"Trajneri e bënte formacionin në kishë"
Lila: Na hyn prifti në dhomat e zhveshjes, i puthin dorën
thotë ai që të bëj pak sevap. Ku janë njerëzit e mirë? Te xhamia. E mirë, lidhi ato 15 dele aty te oborri i xhamisë, por ishte njeri i trashë dhe nuk kishte komunikim. Ishte dy metër dhe mori një thikë, por thikën e kishte të madhe, shkoi te dera e xhamisë dhe ia futi me shkelm derës. Të gjithë kthyen kokën, sepse imami ishte duke folur dhe pastaj filluan të gjithë të shikonin: Ç'është ky budalla kështu?! Kur e panë atë me thikë, ngelën të gjithë... Atëherë ky thërriti me të madhe sepse ai nuk kishte komunikim, nuk dinte...: "Kush o musliman këtu? Pytje koti në fakt, se n'xhami është kot një pytje e tillë. Kush o musliman, pra? Të gjithë ngrinë... U ngirt njoni që ishte më trim edhe tha: Unë jam musliman, pse ça halli ke ti? Edhe bariu iu përgjigj: ti je musliman, e mirë, hajde çik përjasht. Doli ky tjetri përjasht, por asnjë tjetër nuk doli. E pyeti ky që ishte brenda në xhami: Ça halli ke? Bariu i tha: - "I sheh këto delet këtu? Zgjidh një dele, ca të duash, kap ça të duash, sepse kam ardh për me bo sevap. E mori ky, e theri, ia boni gati dhe iku ky që kishte bo si trim. Fitoi. Ky që kishte delet tani, pa la thikën, pa bo asigjo, shkon te dera e xhamisë dhe i bie sërish me shkelm. Hyn me thikën me gjak edhe të gjithë thanë "obobo e paska ther të parin... ( qeshin). Pyeti sërish ky, "kush o musliman", por askush s'përgjigjej. Një çun i vogël aty, i pafajshëm, tha "mysliman kemi tha, por baboç nuk kemi". Ky ia ktheu: Jo more çilmi, baboç i satome... ( qeshin)... Po ti hoxhë, po të vijë t'i bijë nanjoni derës edhe të thotë aty: kush o musliman këtu? Unë marr rrogë... Do kthehen të gjithë nga ty edhe do thonë: hoxha është musliman... ( qeshin) Ahmed Kalaja: Unë do them, që marr rrogë për këtë punë. Armando Sadiku: Edhe ti mashtrues...! ( qeshin) Ahmed Kalaja: Unë kam një tufë kalamaj. Armando Sadiku: Kjo pra është e vërteta. Ahmed Kalaja: Ky na e prishi fare, na i nxori lakrat sheshit.
Ndërhyn Sadiku: Ahmed Kalaja: Armando Sadiku:
Kjo është e vërtetë. D. m. th., kam një shok unë, Gëzimin, por është i shnosh shumë. S'po ia them emrin se mos po na shohin live. Ishim për Ramazan edhe kishte gjithë ditën uf- buf. Nejse, kishim ngrënë shumë, ai hëngri shumë fare, po plaste. Atë ditë ishte një çun i vogël, nja 10- 12 vjeç. Ky Gzimi i thotë ruhu, se aq shumë kam ngrënë, saqë kur të dalim me zor po e mbaj të vjellmen. I thashë unë: s'të kisha parë t'i bëje presion imamit. Të gjitha i kisha pa, por këtë jo.
Ku ishte për të qesh këtu, se nuk e
Andi Lila: Armando Sadiku:
kuptova. Muhamedi u kënaq fare. Selam Alejkum, Zoti ju rujt. Këto ishin momente relaksi me dy habibat.. ani do të kemi punë, sepse do të diskutojmë prapë për skemën e ndeshjes me Italinë ( qesh).
Andi Lila: Ahmed Kalaja: