"Kujdes nënë, ata do të të vrasin", fjalët e fundit të 12- vjeçarit

Kujdes

nënë, ata do të të vrasin", ishin fjalët e fundit e Halim Beqirit, 12vjeçar. Një plumb e goditi pas qafe. Kishte gjak në gojë. Isha dy metra larg. Serbët shtinin nga të gjitha anët. Nuk mund të afrohesha. Ata vranë edhe burrin tim. Ai ishte pranë djalit tonë", ka rrëfyer nëna e tij, Ema, për të dërguarin special të gazetës "Liberation", në Kosovë, gazetari Pier Azan. Kështu Azan në atë kohë nisi artikullin kushtuar masakrës së Reçakut me titull "Ishim të sigurt se të gjithë do të vdesim", kishte sjellë edhe rrëfimin e Azemit, një burrë rreth të dyzetave për masakrën që ndodhi në Reçak. "Burrat u ndanë në disa grupe. Nja 29 veta u dërguan mbi fshat. Na thanë se do na çonin në stacionin policor. Por dëgjoheshin krisma në të katërta anët. Pjesa tjetër e grupit u dërgua në përrua. Policët serbë i prisnin

Reçakut ndërgjegjësoi botën demokratike dhe solli ndërhyrjen e NATO- së. Kurti tha se drejtësia e mohuar paraqet krim të vazhdueshëm ndaj popullit dhe shtetit të Kosovës. "Lajmi për masakrën e Reçakut e tronditi dhe tmerroi Kosovën, por e ndërgjegjësoi dhe alarmoi botën demokratike dhe diplomacinë ndërkombëtare. Masakra e Reçakut ishte vendimtare që NATO ta bomqë t'i vrisnin. Të shtunën, trupat e këtyre 20 burrave ishin ende njëri mbi tjetrin, në pozicionin që ishin vrarë. Ishin ekzekutuar nga afër. Një vdekje e përgatitur dhe e ekzekutuar me gjakftohtësi. Në orën 17: 00 serbët u tërhoqën. Të mbijetuarit filluan të lëvizin. Një nga shtëpitë e para të fshatit, afër

bardonte Jugosllavinë e Millosheviçit. 21 vite më vonë nuk ka drejtësi për viktimat dhe familjet dhe kjo drejtësi e mohuar paraqet krim të vazhdueshëm ndaj njerëzve tanë, popullit tonë, ndaj shtetit tonë, është obligim i institucioneve vendore dhe i partnerëve tanë ndërkombëtarë që të sjellim drejtësi, të shtojmë trysni mbi Serbinë ashtu që të gjithë kriminelët që ekzekutuan xhamisë, ishte ajo e Banush Azem Kamberit, 62- vjeçar. Kufoma e tij pa kokë ishte pranë shtëpisë së tij. Vëllai i tij, Bedriu, 55- vjeçar, kërkonte kokën. Fshatarët e gjetën më vonë", vazhdonte rrëfimin Azemi. Kurse, në artikullin tjetër me titull "Masakra e Reçakut, rrëfimi i një dëshmitari kryesor",

dhe ata që urdhëruan masakrën e Reçakut të nxirren para proceseve gjyqësore dhe të dënohen", tha Kurti. Se kjo ishte krim kundër njerëzimit, e tha edhe shefi i misionit të OSBE- së në atë kohë, William Walker. "Është e vështirë të gjej fjalët për të thënë diçka në lidhje më këtë. Kjo është ngjarja më e tmerrshme që kam parë, edhe pse kam qenë në shumë situata të këqija. Fatkeqëgazetari Pier Azan, sjell dëshminë e një vëzhguesi të OSBE- së, që gazetari e paraqiti në atë kohë me emrin Mike. "Rreth orës 15: 45, forcat serbe u larguan nga fshati dhe ne vendosëm të hynim në Reçak. Një duzinë civilësh ishin aty në një gjendje tronditëse. Njëri nga ta na zgjati diçka, njëri nga njerëzit e mi e mori. Papritmas konstatuam se ishte pjesë kafke. Përkthyesi ynë na shpjegoi se ky njeri sapo kishte gjetur kufomën e vëllait të vet, me kokë të copëtuar. Ne pamë një trup. Plumbi i kishte krisur mbi kokë dhe tërë kafka ishte copëtuar. Fshatarët na thanë se nja 20 burra ishin arrestuar. Një grua na tha se burrat ishin dërguar për ekzekutim", rrëfente në atë kohë vëzhguesi i OSBE- së.

sisht nuk kam fjalë për të përshkruar indinjatën time personale ose atë të të gjithë atyre që ishin me mua në vendin e asaj që mund të quhet vetëm si një mizori e papërshkrueshme", kishte deklaruar Walker. Ai po ashtu kishte thënë: "Nga ajo që pashë personalisht nuk ngurroj ta përshkruaj ngjarjen si një masakër, padyshim një krim shumë kundër njerëzimit. Ishte një skenë

shumë emocionale që po ndodhte atje". Si çdo vit, edhe këtë herë, ish- shefi i misionit të OSBE- së, William Walker, u kthye në Kosovë për të përkujtuar viktimat e Masakrës së Reçakut, të cilët 21 vjet më parë mizorisht u masakruan nga forcat ushtarake serbe. Walker gjatë vizitës së djeshme në Reçak, përveç homazheve, u pa edhe shumë i afërm me fëmijët e dëshmorëve.