Helena Kadare: Vepra ime nuk do kishte vlerën e veprës së tij, ndaj dikur bëra një zgjedhje

Shkrimtari në panair për librin "Kur sunduesit grinden", raporti i njeriut të letrave me diktatorin

zgjatur vetëm tre minuta. Ai tre minutësh, përbën një nga enigmat më të mëdha të historisë së letërsisë. Në këto tre minuta ka ndodhur një bisedë, ku Stalini e pyet Pasternakun se çfarë mendon për Osip Mandelshtamin( poet i arrestuar). I hutuar në apartamentin e tij, Pasternak, në momentin e parë dha një përgjigje të çuditshme", tha Helena, duke shtuar se shkrimtari i tha Stalini: "Nuk di të them, se ne shkruajmë në mënyra të ndryshme". Ndërsa, Stalini i përgjigjet: "Nuk dite ta mbrosh mikun tënd". "Ai deshi përsëri që t'i rikthehej, por Stalini e mbylli telefonin. Numri me të cilin e kishin telefonuar ishte njëpërdorimësh. Pasternaku nuk mundi ta thërriste më. Ndaj kjo ishte brenga e madhe e vazhdueshme për të. Për këtë bisedë janë dhënë shumë variante, shënimet e këtyre e kanë mbushur shtëpinë tonë ndër vite, sepse Ismailin gjithnjë e ka tërhequr kjo. I ka dhënë variantet e tij bazuar në dëshmitë e shumë njerëzve, që kanë asistuar apo dëgjuar më pas se çfarë ka ndodhur".

Për Helenën, lexuesit e rinj që e prisnin Kadarenë për autograf janë mbase imazhi më i mrekullueshëm i panairit. "Për një grua që e do letërsinë, edhe që do edhe ajo të bëjë letërsi nuk është e lehtë që të jetë në jetë bashkë me një shkrimtar. Atëherë duhet bërë zgjedhja. Unë që në fillim i dhashë një zgjidhje në vetën time, që më e rëndësishme është puna që bën ai, që në fillim vendosa që të mbështes, duke lënë pas dore krijimtarinë time. Mund të kisha bërë më shumë në sasi, por jo në atë vlerë që ka libri i tij. Kështu