GAELIC COLUMN ANGUS MACDONALD

Seo meadhon-oidhche agus meadhon-oidhche na bliadhna, arsa ’m bàrd Donne, agus gu dearbha tha cuid dha na làithean a’ dearbhadh sin gun teagamh. Saoilidh tu gu bheil leisg air solus a là nochdadh, agus chaneil e ach uair feasgair ’n uair a chì thu a solus ag atharrachadh, agus a’ fàs fann, agus a’ ghrian, mu tha i air nochdadh idir, a’ cromadh sìos gun i ach beagan an iar air an àirde deas. ’S beag an t-iongnadh ged a bhiodh daoine bho chionn linntean, a’ cuir air soluis agus a’ cumail feisean-teine airson an dorchadas fhuadach.

Tha e àraid an ceangal a th’air a bhith aig a’ chinnedaoine ri solus agus teine, agus na sgeulachdan a tha co-cheangailte ris a sin. Bha sgeulachd aig na Greugaich gur e fear Prometheus a ghoid teine bho’n an dia Zeus, airson a thoirt do dhaoine. Tha da sgeulachd ann mun an dioghaltas a chaidh a dhèanamh air. Bha aon ag radha, gun deach a thairgneachadh ri beinn, agus gu robh iolair ag ithe an atha as, agus gum biodh an atha an uairsin a’ fàs as ùr. Tha sgeulachd eile ag radha gun deach cròc a thoirt dhan a’ bhoireanach Pandora. Thug i dheth a mullach agus fhuair a h-uile seòrsa droch rud a-mach air feadh an t-saoghail. Cha robh càil air fhàgail ann ach dòchas.

A’s a là againn fhìn, tha soluis a’ dol an àirde air tighean agus ann an gàraidhean, le cuid a’ cuir suas, saoilidh tu, deilbh ann a soluis do Bhodach na Nollaig, fèidh, agus sìthichean. Tha craobhan Nollaig dhan deasachadh ann an tighean, agus ann a làraich poblach, le soluis iomadh-dhathach, airson togail a thoirt do theaghlaichean, agus do dhaoine tha dìreach a’ dol seachad dha na bùitean. Gun teagamh tha e toirt faochadh bho’n an dorchadas mas tig àm na Nollaig fhèin, agus an uairsin bithidh a h-uile càil a’ coimhead beagan luideach as deidh dhan a Nollaig a dhol seachad.

Tha a h-uile càil a th’ann ged tha, buailteach aire tharruing air falbh bho’n an aobhar gu bheil Nollaig againn idir. Tha gu leòr a chanas riut nach eil e idir soilleir cuin a chaidh Criosd a bhreth, agus mar sin nach eil barrantas sam bith ann airson àm na Nollaig a chomharrachadh. Tha e soilleir gu leòr cuin a tha àm na Càisg ann, ach tha cuid nach eil deònach sin a chomharrachadh a bharrachd.

Ach a thaobh na Nollaig, bha mi smaoineachadh a là eile, co mheud sgeulachd a chuala sinn mu chlann a chaidh am breth agus an athraichean air falbh aig iasgach a sgadain? Cha ghabhadh breth na cloinne a chlàradh gun tilleadh an athraichean. Agus gu math trìc chaidh là am breth a chlàradh mar a là a’ nochd an athair aig an oifis-clàraidh, agus bha sin gu math eadar-dhealaichte ris a là a chaidh am breth. Bha sin a’ fàgail cuid aca bhiodh ag radha gu robh dà cho-là breth aca, rud eigin coltach ris a Bhann-rìgh nach maireann.

Bha tiodhlaicean agus soluis aig àm breth Chriosd cuideachd, ged a tha na nithean sin air sgeulachd Chriosd a chuir as an t-sealladh a-nise, agus a saoghal a’s a bheil sinne air a dhol fodha ann an iomairtean airson barrachd is barrachd a reic ruinn. Chaneil cail ceàrr air tiodhlaicean, ged nach ruig sinn a chaoidh an tiodhlac a thug Criosd fhèin dhuinne. Agus cha ghràdhaich sinn a’ chèile a chaoidh mar a ghràdhaich esain sinne. Agus se esain dha rìreabh a solus a tha soillseachadh an dorchadais, solus an t-saoghail, agus an ti a leanas e, cha shiubhail e ann an dorchadas, ach bidh solus na beatha aige.

Nollaig Chridheil dhoibh uile.