Shkupi dhe Tirana në një Ballkan - Babel të ri?!

cilat çojnë pashmangshmërisht, sipas tyre në copëtimin e vendit. Kjo është dhe arsyeja thonë burime pranë VMRO- DPMNE përse trazirat në parlamentin maqedonas nuk u ndaluan dot. Ata thonë se përkundrazi, turbullirat e stuhishme jashtë dhe brenda parlamentit u lejuan të nxiten prej vetë forcave policore. Këto akuza u thanë hapur edhe në mediat vendëse të nesërmen e ngjarjeve në parlament, ku nëpërmjet kamerave live u regjistruan momente të dobëta të policisë, e cila nuk arriti dot me qëllim të neutralizonte situatën. Por çfarë po ndodh në Tiranë? Kryeministri shqiptar, Edi Rama në Tiranë tashmë në pritje zyrtare të zgjedhjeve elektorale të 18 qershorit duke ndjekur heshturazi paqëndrueshmërinë politike të FYROM, duket se po përqendron forcat për të hyrë në këtë betejë elektorale me një kartë të re politike si kurrë më parë. Vibrimi i gjakut nacionalist në një terren jo pak të nxehtë mes tri shpërndarjeve shqiptare në Ballkan do të ishte kali i tij më i mirë në një betejë, që ka pak nga ç'mund të të inspirojë. Kënga e tij përzgjedhëse e kësaj fushate "This One's For You Albania" me videoklipin përndezës në një realitet sureal, që Guetta e lançoi bashkë me Zara Larsson në "Euro 2016", nuk ishte e paqëllimtë nga ajo çfarë na u servir, megjithëse larg mendjeve europeiste të kryeqytetit. Shqiptarët po shkojnë në votime dhe kryeministri Rama pritet të luajë kartën irredentiste për të mbledhur votën nacionaliste. Por ndryshe nga sa më sipër, lojërat e politikës si në një Caribbean Stud Poker nuk do të mbarojnë këtu. Gjithkush e kujton takimin e tij në dhjetor 2016 me krerët e partive politike të pakicës shqiptare të ish- Republikës Jugosllave të Maqedonisë në Tiranë. Në atë që u duk të ishte një takim për të lehtësuar mundësinë e konsolidimit të një "fronti patriotik", partitë e minoriteteve në të vërtetë artikuluan kërkesat e përbashkëta në Shqipëri. Po çfarë prodhuan ato? Duket një pranverë të ndryshme nga më parë. Në Shkup, nacionalistët e VMRO- DPMNE akuzuan administratën e Ramës për ndërhyrje në problemet e brendshëm politike të vendit. Në muajin prill, Presidenti Gjorge Ivanov i FYROM i kërkoi Presidentit të Këshillit të Evropës, Donald Tusk, të mbajë nën kontroll këtë ndërhyrje të paprecedente të Shqipërisë, ndërsa situata po përkeqësohej më tej. Pak ditë pasi kishte kaluar mesi i muajit prill, Kryeministri i Shqipërisë, Edi Rama në një intervistë për "Politico", pohoi se "nëse perspektiva europiane për anëtarësimin në BE të shteteve të Ballkanit Perëndimor do të vazhdojë të mos japë sinjale shprese, nuk mund të përjashtohet një bashkim i mundshëm mes Shqipërisë dhe Kosovës".

Deklarata që trazoi ujërat në Bruksel nuk ishte e vetmja. Liderët kishin rakorduar bukur. Pas tij, duke menduar jo më larg se një mendje ballkanike, Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, shtoi veç të tjerave se "nëse BE mbyll derën për Kosovën, atëherë të gjithë shqiptarët në rajon priten të jetojnë në të njëjtën hapësirë të shtrirë në Ballkan, me qëllim për t'u integruar më vonë në familjen evropiane". Dhe "të gjithë shqiptarët" bëhej fjalë për të gjithë ata, të cilët përfshiheshin në Malin e Zi dhe Maqedoninë, përveç Kosovës, pra ato vende të cilat kanë pakica shqiptare të konsiderueshme. Brukseli nuk do t'u besonte veshëve. Një deklaratë kontroverse, që fundja vinte prej dy liderëve ballkanikë, të cilët megjithëse ishin pikëtakuar më shumë se disa herë nëpër korridoret europiane mbi këtë çështje dhe të tjera si këto sui generis e kishin dhënë opinionin e tyre prej kohësh. Në Europë së bashku e pa mure në mes. Përse do duhej t'u ktheheshin tani teorive nacionaliste?

Reagimi i tyre ishte më shumë se i shpejtë. Zëdhënësja e Komisionit Evropian, Maja Kocijancic, u detyrua fillimisht të sqarojë në një dalje publike për të bindur zërat provokativë se Ballkani Perëndimor do të ketë sigurisht një perspektivë të qartë evropiane, duke nënvizuar përtej kësaj se "çdo formë e ndërhyrjeve politike do të minonte konsolidimin e marrëdhënieve të mira fqinjësore". Në po të njëjtën ditë, e tensifikuar por e detyrueshme ishte deklarata e ambasadorit të SHBAve në Tiranë, Donald Lu, i cili nuk mund asesi të dilte tej strategjisë gjeopolitike të familjes europiane, kur e bëri të qartë me anë të një deklarate të shkurtër se Uash- ingtoni është natyrisht "kundër bisedimeve të pakujdesshme për bashkimin".

Përshkallëzimet dramatike fatkeqësisht nuk duhet të befasonin askënd në Maqedoni, por edhe këtu në kryeqytetin shqiptar. Zhvillimet politike në rajon kanë kohë që i ngjajnë një situate nën presion. Europistët ndahen në gjykimin se çfarë raporti po ngre Unioni me ta nisur nga ngjarjet e fundme në Shkup, Beograd e jo më pak në Tiranë. Disa mendojnë se ajo po fle, të tjerë se ajo në urtësi përkundrazi po i ndjek këto zhvillime. Por Evropa Juglindore, një rajon që edhe njëherë gjendet e ulur në udhëkryqin e historisë, duket se këtë pranverë është në pritje të përballet me sfida të reja në rritje. Perceptimet sigurisht mbeten relative, por megjithatë nëse historia nuk përsëritet fjalë për fjalë e dhëmbë për dhëmbë në përditshmërinë e saj, një gjë është plotësisht e sigurt se ajo pa diskutim rimon mes rreshtave të saj.