"VELIERA" Requiem i një takimi
( shpresoj jo i një qyteti) "A do ta lejonin ta bënte te Koloseu apo te sheshi i ' Palazzo Vecchio' në Firence?!"
tërhoq për t'i lënë respektin si të zonjës së shtëpisë); në formë ( fasada gjysmëcilindrike e hotelit ju përshtat asaj); në lartësi ( lartësia e hotelit e njëjtë me Torrën); apo deri në ritmin horizontal të pensilinës e kornizës së sipërme mbyllëse ( që respekton proporcionin në lartësi të kornizave horizontale të Torrës).
Po sot, gati një shekull prapa çfarë propozojmë?
Pse duhet të jemi kaq të dhunshëm e mosmirënjohës ndaj memories vizuale të një qyteti?! Për këtë shenjë ka nevojë Durrësi apo politika?! Mos ndoshta pasardhësit do të kujtojnë për keq këtë vendim e do të shfajësohen duke thënë "se bëmë ne, po Ai që ishte" e do t'i shkarkojmë qytetit në kurriz të tjera mëkaterrjedhojë e kapriçove e tekave jopro- fesionale?! Drejt në takim dikush nga salla tha: "A do ta lejonin ta bënte te Coloseu apo te sheshi i ' Palazzo Vecchio' në Firence"?!
A duhet ta lemë qytetin të bëhet viktimë e sjelljes njerëzore?!
Durrësi është qyteti i rëndësishëm i Adriatikut i krahasuar me Splitin, Raguzën apo Taranton e Perandorisë Romake. Breza të tërë jetuan këtë qytet, rrjedhë edhe e historisë së tij dhe, në epokën moderne të nivelit të shkolluar, edukuar e kulturuar që pretendojmë, nuk duhet ta lejojmë ta shkatërrojmë atë. Në guidat botërore ai njihet për arkeologjinë e tij e jo për betonin modern. Turistët që vijnë e do të vijnë në të ardhmen, do të kërkojnë Amfiteatrin e siluetin e antikitetit të mureve apo të Torrës, jo megalomaninë e Velierës. Torra e ' Veliera' nuk rrinë me njëra- tjetrën, janë në kontradiktë në një hapësirë aq të vogël e në një disproporcion të ekzagjeruar dimensional, stilistik e material. Një kontradiktë që vetë arkitekti duket se e ka në ndërgjegje kur në renderat grafikë na tregon vetëm pamjen pa të, atë pamje që do të mund të shohim nga fundi i rrugës tregtare, të drejtuar me fytyrë nga deti. Ajo ( Veliera) mund ta pranohej vetëm nëse e vendosur në një pol tjetër të bregut të qytetit, do të mund të kthehej vërtetë në një shenjë arkitektonike për të treguar diçka moderne si vetë silueti i saj, apo për të rivitalizuar një pjesë, që vërtetë ka nevojë për jetë.