Djalë apo vajzë? Ja sesi mikesha i zbulon sekretin e fëmijës,

etj... pra nuk i lodh e as i sëkëlldis qeveria, por opozita. Kjo vetëm në Shqipëri ndodh. Kjo tregon sesa rëndë është situata e mediave. Sidoqoftë, denoncimi i lidhjeve të qeverisë me krimin është një detyrë shumë e madhe dhe opozita po e bën shumë mirë. Nuk i kuptoj fare ata që artikulojnë "fajin e opozitës pse qeveria ka lidhje me krimin". Domethënë, i kuptoj fare mirë! Janë medinë gazetarë, që i shërbejnë qeverisë.

Si janë raportet tuaja me kundërshtarët politikë? Për kë nga politikanët keni më shumë respekt?

Për mua, kundërshtar politik quhet cilido që ka një ide apo mendim ndryshe nga imi. Kudo qoftë ai/ ajo. Pra, mbetet tek kundërshtia ideore dhe jonjerëzore. Kam mësuar politikën nga Fatos Nano. Ishte universitet politik ai njeri. I shoqëruar nga vështirësi njerëzore, nga ai kam mësuar shumë nocione politike. Artikulimi i idesë, dialogu, toleranca por edhe vendimmarrja e konsultuar janë shkolla politike e Fatos Nanos. Ai fitoi simpatinë e njerëzve edhe për mesazhet e sofistikuara, por edhe të drejtpërdrejta. Në këtë kontekst, Nano ishte dhe mbetet universitet i mendimit politik në Shqipëri. Nga Rama kam mësuar elementë të aktrimit politik. Substanca e politikës që Nano e kishte aset ( më vonë mësova që edhe Berisha ishte politikan i substancës) humbet thuajse e tëra tek stili i Ramës. Duhet thënë se Rama ka qenë i suksesshëm me aktrim. Nga Meta kam mësuar durimin, por edhe guximin, kurajën e njëkohësisht nevojën për të mbajtur fjalën e dhënë. Kam më- suar edhe nga Berisha indirekt, nevojën për të bërë politikë me substancë. Por jam ndarë ( jo për gjithmonë) me të gjithë kur më është dashur të jem jurist. Të gjitha debatet e mia në mjedisin politik vijnë si reagime për ligjshmërinë dhe konstitucionalizmin. Në këtë pikë nuk jam tërhequr asnjëherë. Jam larguar ose më kanë larguar, por jo tërhequr. Fakt është që politika del shumë shpesh mbi ligjin. Fakt është që Kushtetuta në Shqipëri është katandisur si letër që ndez zjarrin dhe jo si dokument serioz që shuan konflikte. Kjo gjë ka ardhur duke u përkeqësuar nga një kryeministër tek tjetri. Ndaj nuk jam pajtuar me asnjë në këtë këndvështrim.

A keni menduar ndonjëherë të largoheni nga Shqipëria?

Në situata të caktuara e kam shprehur këtë gjë. Kthimi i partisështet në krye të punëve nuk është një gjendje që sjell shpresë, me thënë të drejtën. Kishim menduar se partia- shtet ishte zhdukur nga realiteti politik, por mesa duket paskemi gabuar. Në kushtet e partisë- shtet gjërat bëhen natyrshëm të zymta. Ka vetëm një udhëheqës që qan e zgjidh hallet e popullit ( në fakt, nuk zgjidh asgjë) dhe kjo është revoltuese. Mirëpo vjen një moment që edhe revolta pushon dhe aty fillon e humbet shpresa. Ndaj njeriu kërkon të largohet. Pastaj kur bën pyetjen "ku", fillon përshtatja... Mesa dëgjoj, kjo gjendje është tek shumë njerëz, përveç atyre që kanë dashur e duan të ikin sido të jetë situata politike këtu. Sidoqoftë, për momentin mendoj të punoj këtu në profesionin tim të avokatit dhe të merrem edhe poli-