Arrestimi i Honeckerit para 25 vjetësh
Për t’i shpëtuar procesit, Erich dhe Margot Honecker u arratisën fshehurazi përmes një aeroporti ushtarak sovjetik për në Moskë. Por qeveria federale donte që ta shihte Honeckerin në gjyq e ushtroi presion ndaj Rusisë për t’i ekstraduar dy azilantët.
Çifti vazhdoi arratinë më tej, kësaj here në ambasadën e Kilit në Moskë. Një mbështetje miqësore kjo, sepse ambasadori Clodomiro Almeyda gjatë dik- taturës së Pinoçetit kishte gëzuar vetë azil politik në RDGJ. Por qeveria federale nuk u tërhoq dhe më në fund arriti që Erich Honecker të ekstradohej dhe të përballej me akuzën në Gjermani. Bashkëshortja e tij, Margot shkoi nga Moska për në Kili, ku kërkoi azil dhe ku e priste e bija, Sonja.
BURGU I TRETË
Më 29 korrik 1992 Honeckeri me grushtin lart, përshëndetjen komuniste, u largua nga ambas- ada e Kilit në Moskë dhe u soll në Gjermani, ku me të mbërritur në Berlin, u arrestua. Gjatë rrugës për në burgun Moabit, kalimtarët e shoqëruan atë me thirrjet: “Vrasës, vrasës”.
Ndonëse ishte i sëmurë dhe u bënë shumë ekspertiza për verifikimin e gjendjes së tij shëndetësore, gjykata e qarkut në Berlin e hapi procesin kundër Erich Honeckerit dhe katër të bashkakuzuarve të tjerë. Akuza ishte “Vrasje dhe tentativë për vrasje” në 68 raste në kufirin e brendshëm gjerman, që gjatë kohës si kreu i shtetit në RDGJ, Honecker e kishte fortifikuar atë duke e kthyer vijën kufitare në brezin e vdekjes.
TESTAMENTI POLITIK I HONECKER- IT
“Vdekja e panatyrshme e secilit njeri në vendin tonë na ka prekur gjithmonë ne”, kështu u mbrojt Honecker më 3 dhjetor 1992. “Vdekja në murin e Berlinit jo vetëm na ka prekur ne nga ana humane, por edhe na ka dëmtuar politikisht. Para të gjithëve që nga maji 1971 unë mbaj përgjegjësinë kryesore politike për këtë”.
Krahas këtij çasti të pranimit të përgjegjësisë, Erich Honecker nga ana tjetër insistonte që ndërtimi i murit dhe armatimi për mbrojtjen e tij “ishte i drejtë dhe mbeti e tillë derisa mori fund konfrontimi mes SHBA- ve dhe Bashkimit Sovjetik”.
“Situata ime në këtë proces nuk është e pazakontë. Shteti ligjor gjerman ka akuzuar dhe dënuar edhe Karl Marksin, August Bebelin, Karl Liebknechtin dhe shumë socialistë e komunistë të tjerë”, u shpreh Honecker në një deklaratë për 70 minuta para gjyqit. Procesi ndaj tij megjithatë nuk vazhdoi, sepse vazhdimisht gjendja shëndetësore e tij përkeqësohej. Gjatë kësaj kohe qarkullonin edhe teza se ai nuk vuante vërtetë nga kanceri në veshka, madje një nga përfaqësuesit e padisë ngriti edhe dyshimin se në bankën e të akuzuarve nuk ishte vet Honeckeri, por një sozi e tij.
Kur edhe njëri nga gjyqtarët, Hansgeorg Bräutigam, i kërkoi Honeckerit të nënshkruajë, procesi doli jashtë kontrollit. Gjyqtari Bräutigam u shkarkua për anshmëri dhe pak ditë më vonë, Gjykata e Qarkut në Berlin e mbylli procesin me argumentimin se Honecker është i sëmurë dhe procesi cenon dinjitetin e tij njerëzor. Një ndër proceset më spektakolare të historisë gjermane të pasluftës përfundoi pa shqiptim vendimi.
Një ditë më pas, Erich Honecker hipi në avion për t’u bashkuar me familjen e tij në Kili. Ai jetoi atje me gruan Margot dhe vajzën Sonja me një pension të vogël nga RFGJ- ja dhe me donacionet nga “solidariteti ndërkombëtar”. Më 29 maj 1994 njeriu më i pushtetshëm i RDGJ- së ndërroi jetë në azil në Santiago të Kilit.
Marrë nga “Deutsche Welle”