ર્ેલંગણામાં માર્ાતપર્ાએ જ સગા પુત્રની હત્્યા કરાવી
ઉર્્મમિ દીકરા, આજની ર્િથી િું બરાબર યાદ રાખજે. ્મારાં પછી િારે જ બધું સંભાળવાનું છે. ્મારા દીકરા પાસેથી કોઈ આશા રાખિી નહીીં. આ્મ પણ ન િો કોઈ પુરુષોને આવી કોઈ વાિ્માં ધ્યાન હીોય છે કે ન િો રસ. આ જવાબદારી આપણી જ જાણે હીોય એ્મ િ્મા્મ પરંપરા સંભાળવી પડે છે.
“પણ ્મમ્્મી, ર્િર્થ િો ્મારે યાદ રાખવી કેવી રીિે? ્મને િો કોઈ પોથીપંચાંગ જોિાં ક્યાં આવડે છે?” ્મમ્્મીની વાિ સાંભળીને આ નવી જવાબદારીથી ઉર્્મમિ ગભરાઈ.
“કંઈ વાધં ો નહીીં. કેલન્ે ડર િો જોિાં આવડે છે ન?ે ૧૧ જલુ ાઈ, આ િારીખ યાદ રાખી લ.ે જવે નવા વષનમિ કેલન્ે ડર આવે કે આ િારીખ પર લાલ રંગથી ્માક્ક કરી લે જ.ે જલુ ાઈ ્મર્હીનાનું પાનું ખલૂ શે કે િરિ આ િારીખ નજરે પડશ.ે ” ્મમ્્મી પાસે ઉર્્મનમિ ી સ્મસ્યાનો ઉકેલ હીિો.
હીજુ િો એ્મની વાિ બાકી હીિી અને સીડીઓ પર પગલાંનો અવાજ આવ્યો. ભુવનની ઑફિસનો સ્મય થવાથી એ નીચે આવી રહ્ો હીિો. બારણાં સુધી પહીોંચીને ત્યાં ઊભાં ઊભાં ્મમ્્મીને કહ્યં. “્મા, હીું જઉં છું.”
“અરે, પહીેલાં પ્રણા્મ િો કરો.” ઉર્્મમિએ એને ટોક્યો.
“પ્રણા્મ? કોને ?” ભુવને ઉિાવળા સ્વરે પૂછ્યું.
“્મમ્્મીજી, િ્મે સાચું જ કહીો છો. આ લોકોને કશું યાદ રહીેિું જ નથી.”ઉર્્મમિએ ્મમ્્મી સા્મે જોઈને કહ્યં અને પછી ભુવન િરિ િરી, “આજે પાપાજીની પુણ્યર્િર્થ છે એ ભૂલી ગયા?”
ભુવને આગળ વધીને રસોડા િરિ નજર કરી. ઠાકોરજીની પ્રર્િ્માની નીચે એક બાજઠ પર એન્લાજમિ કરેલી, િૂલોનો હીાર ચઢાવેલી પપ્પાજીની િસવીર દેખાઈ. સા્મે સુવાસ રેલાવિી અગરબત્ી સળગિી હીિી. રસોડાનો પથારો કોઈ ્મહીાભોજની િૈયારી દશામિવિો હીિો. ભુવને િીખી નજરે ્મા સા્મે જોયું. ્મા નજર નીચી કરીને બટાકા છોલવા ્માંડી. ઉર્્મમિ સિિ એને જોઈ રહીી હીિી. એ અકળાઈ ગયો.
“જૂિાં પહીેયાાં છે, બહીારથી જ ન્મસ્કાર કરી લઈશ.” બોલીને એણે ચાલિી પકડી.
“આપણી જ ભૂલ હીિી એને પહીેલેથી કીધું નહીીં.” ્માએ વાિ વાળીને રસોઈઘર િરિ પ્રયાણ કયુાં. ઉર્્મમિની ્મદદથી ખીર,
િેલંગણાના સૂયામિપેટના ર્િરુ્મલર્ગરી ર્વસ્િાર્માં દીકરાના અત્યાચારથી ત્ાસીને ્માિા-ર્પિાએ જ પોિાના પેટના જણ્યા દીકરાની હીત્યા કરાવી હીોવાની ચોંકાવનારી ઘટના પ્રકાશ્માં આવી છે. આ ્માટે ્માિાર્પિાએ
પૂરી, દાળ, શાક, પકોડા જેવી પસંદગીની વાનગીઓ બનાવી, બાર વાગ્યે બધો સા્માન લઈને ઉર્્મમિ સાથે આશ્ર્મ િરિ પ્રયાણ કયુાં. સાધુ-સંિોને જ્માડ્ા. આશ્ર્મના સ્વા્મીજીએ ઉર્્મમિને ખૂબ આશીવામિદ આપ્યાં. ઘેર આવીને જમ્યાં.
