‘શૂન્ૂન્ૂ યતાા’

બહેારી આવીનાે જો તો ખબરી પડીંે કૃે કૃામં કૃરીવાનાી સુાથાે ઘરી પણી કૃેવી રીીતે સુંભાળાી શકૃાય?”

જેમંજેમં હેેમંંતનાી પ્રગભિત થાતી ગઈ એમં એનાું દોર્ષોદશી વલણી વધીતું ચેાલ્યું. કૃરૂણીાનાે નાાનાીનાાનાી વાતે ઉતારીી પાડીંતો હેેમંંત વધીુ નાે વધીુ સુમંય બહેારી રીહેેવા મંાંડ્યોો. મંમ્મંી તરીફૂ પપ્પાનાું વલણી, મંમ્મંીનાી ઉદાસુી છેોકૃરીાંઓ પણી જોતાં, સુમંજતાં પણી કૃશું કૃરીવા લાચેારી હેતાં.

હેેમંંતનાી નાફૂરીતનાી કૃરૂણીાનાી તભિબયત પરી અસુરી થાવા મંાંડીંી નાે સુાવ છે મંભિહેનાાનાા ટેૂંકૃા ગાળાામંાં એનાું અવસુાના થાયું. કૃરૂણીાનાા અવસુાના સુાથાે હેેમંંતનાી સુંયમંનાે પાળા તૂટેી ગઈ.

ઑડિફૂસુમંાં કૃામં કૃરીતી મંુક્ત વલણી ધીરીાવતી મંાયા સુાથાે હેેમંંતનાી નાજદીકૃી વધીી. ભિનાકૃટેતા લગ્નમંાં પડિરીણીમંી. કૃરૂણીાનાા અવસુાના પછેી છે મંભિહેનાામંાં મંાયા સુાથાે હેેમંંતે બીજા લગ્ન કૃયાસ. મંાયા હેેમંંત કૃરીતાં ઉંમંરીમંાં પંદરી વર્ષોસ નાાનાી હેતી, મંહેત્વકૃાંક્ષીી હેતી.

શરૂઆતથાી જ મંાયાનાે ત્રણીે સુંતાનાો પ્રત્યે ઝાઝો સ્નેહેે હેતો જ નાહેં. મંોટેી પૂજા પરીણીેલી હેતી. મંેડિડીંકૃલમંાં ભણીતી ભિપંકૃી શહેેરી બહેારી હેોસ્ટેેલમંાં રીહેેતી. બાકૃી રીહ્યોો દીકૃરીો- ભિવક્રમં. ભિવક્રમં તરીફૂ મંાયાનાું ઉપેભિક્ષીત વલણી હેેમંંતનાે દેખાતું નાહેોતું, પણી નાવ વર્ષોસનાો ભિવક્રમં બરીાબરી સુમંજતો. કૃરીે તો શું કૃરીે? જાય તો ક્યાં જાય?

મંમ્મંી તરીફૂ પપ્પાનાો કૃઠોરી વ્યવહેારી એણીે જોયો હેતો અનાે હેવે નાવી મંમ્મંી તરીફૂનાી ઘેલછેા પણી જોતો.

હેેમંંત મંાયાનાી મંાયામંાં લપેટેાતો ચેાલ્યો. મંાયા એનાું સુવસસ્વ હેતી. હેેમંંતનાી કૃમંજોરીી મંાયાનાી તાકૃાત બનાી. સુવારીે ઑડિફૂસુ અનાે સુાંજે પાટેીમંાં મંાયા અનાે હેેમંંતનાો ડિદવસુ પૂરીો થાતો.

ઘરીમંાં સુવારીે બનાેલું ખાવાનાું ભિવક્રમં મંાટેે મંૂકૃી રીખાતું. બંનાે ટેાઇમં એકૃસુરીખું ખાઈનાે કૃંટેાળાે તો ભિવક્રમં બચેાવેલા પૈસુાથાી બહેારી ખાઈ આવતો ત્યારીે એનાે મંા ખૂબ યાદ આવતી. ઘરીમંાં હેોય ત્યારીે ભિવક્રમં રૂમંમંાં જ પુરીાઈ રીહેેતો.

“ભિવક્રમં મંાટેે ભિચેંતા થાાય છેે હેં.. આખો ડિદવસુ રૂમંમંાં જ પુરીાઈ રીહેે છેે. આમં તો ક્યાં સુુધીી ચેાલશે? મંાયાએ પાસુા ગોઠવવા મંાંડ્યોાં.

“આ ઉંમંરી જ એવી છેે. મંા-બાપ કૃરીતાં ભિમંત્રો સુાથાે સુમંય પસુારી કૃરીવો વધીુ ગમંે.” હેેમંંત

“એનાો ઉપાય?”

એનાા ઉપાયમંાં ભિવક્રમંનાે હેોસ્ટેેલ મંોકૃલવાનાો ભિનાણીસય લેવાયો.

“અરીે, ભિવક્રમંનાી મંરીજી તો જાણીી લો અનાે પૂજાનાે પણી પૂછેી લો. એણીે તો લગ્ન પછેી અહેં આવવાનાું જ બંધી કૃરીી દીધીું છેે. કૃોઈ જાણીશે તો કૃહેેશે કૃે નાવી મંાએ આવીનાે દીકૃરીાનાે બહેારી ધીકૃેલ્યો.” મંનાોમંના રીાજી મંાયાએ ઠાવકૃાઈનાો