Champions League/ Luhen sonte 2 nga ndeshjet e kthimit të raundit çerekfinal

El Classico" i së sh tunës ishte pa dy shim ndeshja më e rëndësishme e sezonit, si për Barcelonën, ashtu edhe për Realin. Tashmë gara për titull është totalisht e hapur, me Atletico-n që ka humbur kryesimin. Madrilenët e nisën me disa ndryshime në formacion, të ndikuara nga mungesat e emrave si Sergio Ramos dhe Raphael Varane, por edhe nga taktikat e Zidane. Courtois e nisi në portë dhe përpara tij ishte katërshja Vazquez, Eder Militao, Nacho dhe Ferland Mendy. Mesfusha ishte e përbërë nga "armata e vjetër", me Casemiro, Luka Modric dhe Toni Kroos. Kjo treshe u mbështet nga Federico Valverde, i cili kishte një rol mjaft interesant për të luajtur. 2 pikat mbështetëse në sulm ishin Benzema dhe Vinucius Junior. Në anën tjetër, Barcelona nuk bëri shumë ndryshime, me treshen Araujo, Mingueza, Lenglet, përpara portierit Ter Stegen. Koeman i besoi rolin "libero", siç njihet në futboll pikërisht Frenkie de Jong, i cili kishte në krah Busquets dhe Pedri, me këtë të fundit që shumicën e kohës luante si lojtar krahu. Jordi Alba dhe Sergino Dest luajtën si krahët mbështetës, ndërsa Messi dhe Dembele formuan sulmin. Katalanasit e nisën me një 3-4-3, por që u ndryshua në një 43-3 në pjesën e dytë. Me një mbajtje topi 69%, Barcelona dominoi në zotërimin e topit, por pa bërë ndonjë gjë të madhe me të. Në pjesën më të madhe të pjesës së parë, Barcelona ishte në sulm, por ishte Reali që shkaktoi dëmet. Ideja e skemës 3-4-3 ishte që të siguroheshin se Reali do të neutralizohej nga treshja e mbrojtjes. Në situatat kur madrilenët bënin presing të lartë, katalanasit tentonin të luanin shpejt dhe të gjenin hapësirat ndërmjet kundërshtarëve. Diçka e ngjashme i ndodhi Realit që po linte shumë hapësira për kundërshtarët dhe sidomos për Messin. Ajo që u vu re në fillim ishte se de Jong ishte i lirë shumicën e kohës dhe merrte përsipër organizimin e lojës, gjë të cilën Zidane e ndaloi shpejt. Megjithëse Reali ushtroi presing, thuajse gjatë gjithë lojës u pa skema 5-4-1, me Mendy dhe Valverde që luanin nga krahët. Me këtë gjë u arrit bllokimi i Albas dhe Dest, ndërsa Vazquez luajti rolin e një qendërmbrojtësi që ndalonte depërtimet e Pedri. Barcelona kishte gjithmonë avantazh numerik në fazën mbrojtëse, me Lenglet që fitonte shumë metra me topin në këmbë dhe francezi ishte më produktivi nga 3 mbrojtësit, duke kombinuar me Alba dhe Dest nga krahët. U krijuan shumë mundësi shënimi, por Zidane jepte këshilla gjatë gjithë kohës dhe arriti t'i neutralizonte edhe një herë taktikat e kundërshtarit. Me krahët e bllokuar, mundësia e vetme e Barcelonës ishte qendra dhe shfrytëzimi i Dembele. Ndalimi i tij ishte i thjeshtë për Realin, duke qenë se francezi e lëshon shumë topin nga këmbët. U duk qartë që Koeman

Magjia e UEFA Cham pions League do të rikthehet mbrëmjen e sotme, me 2 nga 4 sfidat çerekfinale. Chelsea do të presë në shtëpi Porton. Londinezët fituan ndeshjen e parë në Portugali me rezultatin 0-2 dhe do të kërkojnë mbrojtjen e avantazhit për të avancuar drejt gjysmëfinaleve. Humbja e fundit në shtëpi "dhemb" për skuadrën e Tuchel, me Chelsea që u mund thellë 2-5 nga West Bromwich Albion. Në anën tjetër, Porto nuk njeh humbje në transfertë që prej 19 janarit, kur mundeshin 2-1 nga Sportingu i Lizbonës. Portugezët do të vuajnë mungesën e 3 lojtarëve dhe në këtë listë hyjnë portieri rezervë Diogo Costa, mbrojtësi Marcano dhe portieri tjetër Mbaye. Sfida e dytë e mbrëmjes do të jetë superpërballja mes PSG dhe Bayern. Gjermanët do të kenë një detyrë mjaft të vështirë pas

