Përtej listës

me integritet personal apo të korruptueshëm, emrat nuk kanë qenë emblematikë për një platformë të caktuar, nuk kanë mbrojtur një ideologji të caktuar, nuk kanë pasur qëndrime të forta politike në lidhje me çështje të caktuara që ngacmojnë opinionin publik dhe ndajnë shoqërinë më dysh. Për shembull, cilët politikanë brenda PS- së përfaqësojnë progresistët? Cilët të gjelbrit? Cilët fermerët apo sindikalistët? Cilët quhen të moderuar? Po liberalë të majtë? Po të qendrës? E njëjta paqartësi është brenda PD- së. Cilët politikanë aty janë konservatorë? Po libertarianë? Neokonservatorë apo të moderuar? Këto nuk janë thjesht karakterizime dogmatike, por përpara se të dilet me një propozim për paketë fiskale fjala bie, duhet të ketë koherencë mendimi me filozofinë politike të lidershipit të kësaj apo asaj partie. Ndryshe kemi paradokse, si fjala bie partitë e majta, si PS dhe LSI, janë në garë së fundmi se cila do të ulë taksat më shumë, qoftë tatimin për të ardhurat apo tatimin mbi dividendin, që janë karakteristikë e qëndrimeve të partive të djathta. Ose qëndrime nga e djathta që, krahas të tjerave janë për subvencionim të fortë të bujqësisë dhe rritje të pensioneve. Po ashtu ka pak apo aspak llogari mbi cilat kritere bazohen këto projeksione, mbi cilën rrymë mendimi dhe sa të ap- likueshme janë për kushtet e Shqipërisë apo si do të mbulohet deficiti buxhetor apo të parandalohet rritja e borxhit nëse realizohen njëkohshëm këto premtime.

Përtej debatit mbi listën e PDsë apo listat në përgjithësi, elektorati i secilës parti, por edhe shtresa gri që përcakton balancën fituese, ku secila nuk është një grupim homogjen por përbëhet nga shtresa të ndryshme dhe interesa të kithëta, ky elektorat pra ka nevojë të dëgjojnë në mënyrë koherente të artikuluar se si do të adresohen problemet e tyre, si projektohet modeli i zhvillimit dhe strategjitë për të rritur ekonominë. Njerëzit kanë nevojë të kenë interpretues të mirë politikë që kanë integritetin e duhur, moralin dhe forcën për të ngritur problemet reale që ata kanë, por edhe dijen dhe ekspertizën e nevojshme për t'i adresuar këto probleme. Që kanë pasionin për të shërbyer dhe jo të vjedhur. Që kanë kurajën qytetare të mbrojnë një qëndrim të vetin politik, një platformë apo një ide, dhe nuk e kanë mendjen vetëm te kolltuku i tyre i rehatshëm, shërbimi i interesave meskine apo puthadorët servilë që vijnë bashkë me postin. Politika duhet të ketë kurajën të hapet realisht dhe t'i kërkojë këta profesionistë, t'i përfshijë dhe t'u vjeli kontributin, pasi vetëm kështu mund të shkëputemi përfundimisht nga baltosja e tranzicionit të pambarimtë dhe të shohim dritë në fundtunel.