OKB: Kriza më sistematike për njerëzimin mbetet ndryshimi i klimës

Mbështetur nga informacionet e reja të lëshuara në ditët e fundit nga Organizata Botërore e Meteorologjisë, Banka Botërore dhe Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë, Sek. i Përgj. i OKB- së Antonio Guterres, iu tha mbrëmë gazetarëve se "shkencëtarët janë të shqetësuar tani, nëse nuk merren masa të përshpejtuara deri më 2020, qëllimi i Parisit mund të bëhet i paarritshëm ".

"Titujt natyrisht dominojnë nga përshkallëzimi i tensioneve, konflikteve apo ngjarjeve të nivelit të lartë politik. Por e vërteta është se kërcënimi më sistematik ndaj njerëzimit mbetet ndryshimi i klimës dhe besoj se është detyra ime t'ia kujtoj këtë gjithë komunitetit ndërkombëtar.

Dhe me të vërtetë... informacionet e lëshuara në ditët e fundit nga Organizata Botërore Meteorologjike, Banka Botërore dhe Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë tregojnë ritmin e vazhdueshëm të ndryshimeve klimatike. Ky tsunam i të dhënave duhet të krijojë një stuhi shqetësuese."- theksoi Guterres.

Më tej Sek. i Përgjithshëm vijoi me statistikat e mbledhura:

Bota arriti disa pika kulmore në vitin 2017. Kostot ekonomike të katastrofave të lidhura me klimën arritën një rekord: 320 miliardë dollarë.

Emetimet e dioksidit të karbonit në lidhje me energjinë u rritën 1.4 përqind, në 32.5 gigatonë - një nivel historik. Në vitin 2017, sezoni i uraganit në Karaibe ishte më i shtrenjtë ndonjëherë, duke zhbërë dekada të zhvillimit në një çast. Në Azinë Jugore, përmbytjet kryesore të monsonit prekën 41 milionë njerëz. Në Afrikë, thatësira e madhe hoqi rreth 900,000 njerëz nga shtëpitë e tyre. Zjarret shkaktuan shkatërrime në të gjithë botën. Dhe deti Arktik [ akulli] regjistroi maksimumin më të ulët të dimrit ndonjëherë.

Konsumimi i lëndëve djegëse fosile u rrit dhe vitin e kaluar përbënte 70 për qind të rritjes së kërkesës globale të energjisë. Përqendrimet atmosferike të CO2, metanit dhe oksidit të azotit janë më të lartat që kanë qenë në 800,000 vjet. Oqeanet janë më të ngrohta dhe më acidë se në çdo kohë në historinë e regjistruar.

Kur u miratua Marrëveshja e Parisit mbi ndryshimet klimatike, supozimi ynë i përbashkët ishte se njerëzimi ka aftësinë për të mbajtur rritjen globale të temperaturës në më pak se 2 gradë dhe me përpjekjet njerëzore ta kufizoj rritjen e temperaturës deri në 1,5 gradë Celsius.

Shkencëtarët tani janë të shqetësuar se, nëse veprimi i përshpejtuar nuk do të merret deri në vitin 2020, qëllimi i Parisit mund të bëhet i paarritshëm.

Dhe unë po filloj të pyes veten se edhe sa kambana alarmi duhet të bien përpara se bota t'i përballet sfidës.

Ne e dimë se mund të jetë e vështirë t'i adresosh problemet që perceptohen të jenë vite ose dekada larg. Por ndikimet klimatike janë tashmë mbi ne.

Ne po luftojmë për të mobilizuar atë që është premtuar- 100 miliardë dollarë në vit - duke ditur se shpenzimet e mosveprimit janë shumë më të mëdha.

Teknologjia është në anën tonë. Avancimet vazhdojnë të gjenerojnë zgjidhje. Energjia e gjelbër, e pastër, është më e përballueshme dhe më konkurruese se kurrë.

Megjithatë ne ende shohim subvencione të mëdha për lëndët djegëse fosile që pengojnë kalimin e energjisë. Sipas Fondit Monetar Ndërkombëtar, subvencionet e energjisë në vitin 2015 arritën në 5.3 trilionë dollarë - ose 6.5 për qind të produktit të brendshëm bruto global.

Ashtu siç kanë theksuar shumë shkencëtarë e historian- Epoka e Gurit nuk mbaroi, sepse bota s'kishte më gurë. Ajo përfundoi, sepse kishte alternativa më të mira. E njëjta vlen edhe sot për lëndët djegëse fos- ile. Problemi ynë nuk është se ne nuk dimë se çfarë të bëjmë - është sa shpejt mund ta bëjmë.