“્મમ્્મીજી, આ સાચે જ બહીુ સરસ કા્મ કરો છો. સાધુ-સંિોને જ્માડવા એ બહીુ પુણ્યનું કા્મ છે.”
બપોરે ્મમ્્મી જ્મીને જરા આડે પડખે થયાં ને ઉર્્મમિ આવી.
“્મમ્્મીજી, એક વાિ કરવી છે. ભુવન કેટલા ભૂલકણા છે એની િ્મને િો ખબર છે. આજે રાિના શો ્માટે ફિલ્્મની ફટફકટ.”
“કશો વાંધો નહીીં, િ્મે જઈ આવજો.” ્મમ્્મીનો જવાબ સાંભળીને ઉર્્મમિને હીાંશ થઈ. ઉર્્મમિ લાગણીશીલ હીિી. એને ્મમ્્મીજી પર અગાધ પ્રે્મ હીિો.
સાજં ભુવન આવ્યો ત્યારે પણ એ અકળાયેલો હીિો. એની નોંધ લીધા વગર ્મમ્્મીએ ભુવનને કહ્યં,
“િું ચા પીને જરા ફ્ેશ થઈ જા પછી ્મારી સાથે આવવાનું છે. રાિે િ્મારે ફિલ્્મ જોવા જવાનું છે એ પહીેલાં િો પાછા આવી જઈશું.
ભુવને એક જવાબ આપ્યા વગર ્માએ કહ્યં એ્મ િૈયાર થઈને ગાડી કાઢી. ્માએ આશ્ર્મ િરિ ગાડી લેવડાવી.
“હીવે શું છે પાછું? સવારે િો જઈ આવ્યાં હીિાં.” ભુવન બોલ્યો.
“વાસણો પાછાં લાવવાનાં છે.” આશ્ર્મ પહીોંચીને સવે કોની ્મદદથી વાસણો ગાડી્માં ્મકૂ ાવ્યા.ં ભવુ ને ર્નલલેપિાથી જોયા કય.ાંુ ત્યાં સ્વા્મીજી બહીાર આવ્યા. હીવે ભવુ નને ગાડી્માથં ી ઉિરવંુ જ પડ્ું અને સ્વા્મીજીને પગે લાગવંુ પડ્.ંુ સવારે ઉર્્મમિ અને અત્યારે ભવુ ન, સ્વા્મીજી રાજી થયા.
“બહીેનજી, િ્મારા ઘર્માં િો સાક્ાિ લક્્મી-નારાયણની જોડી છે. ઘર્માં કોઈ વાિે ક્મી નહીીં રહીે.” કહીીને ભુવનને આશીવામિદ આપ્યા.
પાછાં વળિાં ્માએ ભુવન પાસે એક શાંિ જગ્યાએ ગાડી ઊભી રખાવી.
“િું ્મારાથી નારાજ છું એની ્મને ખબર છે.”
“િો પછી કે્મ નારાજ છું એની ય ખબર હીશે ને? અને આજે આ અચાનક િારા ્મન્માં શું ભૂિ સવાર થયું હીિું.”
“અચાનક નથી, દર વષલે હીું આ કરિી આવી છું. િને ગ્મિું નથી એટલે બસ ચૂપચાપ કરિી હીિી.”
“િો પછી આજે આ ધાંધલ કે્મ?” “ઘર્માં નવી વહીુ આવી છે. એને એના શ્વસુરના વજુદનો અહીેસાસ હીોવો જોઈએ ને? એને થશે કે કેવા લોકો છે, ઘર્માં એ ફદવંગિને યાદ પણ નથી
આઠ લાખ રૂર્પયા્માં પાંચ લોકોને હીત્યાની સુપારી આપી હીિી. એટલું જ નહીીં હીત્યા બાદ આરોપી ્માિા-ર્પિા પોલીસને પણ ભટકાવી રહ્ા હીિાં. આ અંગે પોલીસે જણાવ્યું હીિું કે, ક્ર્ત્ય સાઈનાથ (26) ની કરિાં?”
“આપણાં ્માટે જ્યાં એ ભારોભાર નિરિભયુાં પ્રકરણ જ પૂરું થઈ ગયું છે ત્યાં િરી શું કા્મ? એ્મના હીોવા છિાં ્મેં અનાથ જેવું જીવન પસાર કયુાં છે. ્મને એ્મના ્માટે જરા પર શ્રદ્ા કે આદર નથી. અને િારે પણ આ બધું કરવાની જરૂર જ શી છે અને િને પણ કેટલું દુઃખ આપ્યું છે, એ ભૂલી ગઈ?” ભુવનને ્માનું આજનું વલણ સ્મજાિું નહીોિું.
