Leximi i votës së pardjeshme

( vijon nga faqja 1)

... Megjithëse ka lejuar dhe është llokoçitur në kapjen e shtetit nga kompanitë mbizotëruese në treg( pronarët e të cilave i quajmë oligarkë). Provën më të thekshme e kësaj zhytjeje të partisë në pushtet mes interesave dhe favoreve të oligarkëve e përbën skandali i kompanisë fantazmë DH Albania, që mori 30 milionë euro tenderë nga buxheti ynë i shtetit, me regjistrim fals në shtetin Delaware në SHBA. Opozita jonë, po të mos kishte interesa me oligarkun të cilit partia në pushtet donte t'ia jepte këto 30 milionë euro, duhej të kishte gërthitur gjithë ditën e natën me pankarta që nga dhjetori 2018, kur u zbulua skandali e deri tani shtatë muaj më vonë. Por zgjodhi heshtjen. Megjithëse të pakënaqurit nga qeverisja e deritanishme janë me dhjetëra mijëra, sidomos në radhët e biznesit të vogël. Megjithëse partia në pushtet nuk ka arritur praktikisht asgjë, për të bërë që rreth 50- 60 mijë qytetarë të këtij vendi të mos marrin rrugën në mërgim ekonomik çdo vit, kryesisht në Gjermani. Pa kthyer sytë pas, derisa të gjejnë një punë jashtë. Për të kthyer shpresën se ky vendi ynë bëhet, që katër shqiptare në dhjetë të mos aplikojnë po çdo vit për lotarinë amerikane. Megjithëse partia në pushtet e nisi këtë fushatë të zgjedhjeve vendore me një kongres të zhvilluar gjysma në rrugë. Paradë fitoresh të deritanishme dhe bateri premtimesh për punët e bukura që kandidatët e saj për 61 bashkitë do të bëjnë në katër vitet e ardhshme. Pa një kritikë të vetme për diçka që nuk ka shkuar mirë në administrimin e punëve vendore në katër vitet e fundit. Pa nxjerrë një përgjegjësi të vetme për shpërdorim fondesh apo mosmbajtje premtimesh. Të gjitha takimet me zgjedhësit kishit pikërisht këtë format parade. Megjithëse t'i japësh të gjithë pushtetin vendor( që administron 2.3 miliardë euro asete dhe një buxhet mbi 750 milionë euro në vit) një partie të vetme është e frikshme. Por qytetarët e vendit tonë kështu menduan dhe votuan. Pse mungoi alternativa nga një harakiri, vetëvrasje politike e opozitës reale të vendit. Dhe mes dy të këqijave, zgjodhën atë më të voglën. Zgjodhën këtë parti të sotme të lodhur nga gjashtë vite qeverisje. Të konsumuar jo pak. Që me shtatëqind mijë mbështetësit e rikonfirmuar dhe një pushtet qendror dhe vendor pa kufi, nuk dihet se si do ta mbajë veten për të mos qenë autokratike. Kur do mungojë opozita reale e vendit në Kuvend. Kur do mungojnë këshilltarët e opozitës në të 61 parlamentet vendore. Kush do ta kontrollojë këtë parti? Kush do ta vërë përpara përgjegjësisë? Mekanizmi i autokritikës që ka? Po pse në fushatë nuk bëri autokritikë për gabimet në qeverisjen vendore për katër vite rresht? Ku e kishte këtë ndjenjën e vetëkontrollit dhe të autokritikës? Apo mos vallë kryebashkiakët e saj ishin engjëj të zbritur nga qielli që nuk bënë faje jo e jo, por madje as edhe gabime? Duke përjashtuar kryetarin e bashkisë së kryeqytetit, që në katër vjet ka bërë një punë që i siguron kësaj partie ndoshta edhe fitoren në zgjedhjet vendore pas katër viteve, të tjerët nuk është se kanë shkëlqyer. Janë llokoçitur mes përqindjeve të marra abuzivisht në xhep nga tenderët që kanë dhënë dhe punë që kanë bërë nga këto tenderë, pa kryer asnjë reformë reale në administrimin e pronave dhe të ardhurave të bashkive të tyre. Kjo parti e sotme në pushtet do të duhet ta lexojë mirë votën dhe mbështetjen që ka marrë më 30 qershor. Nuk e ka merituar kaq të fortë, por i dha një ndihmë të jashtëzakonshme opozita reale e vendit, me mohimin e përfaqësimit të votuesve në parlament dhe me protestat e dhunshme rrugëve të Tiranës. Do të duhet të lëvizë me përgjegjshmëri, edhe pse asnjë sy i vëmendshëm dhe profesional opozitar nuk po e kontrollon dhe denoncon. Tenderët që ka dhënë këto tre- katër muajt e fundit të protestave janë shqetësuese. Sidomos ato me formën e partneriteteve publik- privat. Kjo qeveri po lundron mes një deti pushteti të pamatë dhe frika do të na rritet dita- ditës si qytetarë, duke parë opozitën që kemi në tokën e askujt, pa përfaqësim në Kuvend dhe pa përfaqësim në të 61 parlamentet vendore. Qeveri ime e pushtetit pa kufi. Të lutem, lexojë mirë votën e të 700 mijëve që të besuan dhe të mbështeten dy ditë më parë. Është përgjegjësi e jashtëzakonshme. Nëse do të flesh mbi dafina dhe do të nanurisesh në tenderët e radhës mes flirteve me oligarkët, nuk ka kryetar bashkie të Tiranës dy vjet më vonë, në qershor 2021, që të të shpëtojë, sado punë të jashtëzakonshme të vijojë të bëjë për kryeqytetin. Me ose pa opozitë të riorganizuar dhe të fuqizuar, për të mirën e të gjithë ne qytetarëve.

Megjithëse partia në pushtet nuk ka arritur praktikisht asgjë, për të bërë që rreth 50- 60 mijë qytetarë të këtij vendi të mos marrin rrugën në mërgim ekonomik çdo vit, kryesisht në Gjermani. Pa kthyer sytë pas, derisa të gjejnë një punë jashtë. Për të kthyer shpresën se ky vendi ynë bëhet, që katër shqiptare në dhjetë të mos aplikojnë po çdo vit për lotarinë amerikane. Megjithëse partia në pushtet e nisi këtë fushatë të zgjedhjeve vendore

me një kongres të zhvilluar gjysma në rrugë.