nuk priti një Zidane kaq sulmues dhe që do të ushtronte presion të lartë. Kjo gjë bëri që treshja e mbrojtjes të çorientohej. Mbrojtësit kishin hapësira për të kombinuar me njëritjetrin, por pa krijuar shqetësime përpara. Ky sistem loje i komplikoi gjërat në sulm, pavarësisht startit të mirë të lojës. Ndërsa Reali u adaptua, Barcelona filloi të vuante dhe vendimi i Zidane për ta çuar humbjes 2-3 në Mynih javën e kaluar. Në anën tjetër, parizienët po kalojnë një formë të dobët në shtëpi, ku në 5 ndeshjet e fundit kanë pësuar 3 humbje, ndaj Monaco, Nantes dhe Lille, ndërsa ndeshje të dobët zhvilluan ndaj Barcelonës, me poriterin Navas dhe shtyllat që parandaluan një katastrofë. Bayerni do të vuajë mungesën e shumë futbollistëve, ekipin pak më përpara ishte i duhuri. Ideja ishte marrja e topit në qendër dhe pasimi te Vinicius në krah, i cili do të shfrytëzonte shpejtësinë e tij. Pikërisht këtu doli dobësia e skemës 3-4-3, me Minguezan që humbi çdo duel shpejtësie me brazilianin e Realit. Pavarësisht pjesës së parë të dobët, Koeman bëri ndryshime të mira në të dytën, me Dest që i la vendin Griezmann. Barcelona luajti vetëm me një dyshe ku mund të përmendim Douglas Costa, Serge Gnabry, Marc Roca, Niclas Sule, apo Correntin Tolisso. Ende nuk dihet nëse Leëandoëski do të jetë i gatshëm për të luajtur, me polakun që u rikthye në stërvitje vetëm ditën e djeshme. Mbetet për t'u parë se si do të shkoje ndeshja, por pa dyshim që bavarezët nuk kanë asgjë për të humbur. mbrapa dhe me mesfushorët që formuan një diamant mes tyre, duke krijuar sërish epërsi numerike. Benzema u neutralizua nga Mingueza dhe Lenglet. me këto ndryshime, Barcelona ishte shumë më e rrezikshme dhe u përmirësua ndjeshëm. U krijuan shumë mundësi shënimi, duke futur edhe shtyllën e Moriba në minutat e fundit. Shanset e humbura i kushtuan shumë katalanasve dhe pa dyshim që nëse do të ishin më të saktë, edhe mund ta përmbysnin rezultatin. Gjithçka është e hapur tani dhe 3 ekipe janë në garë me 2 pikë mes tyre. Pretendimi për penallti i Braithwaite shkaktoi mjaft polemika gjatë dhe pas ndeshjes. Në pamje ta parë u duk si një simulim qesharak i danezit, por, nëse shikohet me pamje të ngadalësuara, vihet re një tërheqje e dukshme nga Ferland Mendy. Kujtojmë që në një rast të ngjashëm në "El Classico-n" e kaluar, u akordua një penallti për Sergio Ramos, megjithëse Lenglet nuk "vuri shumë dorë" mbi kapitenin e madrilenëve. Këto gjëra i takojnë gjytqarëve, por ishte një rast që edhe mund të akordohej penallti. Gerard Pique shkoi te gjyqtari të protestonte pas ndeshjes për minutat shtesë të akorduara, që me të vërtetë ishin të çuditshme. 4 minuta shtesë ishin vërtet shumë pak. Plot 5 minuta shpenzoi gjyqtari Manzano për të rregulluar mikrofonin, duke shtuar 9 zëvendësime në total që u kryen, por edhe rreth 3 minuta nga dëmtimet e Casemiro dhe Lenglet. Sipas llogaritjeve që u bënë në Spanjë, është luajtur gjithsej për 84 minuta dhe shtesa duhej të ishte të paktën 7 minuta të akorduara. Gjithsesi, gjëra të tilla janë parë zakonisht në kampionatin spanjoll, ku edhe ndryshimi i gjyqtarit më pak se 24 orë përpara ndeshjes shkaktoi jo pak polemika.