“િક્ત દુઃખ જ ્મળ્યું છે એવું નથી. થોડું સુખ પણ ્મારાં ભાગે આવ્યું છે દીકરા. પછી ખબર નહીીં કે્મ પણ બંધ ્મુઠ્ી્માંથી સરિી રેિની ્માિક ર્િજોરી ખાલી થિી ગઈ.”
“ના ્મા, સાવ એવું નથી. એ સુખ િો િારા પર્િદેવ બોટલ્માં ભરીને પી ગયા,િને પનોિી કહીીને કોસી. પોિાનું ફ્સ્ટેશન િારી પર ઠલવિા રહ્ા એનું શું? ભલે નાનો હીિો પણ આજે ્મને બધું યાદ છે.”
“એ બધુ સાંભળવાની િારી ઉ્મં ર નહીોિી એટલે જ િો િને ્મા્માના ઘેર ્મોકલી દીધો હીિો.”
“દરૂ હીિો છિાં િારી દશાથી અજાણ નહીોિો. બી.એ.પાસ હીિી છિાં િને નોકરી કરવાની છટૂ નહીોિી. ખાનદાનની પ્રર્િષ્ા આડે આવિી હીિી. ઘરનો ખરચો કાઢવા િેં ફટફિન બનાવવા ્માડ્ં ા.ં વાર-િહીેવારે કે પ્રસગં ોપાિ લાડ,ુ બરિી બનાવ્યા.ં
હીત્યાના ્મા્મલે િેના ્માિા-ર્પિા અને કાકા સર્હીિ સાિ લોકોની ધરપકડ કરવા્માં આવી છે.
સાઈનાથ કર્થિ રીિે િેના ્માિર્પિાને ત્ાસ આપી રહ્ો હીિો અને િે્મની ્મારપીટ કરી રહ્ો હીિો. સ્વટે રો ગથ્ૂં યા અને એટલું ઓછું હીોય એ્મ ઉપરના રૂ્મો કૉલજે ના છોકરાઓને ભાડે આપીને આવક ઊભી કરવા ્મથી. પાછો એના ્માટેય ડખો ઊભો થયો. એ છોકરાઓને લીધે િારા પર કેવાં લાછં ન ્મકૂ ાયા! રજાઓ્માં ઘરે આવિો િો એવું લાગિું કે નક્મ્ક ાં આવી ગયો છ.ું ત્યારે એ્મ થિું કે ્મા્માના ઘરના એક નક્મ્ક ાથં ી આ બીજા નકન્ક ી યાત્ા છે. જ્યારે એ શખ્સના ્મોિના સ્માચાર ્મળ્યાં ત્યારે એ ફદવસ ્મને જીવનનો સૌથી સારો અને સખુ નો ફદવસ લાગ્યો હીિો. ્મા્માના ત્યાથં ી જલે ્માથં ી છટૂ ેલા કદે ીની જ્મે ભાગી આવ્યો અને ક્યારેય પાછો ના ગયો.”
ભુવને નાનપણથી એકઠો થયેલો પોિાનો આક્ોશ ઠાલવ્યો.
“અને ઉર્્મમિની દયા કે કરુણાને પાત્ બનવું ન પડે એટલે એનેય કહીી દીધું કે અહીીંયા દુકાનદારીનો ્માહીોલ હીિો. ્મા્મા પ્રોિેસર છે, ત્યાં ભણિરનો ્માહીોલ છે એટલે ત્યાં રહીીને ભણ્યો છું.”
