha an cinne-daonna air a bhith mothachail air tionndadh nan ràithean, agus mar a tha nàdar agus ainmhidhean a comharrachadh nan gluasadan sin dhuinn. An uair a thig tionndadh na h-aimsire tillidh gach eun ri ealtainn a rèir an t-seanfhacail, agus fad sheachdainean a-nise tha sinn air a bhith a’ faicinn agus a’ cluinntinn nan ceudan de na geòidh ghlasa a dèanamh an slighe earraich air ais gu tuath. Sin mar a thà, mar a bhà, ’s mar a bhitheas!
Bheil cuimhne agaibhse air an abairt sin a bhiodh cho bitheanta aig daoine, a toirt beachd air suidheachadh a bha theagamh gun dòchas leasachaidh. Ach a dh’aindeoin sin bha mothachadh air gum bu choma dè bhiodh a tachairt ann am beatha-làitheil dhaoine, bha cunbhalachd nàdair agus nan ràithean gun atharrachadh, agus bha amannan agus cothroman cur is buain deatamach dha beathachadh an t-sluaigh. Bha an earbsa sin ann an ruith agus toradh nan ràithean na mhisneachadh cudromach dha slàinte inntinn cuideachd, ach saoilidh mi gum bheil ìre a’ mhisneachaidh sin a’ lagachadh fo bhuaidh rabhaidhean a tha a sìor fhàs dian a thaobh cor a’ gnàth-aimsire.
Thug co-dhùnaidhean agus molaidhean bhon cho-labhairt eadar-nàiseanta air àrainneachd an t-saoghail, a chumadh ann an Glaschu an uiridh, beagan misneachadh gun robh ceannardan an t-saoghail ag aithneachadh cho deatamach sa tha greasad a dhèanamh leis an iomairt gus stad a chur air na gasaichean truaillidh a tha a’ gànrachadh na h-iarmailt. Ach, mar a bha riamh fìor ann an saoghal poilitigs, bidh beòil a’ labhairt ach cha nochd gnìomhan a-rèir sin, agus bho chionn beagan làithean tha aithisg ùr a’ rabhadh gum feum iomairtean leasachaidh tomadach tachairt gu grad ma tha dòchas idir air cor an t-saoghail, agus a chinne-daonna, a ghleidheadh.
Tha na h-eòlaichean eadar-nàiseanta a sgrìobh an aithisg seo ag ràdh nach eil ach glè bheag ùine air fhàgail gus smachd fhaotainn air an t-suidheachadh. Eadar tuilleadh sneachda earraich agus aimsir fhuar air tilleadh, tha teachdaireachd na h-aithisg seo a’ cur sgleò air an ùrachadh misneachd is dòchais a tha sinn a’ faotainn nuair a tha an geamhradh a’ dol seachad. Co mheud agaibhse a bh’ air ’ur mealladh leis an deagh aimsir a bh’ againn fad greise, mar a bha mise nuair a chuir mi buntàta bho chionn seachdain? Bidh mi beò an dòchas nach toir an reothadh sgrios air an t-sìol, agus tha mi taingeil nach do chuir mi dad eile fhathast.
Ach nach suarach trioblaid sam bith a th’ againne an taca ri suidheachadh sluagh na Ucràin, air an claoidh le brùidealachd an-iochdmhor arm na Ruis. Le mòran talamh àitich na fhàsach fo uidheamachd cogaidh, agus fiù ’s an dachannan air an sgrios, tha teaghlaichean air an sgaradh le mnathan is clann nam fògarraich a’ teicheadh chun an iar. Bidh dìth cuir sìl earraich san Ucràin, agus dìth toraidh ri linn sin, na adhbhar gainnead dha mòran den t-saoghal!