Cilët janë 16 emrat e së ardhmes së shkencës në Shqipëri
Akademia e të Rinjve mbajti dje konferencën e saj të parë. Secili anëtar, mbajti një kumtesë mbi fushën e vet studimore, që nga biokimia e deri te albanologjia.
Edelajda Çepa (" Aleksandër Xhuvani") duke kumtuar trajtesën me temë: "Metoda të kërkimit shkencor në filologji. Lef Nosi si studiues dhe objekt studimi", tha se filologjia shqiptare dhe metodat e kërkimit shkencor në Shqipëri pas Luftës së Dytë Botërore iu qasën totalisht shkollës së Lindjes, ndikuar dhe prej kushteve social- kulturore e ideologjike. Metoda ishte krejt e kontrolluar nga dialektika e shkencës, pra si të ishte objekti, do të ishte edhe metoda. Objekti përcaktonte metodat, duke i vënë ato "në shërbim" të tij, madje edhe mënyra e përdorimit të këtyre metodave shpesh dilte jashtë etikës së kërkimit shkencor, pasi mjaft materiale burimore ishin të koduara dhe kriptuara dhe referimi ishte krejt hermetik, apo mungonte fare.
Mikaela Minga ( Instituti i Antropologjisë Kulturore) me punimin me temë "Etnomuzikologjia dhe kënga urbane në Shqipëri" vuri në dukje se dukuritë muzikore urbane kanë zënë një vend të reduktuar në traditën e stu- dimeve në Shqipëri. Duke filluar nga vitet ' 50, kohë kur u institucionalizuan disiplina të tilla si etnomuzikologjia dhe muzikologjia, studiuesit treguan një interes të posaçëm për praktikat muzikore të zonave rurale. Krahas interesit studimor, këto konsideroheshin edhe si bartëse të "autenticitetit" dhe "pastërtisë" së nevojshme për të identifikuar nëpërmjet tyre përkatësitë dhe cilësitë kombëtare të kësaj kulture muzikore. Përkundër, muzika e qytetit kishte një reputacion të dyshimtë, për shkak të natyrës së saj hibride dhe ndikimeve të ardhura nga nga çështjet që nuk është prekur në një studim të veçantë është historia e këtyre dorëshkrimeve, si dolën nga dora e përdoruesve të tyre, deri tek strehimi i tyre i sotëm në raftet e arkivave. Gjurmimi i tyre në kohë nëpër shekuj nuk është një detyrë e lehtë, për shkak të mungesës së informacionit. Megjithatë, një përpjekje në këtë fushë mund të bëhet.
Odeta Manahasa ( Departamenti i Arkitekturës i Univ. "Epoka") kumtoi trajtesën me temë: "Dija nëpërmjet shikimit, shikimi nëpërmjet dijes". "Duke u ndalur në pikturën e Pablo Picasso- s ' Ma Jolie', e dhënë si një ushtrim fillestar në kompozimet dydimensionale studentëve të arkitekturës, ky punim përpiqet të japë një pikëpamje kritike mbi fuqinë e imazheve, të cilat janë mjet dijeje dhe që u japin liri hartuesve të mendimit", tha ajo.
Epidamn Zeqo ( kërkues i pavarur shkencor) teksa kumtoi për "Teorinë e zgjedhjes racionale - themeli qëllimisht i gabuar i sjelljes i neoliberalizmit?" tha: "Kohët e fundit shkencëtarët socialë, si Thomas Piketty - i cili përdor metoda ndërdisiplinore - po dëshmojnë, se politikat neoliberale janë problematike dhe se ndihmojnë ata të paktët që zotërojnë kapitalin, jo shumicën rrogëtare".
Arta Xhika (" Aleksandër Xhuvani") duke folur për "Dy metoda në përqasjeje: nga shkolla e Romës në ato të Kalabrisë dhe Palermos", tha se Shkolla filologjike e Giuseppe Gradilone- s, që ka bartur peshën më të madhe në tejkalimin e shkollës kulturologjike të Koliqit, vjen në letrat shqipe si forma më e mirëkonturuar e filologjizmit klasik. Nga ana tjetër, me ndërmjetësinë e Solanos dhe të Pipës, shkolla filologjike e arbëreshëve të Jugut, sidomos Altimarit dhe Mandalasë, propozoi një filologjizëm modern, në përputhje me natyrën e traditës letrare shqiptare, të lindur drejtpërdrejt nga mekanizmi i gjallë i gjuhës popullore.
Eris Rusi ( Univ. "Fan S. Noli") duke kumtuar për "Kompetencat letrare në letërsinë fantastike shqipe të shek. XX", synoi të eksploronte dimensionet e fantastikes në letërsinë shqipe, duke bërë një pasqyrë të përgjithshme të perspektivave të prozës fantastike dhe kuptimeve të shumta të saj në këtë literaturë.