Unë vazhdoj t'i bëj thirrje liderëve botërorë të përqendrohen në lakimin e kurbës së emetimeve dhe në mbylljen e hendekut të emetimeve.

Ne kemi nevojë për një reduktim të mëtejshëm të emetimeve prej të paktën 25 përqind deri në vitin 2020. Dhe shkarkimet e të gjitha gazeve serrë nuk duhet të kalojnë ekuivalentin e 42 gigatonnë dyoksid karbonit në vitin 2030. Sek. i Përgjithshëm tha se vitin e ardhshëm do thërras një samit që synon të ngrejë ambicien.

"Shkenca e kërkon këtë. Ekonomia globale ka nevojë për atë dhe mjetet e jetesës së qindra miliona njerëzve varen nga ajo.

Siguria ushqimore, shëndeti, stabiliteti në vetvete varet në bilanc. 2017 u mbush me kaos klimaterik. 2018 tashmë ka sjellë të njëjtën gjë. Ndryshimi i klimës është ende duke lëvizur më shpejt, shumë më shpejt se ne. Ajo që bota ka nevojë është një garë në krye - me vullnet politik, inovacion, financim dhe partneritet.

Gjatë këtij takimi Z Guterres iu përgjigj edhe disa pyetjeve të gazetarëve, si: rolit të OKB- së mbi samitin ndër- Korean, konflikti në Mianmar, mbi refugjatët Rohingia të Bangladeshit, por doja të veçoj pyetjet nga gazetari i Reuters: -

Pyetje: - Këtë javë, SHBA njoftoi se do të dëbojë 12 diplomatë rusë të OKB.

Si do t'i përshkruanit marrëdhëniet e tanishme midis SHBA dhe Rusisë? Dhe sa të shqetësuar jeni nga ajo? A po shohim një zhvillim të Luftës së Ftohtë?

Sek. i Përgjithshëm- Personalisht, jam shumë i shqetësuar. Mendoj se po vijmë në një situatë që është e ngjashme, në një masë të madhe, me atë që kemi jetuar gjatë Luftës së Ftohtë, por me dy dallime shumë të rëndësishme. Në Luftën e Ftohtë, ishin qartë dy superfuqitë me një kontroll të plotë të gjendjes së dy fushave në botë. Tani kemi shumë aktorë të tjerë që janë relativisht të pavarur dhe me një rol të rëndësishëm në shumë nga konfliktet që po përjetojmë, me rreziqet e përshkallëzimit që janë të njohura mirë.

Nga ana tjetër, gjatë Luftës së Ftohtë, kishte mekanizma të komunikimit dhe kontrollit për të shmangur përshkallëzimin e incidenteve, për të siguruar që gjërat nuk do të dilnin jashtë kontrollit kur tensionet të ngriheshin.

Këto mekanizma janë shkatërruar, sepse njerëzit mendonin se Lufta e Ftohtë ishte e përfunduar dhe kështu nuk kishte arsye për të ruajtur këto masa paraprake.

Unë besoj se është koha për masa paraprake të këtij lloji, duke garantuar komunikim efektiv, duke garantuar aftësinë për të parandaluar eskalimin. Unë besoj se mekanizmat e këtij lloji janë të nevojshme përsëri.

Pyetje: - Një pyetje për ndryshimin e klimës... Pothuajse një vit pas Parisit, pasi administrata Trump u tërhoq nga Marrëveshja e Parisit, a jeni ende në shpresë në ndonjë mënyrë për të ri- angazhuar administratën? Dhe nëse po, çfarë bisedash keni, nëse ka ndonjë?

Sek. i Përgjithshëm: Natyrisht, është e nevojshme që të angazhohen përgjithmonë të gjithë ata që kanë dyshime mbi ndryshimet klimatike. Por unë dua të theksoj se, në shoqërinë amerikane, ne kemi parë mes komunitetit të biznesit; ne kemi parë në qytete dhe në shumë shtete një angazhim shumë të fortë ndaj Marrëveshjes së Parisit, në masën që disa tregues po lëvizin edhe më mirë se në të kaluarën e afërt. Dhe kam pasur rastin të marr këtë informacion nga i dërguari im i posaçëm për ndryshimet klimatike, Michael Bloomberg, se ka shpresa që, pavarësisht nga pozita e administratës, SHBA- të mund t'i përmbushin zotimet e bëra në Paris si vend. Dhe, siç e dini, në të gjithë botën, roli i qeverive është gjithnjë e më pak i rëndësishëm. Roli i ekonomisë, roli i shoqërisë është gjithnjë e më i rëndësishëm. Dhe më duhet të them se jam i inkurajuar nga reagimet shumë pozitive të bashkësisë amerikane të biznesit dhe autoriteteve lokale dhe rajonale të Amerikës.