Tregimi i shkurtër i Hemingway- it në Kosovë
mi në sistemin publik të shëndetësisë është prerogativë e shtetit, atëherë përgjegjës për mungesën është shteti, gjegjësisht pushteti. Dhe, në fund flitet për “masa të pazbatuara të sigurisë”, që flet për pamundësinë e institucioneve të shoqërisë/ shtetit për të vendosur kontrollin në sjellje publike. Si rezultat, ashtu si pjesa më e dhimbshme te rrëfimi i Hemingway- it, është konstatimi se këpucët e bebes qenë të papërdorura, në kumtesën e ambasadës amerikane Kosova përshkruhet si vendi me “nivelet më të larta të infeksioneve të reja të COVID- 19 në botë”.
3. Në një fjali të zgjeruar të tregimit të Ernest Hemingway- it, Kosova prin sot me numrin e infektimeve të koronavirusit në botë, sepse po tregon më pak aftësi menaxhimi sesa përpara, nuk tregon aftësi për furnizimet e nevojshme për ta luftuar pandeminë dhe nuk është e aftë për të zbatuar masat e sigurisë, që do të pengonin infektimet e mëtejme. Ky është përshkrim i pafuqisë së shtetit në kufi të një rreziku tjetër, prishjes së kontratës bazike shoqërore. Pra, nëse shteti nuk është i aftë ( apo mjaftueshëm i aftë) për të përmbushur obligimet e veta ndaj popullatës – e ky është përshkrimi i ambasadës amerikane, atëherë faza tjetër është mosbesimi i qytetarëve në institucionet e shtetit. Kjo fazë tashmë ka filluar. Sipas së njëjtës kumtesë, të ambasadës amerikane thuhet se “megjithëse masat për distancimin shoqëror dhe maska për fytyrën janë të detyrueshme, rregullat shpërfillen haptazi në vende publike, si restorante, dyqane dhe kafene”. Kjo shpërfillje quhet, në një instancë të vogël, por domethënëse, padëgjueshmëri qytetare. Në këtë rast dhe për fat të keq në nivel të tërë shtetit, tashmë ekziston një mosbesim mes qytetarëve dhe shtetit në përballjen me pandeminë. Rritja eksponenciale e infektimeve ka ndodhur në vendin e njëjtë, me popullatë të njëjtë, me sistem mjekësor të njëjtë. Por mes Kosovës, që ishte në vendet e para për nga parandalimi i infeksioneve të reja dhe Kosovës, që është ndër vendet e para për nga infektimet e reja në nivel botëror, ndodhi një krizë politike. Një qeveri që u ndërtua me parullën “Beso”, u rrëzua me parullën “Mos beso”. Të tjerat janë, pastaj, pasoja.
4. Në përshkrime të gjendjes çfarë po përjeton Kosova më duket se janë më të lehta përshkrimet me ekonomizim të fjalëve, ato telegrafike. Në ditët në vijim nuk do të jetë më e mundur të flitet se si të rritet performanca e qeverisë, se si të forcohet inspektimi apo të rriten dënimet e policisë. Tashmë ka kaluar ajo gjendje; në analogjinë e Hemingway- it, ajo bebe nuk ka nevojë më për këpucë. Tash po hyjmë në kohën kur nevojitet një kontratë e re mes qytetarëve dhe pushtetit.
“KOHA”