“Ostpolitika” e re koreane
shumë në drejtim të ndryshimit të statuskuosë, përkundrazi kërcënimi bërthamor u bë iminent deri sa Lojërat Olimpike Dimërore në Pjongçang sollën detantën tashmë të njohur dhe hapat e tjerë të mëdhenj nga palët e interesuara.
Në fakt, shkaku i vërtetë i këtij dështimi, veç sabotimit të këtyre përpjekjeve nga regjimi koreanoverior qëndron dhe te mungesa e kombinimit racional të komponentëve përbërës të “Ostpolitik” koreane. Këtë e dëshmoi qartë përvoja pozitive e tre muajve të fundit kur përshkallëzimi i presionit politik, ekonomik dhe ushtarak nga SHBA- të u shoqëruan efektivisht me dialogun politik, me diplomacinë sportive dhe atë të sharmit etj.
Ndaj, nuk ka pse “Ostpolitik” të mos rikthehet në Gadishullin Korean, natyrisht me një emër, format, përmbajtje dhe objektiva cilësisht të reja mbi bazën e analizës së shkaqeve të dështimit të “Politika Diellore” nxjerrjen e mësimeve përkatëse dhe rinovimin e saj cilësor.
Së pari, edhe mbi të gjitha “Politika Diellore” dështoi sepse ndryshe nga “Ostpolitik” ajo nuk pati mbështetjen e SHBA- ve dhe Japonisë, veç sabotimit të heshtur nga Rusia dhe Kina. Për pasojë, pati mungesë të theksuar bashkërendimi, pasi SHBA- të i mëshonte kryesisht për të mos thënë tërësisht presionit me përdorimin e forcës ushtarake, ndërsa Koreja e Jugut kryesisht “fuqisë së butë”, afrimit dhe bashkëpunimit. Për rrjedhojë, tani ky proces do të fu- qizohet ndjeshëm sepse do të ketë mbështetjen e SHBA- ve, Japonisë, por edhe Rusisë e Kinës, me gjithë kufizimet e tyre.
Së dyti, në kuadrin e “Ostpolitik”, “Evropa& SHBA” akorduan ndihma të mëdha financiare dhe materiale në miliarda dollarë për vendet lindore dhe ish- RDGJ- në, por këto ndihma dhe ky bashkëpunim u kushtëzuan qartë me shumë kërkesa dhe zbatimin e të drejtave dhe lirive themelore të njeriut etj. Madje, në vitin 1975 u krijua dhe OSBE- ja me tri “shportat” e njohura- demokracia, të drejtat e njeriut dhe bashkëpunimi ekonomik e tregtar, ku anëtarë të saj u bënë dhe regjimet ish- lindore.
E kundërta ndodhi me Korenë e Jugut, e cila akordoi ndihma ekonomike dhe humanitare me tepri, por që u mungoi komponenti kryesor për sukses - kushtëzimi politik. Pikërisht ky komponent jetik do të mbahet mirë parasysh tani në prag të samitit në fjalë, duke filluar me kërkesën paraprake për ndërprerjen nga Koreja e Veriut të provave bërthamore, lëshimit të raketave balistike etj., për të kaluar shkallë- shkallë dhe pa lëshime në kushte/ kërkesa të tjera që kanë të bëjnë me liritë dhe të drejtat e njeriut, hapjen e Koresë së Veriut nëpërmjet intensifikimit të kontakteve njerëzore, kulturore, artistike sportive etj.
Kjo do t’i shërbente dhe krijimit e forcimit të një disidence dhe opozite që mungon në Phenian; sepse “Ostpolitik” u zbatua në kushtet kur sidomos Polonia, Çe- kosllovakia dhe Hungaria kishin një disidencë dhe opozitë të konsiderueshme politike, letrare dhe fetare.
Gjithashtu, ndryshe nga “Ostpolitik”, “dielli” koreano- jugor nuk arriti të “ngrohte” publikun e gjerë, median, artin dhe kulturën, sidomos në Korenë e Veriut. Ndërsa në pjesën jugore ajo u shoqërua me kritika, skepticizëm dhe oponencë të vazhdueshme që dëmtoi seriozisht efektivitetin e kësaj politike. Ndaj nuk u bë e mundur që Seuli të kthehej në një vitrinë të vërtetë të demokracisë dhe begatisë për Korenë e Veriut, si në rastin e Berlinit Perëndimor.
Veç sa më sipër, ajo çka e detyron “Ostpolitik” koreano- jugore të anojë detyrimisht më shumë në aspektin e forcës ushtarake dhe ekonomike është rrezikshmëria shumë më e madhe e Koresë së Veriut, për shkak të zotërimit të arsenalit bërthamor në një “pellg megafuqish” të vërteta ndërkombëtare. Për më tepër, aleatët e saj, Kina dhe Rusia janë sot shumë më të fuqishme politikisht dhe ushtarakisht se në vitet ‘ 70-‘ 80.
Nisur nga sa sipër, duke i shtuar dhe shumë elementë të tjerë, “Ostpolitik” koreane mund të kthehet në një histori suksesi; me kusht që tanimë të mos zbatohen më veç e veç, por të ndërthurura organikisht “fuqia e butë” dhe ajo e “ashpër” ose siç i themi në shqip “kulaçi dhe kërbaçi”. Këtë po bën me mençuri politika aktuale amerikane në bashkëpunim të ngushtë me aleatin e saj koreanojugor dhe Japoninë.