“એનો અથમિ એ કે િું િારી ઇ્મજે ખરાબ થાય એવું ઇચ્છિો નથી, બરાબર? િો પછી હીું પણ એ્મ જ કરું છું એ િને સ્મજાઈ જવું જોઈએ. ઉર્્મમિ સયં ક્તુ પફરવાર્માથં ી આવી છે. એના ઘર્માં રીિ-ફરવાજ, પરંપરાનું ્મલ્ૂ ય છે. સબં ધં ો્માં ્મીઠાશ છે. આવા પફરવાર્માં ઉછરેલી છોકરી જે અત્યારે આપણા ઘર અને પફરવાર સાથે એકરૂપ થવા ્મથે છે ત્યારે ખબર પડે કે િું
િેનાથી પરેશાન થઈને સાઈનાથના ્માિા-ર્પિાએ િેની હીત્યાનું ષડયંત્ રચ્યું હીિું. આ ્માટે િે્મણે આઠ લાખ રૂર્પયાની સુપારી આપી હીિી. પાંચ લોકોએ રસ્સીની ્મદદથી ગળુ દબાવીને સાઈનાથની હીત્યા કરી હીિી અને
િારા ર્પિાને ર્િરસ્કારે છે િો એના ્મન્માં અજાણિાં િારા ્માટે અશ્રદ્ાનો ભાવ જાગશ.ે અને એનું કારણ જાણશે િો િારા ર્પિા ્માટે અનાદર અને અશ્રદ્ા ઊભી થશે અને પછી િો ઘર ્માટે પણ એનાં ્મન્માં આદર કે આસ્થાના ભાવ ક્યાથં ી જાગશ?ે એટલા ્માટે જ હીું શક્ય એટલા પ્રયાસે બધું ઠીક રહીે એ્મ કરવા ્મથું છ.ું એક વાર એ સપં ણૂ રીિે આપણી સાથે ભાવનાત્્મક રીિે જોડાઈ જાય એટલે ગગં ા નાહ્ા.ં બનવાકાળે જ્યારે સચ્ાઈ જાણશે િો પણ વાધં ો નહીીં આવ.ે એ સ્મજી શકશ,ે જીરવી શકશ.ે એક ફદવસ િો સાચી વાિ ખબર પડવાની જ છે. િારા ્મા્મા અને કાકા પક્ે િો િકની રાહી જોઈને જ બઠે ા છે કે ક્યારે વહીરુ ાણી હીાથ્માં આવે અને સાચી ખોટી વાિો જણાવે અને એટલા ્માટે જ હીું િ્મને અત્યારે ક્યાયં ્મોકલવા ્માગં િી નથી. બધા ર્ન્મત્ં ણ અત્યારે બાજ્મુ ાં ્મકૂ ી રાખ્યાં છે.”
આટલું બોલિાં બોલિાં િો ્મા થાકી ગઈ. આંખો બંધ કરીને ગાડીની સીટ પર ્માથું ટેકવી દીધું.
ગાડી ક્યારે ઘેર પહીોંચી એનું ધ્યાન ન રહ્યં. ઘેર પહીોંચીને જ્યારે ભુવને ગાડીનું બારણું ખોલ્યું ત્યારે િંદ્ા્માંથી જાગી. ઉર્્મમિ બધું સ્મેટીને િૈયાર હીિી. ભુવનનો ચહીેરો જોઈને બોલી,
“બહીુ થાકી ગયા લાગો છો. આજે ફિલ્્મ જોવાનું રહીેવા દઈએ, િરી ક્યારેક જઈએ િો?”
“એ થાકી નથી ગયો, બસ જરા ઉદાસ છે. િ્મારું જવું જરૂરી છે, થોડા ફ્ેશ થઈ જશો..” ભુવન કંઈ બોલે એ પહીેલાં ્માએ ઝડપથી જવાબ આપ્યો.
થોડી વાર પછી ઉર્્મમિ અને ભુવન િૈયાર થઈને ઉિયાાં ત્યારે બંનેને સાથે જોઈને ્માની આંખો ભરાઈ આવી અને સ્વા્મીજીના શબ્દો યાદ આવ્યાં,
“બહીેનજી, સાક્ાિ લક્્મી-નારાયણ ર્બરાજ્માન છે. િ્મને ક્યારેય કોઈ વાિની ખોટ નહીીં પડે.”
્માને ડર લાગ્યો કે ક્યાંક પોિાની જ નજર લાગી જશે. બે હીાથ જોડીને પ્રભુને પ્રાથમિના થઈ ગઈ,
“હીે પ્રભુ, રક્ા કરજો. કંઈ કેટલાય િોિાનો પછી ઘર્માં શાંર્િ પ્રાપ્ત થઈ છે.”
ઉર્્મમિ અને ભવુ વને ર્વદાય કરીને બારણંુ બધં કરીને ્મનો્મન કહ્ય,ં “બટે ા, એ વાિ સાચી છે કે એ ્માણસે ્મને અનહીદ દઃુ ખ આપ્યું છે પણ િારા જવે ો હીોનહીાર અને સસ્ં કારી દીકરો આપીને એક સૌથી ્મોટો ઉપકાર પણ કયયો છે. એ્મનો એ ઉપકાર હીું જીવનભર કેવી રીિે ભલૂ ી શકું? જીવનભર એ્મના એ ઋણની હીું આભારી રહીીશ. અને એટલા ્માટે જ િો વષ્મમિ ાં એક વાર િો એ્મને યાદ કરી લઉં છ.ું ”
મૃિદેહીને ્મૂસી નદી્માં િેંકી દીધું હીિું. સ્થાર્નક લોકોને જ્યારે મૃિદહીે ્મળ્યો ત્યારે િેની જાણકારી પોલીસને આપી અને િપાસ દરર્્મયાન જાણવા ્મળ્યંુ હીિું કે મૃિદેહીને િેંકવા ્માટે કારનો ઉપયોગ કરવા્માં આવ્યો હીિો.