"Skënderbegasit ndër vite…" I autorëve Boriçi e Fejzulla, një libër me vlera të rëndësishme historike e dokumentare
Skënderbegasit ishin e janë bërthama e ushtrisë shqiptare dhe një ndër shtresat më vitale të mbarë shoqërisë, sepse, ndër të tjera, mësuan dhe u edukuan në një nga shkollat më elitare dhe krenaria e arsimit shqip për gati gjysmë shekulli.
Ja ku u mblodhëm sërish ne ish- skënder begasit, me dëshirë e krenari të veçantë, në promovimin e vëllimit të dytë të librit "Skënderbegasit ndër vite…", të autorëve Kujtim Boriçi e Maksim Fejzulla, këtë ditë që përkon me 72- vjetorin e themelimit të Shkollës Ushtarake "Skënderbej".
Ky libër voluminoz përfshin materiale arkivore, referenca zyrtare, faksimile, dëshmi e kujtime autentike, fotografi të rralla, të pabotuara më parë, të mbledhura nga autorët prej protagonistëve të kolektivit të ishShkollës së lavdishme Ushtarake "Skënderbej", e quajtur me të drejtë "Fidanishtja e ushtrisë sonë".
Autorët kanë përzgjedhur e sjellë materiale dhe portrete nga të gjitha maturat e kësaj shkolle, që nga viti 1945, kohë kur ajo hapi dyert me një qëllim të lartë atdhetar, deri në vitin 1992, kur ia mbyllën dyert dhe e rrënuan barbarisht pa asnjë motiv bindës. Materialet janë strukturuar në libër me shije dhe kompetencë, në kontekstin e kohës, me dëshirën e mirë që gjithçka të jetë sa më përfaqësuese dhe sa më afër së vërtetës. Autorët e përkushtuar të këtij libri, janë ndihmuar në misionin e tyre nga një pjesëmarrje e gjerë e ish- skënderbegasve në ofrimin e kujtimeve, kurrikulave, fotografive etj. Arti i të shkruarit në të, është i spikatur, me stil të rrjedhshëm, me sens mase. Në faqet e librit gëlojnë personazhe, ngjarje, veprimtari, dhe dalin në pah natyrshëm e harmonikisht virtytet dhe formimi i gjithanshëm i ish- skënderbegasve, personaliteti i tyre në të gjitha ngjarjet kulmore të zhvillimit të shtetit e të shoqërisë shqiptare.
Skënderbegasit ishin e janë bërthama e ushtrisë shqiptare dhe një ndër shtresat më vitale të mbarë shoqërisë, sepse, ndër të tjera, mësuan dhe u edukuan në një nga shkollat më elitare dhe krenaria e arsimit shqip për gati gjysmë shekulli. Nuk ishin pak, por rreth 36 mijë ish- skënderbegas, mësues e komandues, që i dhanë jetë, emër e lavdi kësaj shkolle. Gjithkush nga skënderbegasit, sa diti e mundi, me përkushtim e profesionalizëm, mbajti betimin, kreu detyrën dhe la gjurmë të pashlyera në formimin dhe farkëtimin e ushtrisë shqiptare. Disa që në Luftën Antifashiste Nacionalçlirimtare, shumica në zhvillimin dhe modernizimin bashkëkohor të ushtrisë, të tjerët sot, në forcimin e saj si ushtri dinjitoze e vendit tonë, anëtar i NATO- s. Mjaft prej ish- skënderbegasve kanë rënë dëshmorë për atdheun e kombin, disa prej tyre u bënë ndër vite presidentë, ministra, deputetë, gjeneralë, shkencëtarë, artistë, shkrimtarë, poetë, sportistë, politikanë, diplomatë, veprimtarë shoqërorë e biznesmenë, duke ia ngritur më lart prestigjin dhe dinjitetin vendit tonë.
Poeti ynë i mirënjohur Arben Duka shkruan: "Të gjithë duhet ta dinë se në Shqipëri ka ekzistuar një nga shkollat më të mira, në shkallë vendi e më gjerë. Dhe kjo ka qenë Shkolla e Mesme e Përgjithshme Ushtarake ' Skënderbej'". Ai, nëpërmjet vargjeve të bukura e plot ndjenjë, shpreh krenari, mall e nostalgji për këtë shkollë, si ish- nxënës i saj: "O prag i kuq që ndrin nga yjet,/ Të përshëndes, të përshëndes,/ Të dua gjer në frymë të fundit,/ Të dua derisa të vdes".
Në këtë libër- enciklopedi, një memorial i merituar i ushtrisë sonë, jepet edhe puna fisnike e oficerëve ish- skënderbegas në përgatitjen e drejtuesve dhe luftëtarëve të UÇK- së, edhe të vetë komandantit legjendar të saj, Adem Jashari; jepet kontributi i sa e sa ish- skënderbegasve në shtabet e në frontet e luftës të UÇK- së dhe të shqiptarëve në Maqedoni, ku disa prej tyre dhanë jetën për çështjen kombëtare.
Duke lexuar këtë libër, njihesh edhe me ndonjë fakt tronditës të personazheve urdhërues dhe atyre zbatues, servilë e vegla qorre të urdhëruesve, që deri më sot janë munduar të qëndrojnë në "hije" e t'i fshehin gjëmat e tyre, së paku paranojake, si: tentativa për asgjësimin e arkivit dhe historikut të shkollës, shkatërrimi i mjediseve të saj, i laboratorëve, i këndeve sportive etj. Për këtë skotë njerëzish ka
Nuk ishin pak, por rreth 36 mijë ishskënderbegas, mësues e komandues, që i dhanë jetë, emër e lavdi kësaj shkolle.
vend thënia e Volterit: "Disa pickime mizash nuk mund ta ndalin vrapin e zjarrtë të një kali". Këtyre duhej t'u ishte vënë me kohë kufiri te thana, t'u ishte treguar sa u vlente lëkura, ndryshe këta nuk janë ndalur e nuk do të ndalen në ligësitë, nuk do të ngopen me zullumet e tyre.
Shumë domethënës është argumenti i poetit Duka për këtë libër, i cili ndër të tjera shkruan: "Duke pasur në dorë këtë vëllim të dytë të librit ' Skënderbegasit ndër vite...', çdo ish- skënderbegas ka të drejtën legjitime të thotë me plot gojën: ' Po! Ja kush jemi ne skënderbegasit, ja cila është shkolla që na rriti dhe edukoi ne me dashurinë e pakufishme për njerëzit, me shpirtin e sakrificës dhe dashurinë e pashtershme, që na bëri të sfidojmë çdo pengesë në përmbushje të betimit dhe të gatshëm për të sakrifikuar dhe jetën; ja kush kanë qenë mësuesit dhe komanduesit tanë të mrekullueshëm, ndër më të mirët në vend, që mbi të gjitha ishin edukatorë, por edhe prindër, njëlloj si ata që kishim lënë në shtëpi'".
I falënderoj thellësisht autorët Kujtim Boriçi e Maksim Fejzulla për këtë libër të bukur e plot vlera që na dhanë. Presim prej tyre vëllimin e tretë të tij. Urime dhe punë të mbarë, të dashur autorë!