Pasqyra jonë përballë “mbretit lakuriq”

Është mëse e zakonshme që çdo brez është disi skeptik lidhur me fuqinë që kanë të rinjtë. U ka ndodhur edhe gjyshërve me prindërit tanë. U ka ndodhur prindërve tanë me ne. Do t’u ndodhë edhe brezave që do të vijnë. E megjithatë, kohët e ndryshme kanë patjetër sfida të ndryshme.

Në botën e sotme, ku ndryshimi ka një shpejtësi shumë më të madhe se sa ajo që kanë patur breza më parë, pikëpyetjet dhe sfidat janë edhe më të mëdha për këdo. Kjo edhe për faktin se prej kohësh kanë ndryshuar edhe marrëdhëniet në familje, në shoqëri, në prodhim, e sidomos, janë vënë në diskutim kuptimet e fjalëve ” e mirë”, “e keqe”, ” e turpshme”, çka dhe krijon vështirësi e sfida mes brezave për kuptimin e këtyre nocioneve.

Duhet ta pranojmë se, teknologjia e sotme e ka zvogëluar botën. Të rinjtë e sotëm komunikojnë lirisht me bashkëmoshatarët e tyre në mbarë botën, flasin disa gjuhë të huaja, kanë shëtitur për të parë mjaftueshëm se si rrojnë të tjerët. Por a janë mjaftueshmetë gjithë këto lehtësira dhe avantazhe që kanë të rinjtë për të besuar se brezi i ri do të mund t’i përballojë sfidat?

Bota e sotme –një botë e nënshtruar ndaj konsumizmit- është e rrezikuar nga manipulimi dhe spektakli.Të rinjtë, në shumicën e rasteve, janë të joshur nga fama, për të cilën nuk kursejnë asgjë që t’ia arrijnë. Ndaj, me një të shkuar të dhunshme të gjyshërve e prindërve nën diktaturë dhe me një të tashme të manipuluar, të rinjtë kanë të drejtë të pyesin, se cilës anë duhet t’i përkasin: të jenë fëmija që thërret “Mbreti lakuriq”, si në përrallën e Andersenit apo të duartrokasin atë që u sugjerohet si më e mira për ta, nëse pranojnë heshtjen, nëse i fshihen të