Zamir Poda sjell në shqip "Fjalët e fundit të Falkones dhe Borselinos"
U vranë, sepse me veprën dhe punën e tyre si magjistratë, ishin kthyer në simbolet e një shteti që kishte dhënë një goditje vdekjeprurëse për Koza Nostran
guar me të gjitha mënyrat me synimin për t'i deligjitimuar.
Me mjaft interes është edhe parathënia e prokurorit Roberto Skarpinato, bashkëpuntor i të dy magjistratëve, dëshmitar i gjallë i shumë episodeve që trajtohen në libër, i cili në fund të saj, konkludon:
"… Realiteti që kemi jetuar dhe vuajtur me Xhovani Falkonen dhe Paolo Borselinon, tregon që ndryshe nga sa përsëritet nëpër ceremonitë zyrtare, kjo e keqe - mafie nuk është tërësisht vetëm jashtë nesh, është edhe "ndër ne".
Sa sipër do të thotë qe vrasësit dhe bashkëpunëtorët e tyre nuk kanë vetëm fytyrën e shëmtuar dhe të pamëshirëshme të atyre që në skenën e krimeve kanë spërkatur duart me gjak, por edhe jo pak të tjerëve me shumë fytyra. Një takëm njerëzish me jaka te bardha që kanë frekuentuar të njëjtat shkolla tona dhe që mbushin sallonet më të mira: kryeministra, ministra, parlamentarë kombëtar e rajonal, presidentë të rajonit të Sicilisë, krerë të shërbimeve sekrete e të policisë, magjistratë të lartë, avokatë që kullosin në parcela të arta, personazhe në majën e ekonomisë e të financës e shumë të tjerë.
Edhe pse janë evidentuar përgjegjësi penale të vërtetuara nga vendimet përfundimtare që kanë kushtuar lotë e gjak, ato janë anashkaluar nga retorika publike boshe dhe nga një sistem mediatik që, përveç pak rasteve, ka ndriçuar e dhënë dritë të gjallë vetëm fytyrës së planetit - mafie, një botë e vrasjeve, kërcënimeve, zhvatjeve, trafikut dhe e drogës…".
Xhovani e Paolo do të duhet të bënin një farë qeverisje të kujdesshme fjalësh në komunikimin publik. Dhe kjo, jo vetëm në kuadrin e sensit të përgjegjësisë së tyre për shkak të rolit institucional që mbulonin, por edhe për vetëdijen se fjalët e tyre mund të instrumentalizoheshin dhe ktheheshin në bumerang nga një botë e larmishme pushteti, që jetonte si e pavarur nga ekuilibrat ekzistuese, por ndërkaq e rrezikshme dhe e pakontrollueshme. Kjo botë që punonte jo përballë, duke tentuar t'i izolonte edhe brendapërbrenda zyrave të tyre me manovra të fshehta pushteti, hidhte pa pushim ndaj tyre një volum të jashtëzakonshëm fjalësh të hidhura për t'i delegjitimuar e neutralizuar, duke "gjuajtur" me "vigjilencë" çdo fjalë e përgjigje që jepnin, për t'i mënjanuar e shkatërruar përfundimisht".
Është një libër mjaft interesant, me vlera të mëdha aktuale, i dobishëm sidomos për prokurorë, gjyqtarë, oficerë te policisë gjyqësore, studentë, por edhe për çdo individ, intelektual apo njeri i thjeshtë, që kërkon të dijë më shumë.