“Casa Casino” e Luljeta Danos
sonazhet kryesore, ne i shijojmë në vetën e tretë të narratorit, paçka se vende- vende stili i autores bën që të kesh deri në ndjesi pavetore. Autorja na përshfaqet një tekniciene e mirë dhe ky është komplimenti kryesor për të, pasi është garanci për pjekurinë e saj, ndërkohë edhe shumë e disiplinuar për të respektuar subjektin e saj, që e vendos në një hapësirë tjetër gjeografike. Interesant është se e përdor shumë mirë elementin e kohës, një grackë ku bien shpesh autorët shqiptarë, paçka se në fakt është lënë të duket në formën klasike, ku lexuesi përcakton lehtë pjesë segmentale të saj, nga ana tjetër edhe i ke “të papërcaktuar” gjërat për atë që nuk di historinë e Greqisë. Kjo shërben që libri të ketë frymë më ndërkombëtare.
Dashuria e Barbarës dhe Eliseut e kalon kohën dhe simbolikën e vendit ku plazmohet kjo lidhje. Ishulli i vockël grek, ku ngjizet, përbën thjesht vetminë e madhe të shpirtrave njerëzorë, që ajo e ka përdorur si burim të subjektit të saj. Dhe fantazia e ndihmon ta zgjidhë thjesht kompozicionin. Eliseu që është një personazh me shumë atribute, ku nga shumësyresh më i dukshëm është ai që ka lidhje me bjerraditjen, edhe pse kryesori lidhet me bixhozin dhe shkapërderdhjen e parave. Të gjitha këto cilësi bashkohen me personazhin femëror, që e kundron e qetë dhe e bindur vetëm se përbën një destin tjetër. Të dy përcaktojnë në një farë mënyre afrimin e ishullit me kontinentin ose gjithësisë me veçantinë. Fantazia e ndihmon autoren ta zgjidhë thjesht kompozicionin, por edhe këtë dikotomi. Çdo i vetëm vend, sado i vogël, është një gjithësi. sapo mësojmë për ishullin përshfaqet dashuria e madhe dhe shumëvjeçare e personazheve tona. Më pas ajo rrjedh në shtjellat, ku ti plotëson njohuritë për personazhet dhe cilësitë estetike, që autorja shpalos.
“Me shqisën e vet të kalit, Eliseu nuhati se marrëdhënia e tij
Libri shijohet ndërsa autorja duhet vlerësuar për atë gjendje fluide që e përdor me kujdes për të hequr jo thjesht kureshtjen në dy fate. Ajo shkon shumë më tepër pasi merret me individin dhe marrëdhëniet e tyre, por edhe me një areal psikologjik- gjeografik që është kaq afër dhe kaq i ngjashëm.
Mbase mund të kishte pika më të shumta kontakti të realitetit të kohës sonë dhe mesazhe që përcjell individi i kohës së sotme, por Danos i intereson më shumë areali i vet, që ka tis shumë të ndjeshëm femëror. Ndaj është mjaftuar me ato që ka mësuar nga ishujt Speces, Hidra, Salamina, Paros, Antiparos dhe Naksos, pa dashur të proklamojë dijeni false.
Luljeta Dano është shkrimtare e ndjenjës, por edhe me një përgatitje shumë të mirë stilistike, element, që e ka referuar mirë dhe në këtë libër.