Rilindja blen vetëm kohën dhe votat, gjithçka tjetër e plaçkit!

militar që kemi pasur, i cili nuk linte as një grimë hapësire veprimi dhe ekzistence për asgjë e askënd tjetër. Modeli i opozitarizmit që kemi pasur deri në dt. 23 qershor 2013 ishte gjithçkabërës. Opozita bënte edhe protesta, edhe subversion, edhe alternativën, edhe kritikat, edhe akuzat, edhe luftën, edhe paqen, edhe marrëveshjet, edhe mosmarrëveshjet, e kësisoj, gjithçka në shoqërinë shqiptare partiakëzohej, me hir a me pahir, me dashje a pa dashje.

Lulzim Basha si lider i opozitës, që në krye të herës e deri sot, dëshmoi e po dëshmon se i përket një modeli krejt të ri e thelbësisht të ndryshëm nga gjithkush tjetër para tij. Ai vendosi të bëjë detyrën ja jonë, kjo është edhe kultura partitokratike dhe kryetarokratike me të cilën jemi mësuar e mëkuar.

Nga ana tjetër edhe vendësit, edhe ndërkombëtarët që kanë investuar në krijimin e ndërtimin e shoqërisë civile dhe aktivizmit civil kanë dështuar edhe më rëndë, sepse i gjithë produkti i tyre është baronizim, mercenarizim dhe politizim skandaloz i të gjitha strukturave dhe individualiteteve civile.

Ndaj, tërheqja e Bashës në fushën që i përket nuk u shoqërua nga një mbushje e hapësirës civile nga njerëz dhe organizata civile të afta për të mbledhur qytetarë. Zbrazëtinë civile e shfrytëzoi me babëzi e ligësi të hidhët, qeveria e mafias estetike. Qeveria e Rilindjes shoqërisë civile, që mblidhet për të brohoritur a firmosur peticione pro qeverisë, e thirrur me mesazhe e telefonata nga organizatat bazë të partisë në pushtet. Nëse në fillesat e qeverisjes së Rilindjes, kjo ishte një rënie e demokracisë që mund të pranohej e tolerohej, pas kanabisizimit total të Shqipërisë, ky zaptim i hapësirës civile nga Qeveria e Mafias Estetike po bëhej një rrezik madhor edhe për vetë ekzistencën e opozitës dhe opozitarizmit në Shqipëri.

Djallëzia e instaluar në sistem, e mbështetur edhe nga paratë e drogës e nën mbrojtjen e pretorianëve të krimit, të bërë deputetë e kryetarë bashkie, nuk pasqyrohej më në asnjë raport, qëndrim, kon- kryesore të Tiranës politike, qytetare dhe ndërkombëtare. E kështu duhet të ndodhë. Bllokimi sjell kolaps të trafikut, riorganizim e riorientim të tij, e më pas nëse është rezistent dhe afatgjatë, sjell detyrimisht nevojën për zgjidhje.

Këtë po e bën e do ta kryejë si proces politik edhe çadra. Qëndresa e vendosur, e palëkundur, e patundshme dhe e patundueshme nga riorganizimi dhe riorientimi i trafikut do të mbërrijë me patjetër tek momenti i zgjidhjes, sikurse edhe kërkohet nga opozita. Qeveria e Mafias Estetike po blen kohë. Ata duan të blejnë vota, por që të arrijnë deri aty, kanë nevojë të blejnë kohë. Për të blerë kohë Edi Rama ndërroi 4 ministra. Për të