Votuesi irracional, imazhi dhe kriza
e perceptimit të tyre mbi to, thonë studiuesit. Por, në studimin e bërë për zgjedhjet e përgjithshme të katër viteve më parë, mbi sjelljen elektorale, shqiptarët, në vlerësim të parë, duket të jenë shumë racionalë, ku 38% e të intervistuarve votojnë bazuar mbi programin, 34% mbi liderin dhe 26% mbi partinë. Kjo bën përjashtim nga trendi global ku votuesit votojnë, më së shumti, bazuar mbi perceptimin e tyre mbi liderin, më pas mbi çështjet dhe partinë.
A thua të jenë shqiptarët kaq racionalë? Kjo do të ishte shumë për ta besuar. Por studimi i kryer nga autorja i jep përgjigje dilemës kur pyet votuesit shqiptarët të përmendin disa çështje që lidhen me partitë dhe pak prej këtyre racionalëve kujtojnë ndonjë. Kjo nënkupton që njerëzit jo domosdoshmërisht mund të kenë lexuar programet politike, por shpreh, më së shumti, kredon e tyre mbi bazën e së cilës do të ishte e dëshirueshme dhe e pranueshme të kryhej zgjedhja, duke u pozicionuar si zgjedhës racionalë. Kjo do të thotë se votuesit mund ta kenë pak të vështirë dhe mund të ndihen si irracionalë të pranojnë se ata ndikohen nga imazhi që kanë për kandidatin, kur marrin vendimin se për kë do të votojnë.
Ata mund të kenë një pikëpamje për një lider, kandidat apo parti, e cila përforcohet kur ajo identifikohet me një çështje të rëndësishme programore që ajo promovon. Po kështu, sikurse ndodhi me çështjet që u promovuan përmes çadrës së Partisë Demokra- tike për tre muaj duke paralizuar funksionimin normal të jetën sociale dhe duke prodhuar krizën, e cila, fatmirësisht, u përmbyll mirë. Por çfarë ndodhi?
PD arriti suksesshëm të vendoste në axhendën e medias dhe të publikut një kauzë me të cilën u identifikua. Përditë, në çdo edicion informativ apo në seri debatesh televizive, çadra ( nënkupto agora) dhe çështjet që prezantoheshin aty gjenin skenën për komunikimin me publikun e gjerë nëpërmjet mass medias. Dhe kjo u bë çështja e të gjithë shqiptarëve, jo vetëm për nga ndikimi që pati në jetën sociale e politike, por edhe për nga hapësira që morri në media, duke e bërë atë publike.
Por a përfaqësonte kjo një kauzë të fortë që gjeneroi më shumë mbështetës për PD- në? Kjo është më pak e rëndësishme sesa qëllimit që ajo i shërbeu. Nëpërmjet fabrikimit të kësaj krize disamujore, që krijoi pasiguri, jo vetëm të tipit “a do të bëhen zgjedhje në vend?”, por tejkaluan kufijtë nacionalë, duke ndërtuar skenarë të ngjashëm si ato në Maqedoni, PD-ja ndërtoi një imazh për Partinë Socialiste të lidhur me krimin, drogën, vjedhjet, ndërsa kryetari i saj Edi Rama ishte kryekapoja e mafies qeveritare. E planifikuar apo jo, kjo ishte për PD- në një taktikë e suksesshme për të ulur imazhin e kundërshtarit të saj dhe për t’u identifikuar vetë me një kauzë të fortë, në kushtet kur popullariteti i saj në publik ishte i ulët në fillim të shkurtit, kur nisi e gjithë ideja e taktikës “çadra”. Dhe duke u imponuar me këtë kauzë, që ishte lajmi hapës mediave vizive e të printuara për tre muaj, PD e mishëroi atë në sloganin e fushatës “Republika e re...”, duke vijuar “... ekonomi e fortë, e ardhme e sigurt”. Prej tre muajsh, PD po bombardonte median dhe publikun me këtë mesazh, duke u identifikuar me të. Dhe pas gjithë kësaj krize, PD, sot, “de jure” në fushatë, ka arritur të ngrejë një kauzë kundra PS- së, të cilës ia grishi paksa imazhin duke krijuar perceptime negative që nuk mund të lënë pa gërricur mendjet emocionale të votuesve. Pasi, në fund të fundit, njerëzit janë qenie që ndjejnë pa mendojnë. Dhe po si të tillë ata votojnë.
E gjithë kjo luftë imazhi që ka bërë PD gjatë kësaj periudhe, pa dyshim që ka ndikuar në njëfarë mase te publiku. Por edhe pse ky i fundit shpeshherë gjykohet si emocional e irracional do të ishte e vështirë të bindej që të votonte për një parti që prezanton një çështje që ata mendojnë se ajo nuk është në gjendje ta realizojë. Kështu që, për të dyja partitë kryesore politike, kjo është një betejë e rëndësishme, që më shumë sesa te premtimet nevojitet të fokusohet tek imazhi që publiku ka për besueshmërinë apo kompetencën e kandidatit për kryeministër, apo për vlerat fondamentale të qeverisë që buron pas zgjedhjeve që deduktohen prej vlerave të partisë/ partive që e formojnë atë. * Pedagoge dhe autore e librit “Marketimi i produktit politik në median shqiptare. Ndikimi mbi sjelljen”
për të dyja partitë kryesore politike, kjo është një betejë e rëndësishme, që më shumë sesa te premtimet nevojitet të fokusohet tek imazhi që publiku ka për besueshmërinë apo kompetencën e kandidatit për kryeministër, apo për vlerat fondamentale të qeverisë që buron pas zgjedhjeve që deduktohen prej vlerave të partisë/ partive që e formojnë atë