Beachd Ailein
Meal an naidheachd air Prìomh Mhinistear ùr Riaghaltas na h-Alba agus gach soirbheachadh dha fhèin is dhan sgioba riaghlaidh aige. Cha b’iongnadh moit teaghlaich Humza Yousaf, air mar a chaidh taghadh ceannais Pàrtaidh Nàiseanta na h-Alba, agus ri linn esan a’ faotainn dreuchd Prìomh Mhinistear na h-Alba. Gun teagamh ’s e dearbhadh susbainteach a tha seo air bunait cho-ionannachd giùlain na dùthcha, ged a tha gànrachadh oillteil gràin-cinnidh fhathast gar truailleadh an siud ’s an seo. Ach a dh’aindeoin ìre na taice a fhuair e bho urracha mòra a’ Phàrtaidh bha Yousaf fortanach gun deach aige air buinnig is Ceit Fhoirbeis cho dlùth air a shàilean, agus tha fhios gum bu chòir dhan Phrìomh Mhinistear a bhith mothachail gur e taghadh Bhuill a’ Phàrtaidh a thug Foirbeis chun na h-ìre sin! Shaoilinn fhìn gum biodh leithid an fhiosrachaidh sin air a’ Phrìomh Mhinistear a stiùireadh gus dèanamh cinnteach Ceit Fhoirbeis a chumail anns a’ Chaibineat, oir mar a thuirt àrd-neach poilitigs eile uair ’s fheàrr d’ fharpaiseach a chumail ri do thaobh san teant a’ coimhead a-mach, seach a’ bualadh a-staigh ort!
Aon ghealladh a chluinnear bitheanta bho luchd-poilitigs, gu h-àraid ro àm taghaidh, ’s e cho deiseil is deònach ’s a bhitheas iad obrachadh cuide ri buill nam pàrtaidhean eile gus an leasachadh as fheàrr a lìbhrigeadh dha mòr-shluagh na dùthcha. Ach ma thèid thu a chur na ceiste air luchd-bhòtaidh ’s e a’ bheachd as trice a gheibh thu nach eil co-obrachadh èifeachdach idir a’ tachairt mar a tha cho tric ga ghealltainn, agus gum bheil cus ùine agus spàirn ga chaitheamh a’ càineadh phàrtaidhean agus bheachdan bhall eile seach ag adhartachadh phoileasaidhean bhuannachdail. Chuir Yousaf e fhèin air adhart mar “thagraiche leantalachd” agus leis a’ mhòr-chuid a’ tuigsinn sin a bhith a’ ciallachadh gum biodh e a’ cumail air adhart leis na poileasaidhean a bh’ ann, tha gu nàdarra ceist a thaobh nan gluasadan “dàna” a gheall e aig a’ chiad choinneimh den Chaibineat. Bha e na annas uimhir de chàineadh air an t-seann Riaghaltas a chluinntinn bho thè a bha na Ministear ann, ach chan eil ceist nach do dhearbh ìre na taice a fhuair Ceit Fhoirbeis bhon bhallrachd, as aonais nan urracha mòra, gum bheil àireamh mhòr ag aontachadh leatha gum bheil feum air crathadh a thoirt air a’ Phàrtaidh Nàiseanta agus air a chuid phoileasaidhean. Saoilidh mi mar sin gum faod am Prìomh Mhinistear a bhith a’ sùileachadh cheistean agus argamaidean gu math biorach agus làidir bho na beingean-cùil, agus theagamh gun gabh e aithreachas a thaobh ’s mar a dhèilig e ri co-thagraiche a thug farpais cho cruaidh dhà!
Agus cha bhi a chuid fharpaisean agus dhùbhlain ga dhìth ged nach bithte a’ smaoineachadh ach air leasachadh nan dìleab thrioblaidean a dh’fhàg e fhèin ann an Roinn na Slàinte, agus a’ bhutarrais mhaslach agus mhillteach anns am bheil seirbheis aiseagan an taobh an iar. Chan fhaigh e fois, oir cha stad na tràighean, ’s chan eil bàidh aig seòl-mara!