Olimpiada nuk do ta shpëtojë botën
Presidenti i Koresë së Jugut Moon Jae dhe Kim Yo Jong, motra e kreut të shtetit në Korenë e Veriut në Seul më 10.02.2018
“O sport, ti je paqja!”, thuhet në një odë për sportin. “Ti vendos një kordon lidhës mes popujve, që ndihen si vëllezër në kujdesin e përbashkët të forcës, të rregullit dhe zotërimit të vetvetes.” Me një pseudonim, themeluesi i Lojërave Olimpike të kohës së re, Pierre de Coubertin, poezinë e tij ia dorëozi konkurruesve të Lojërave Verore 1912 në Stokholm dhe fitoi medaljen e artë në kategorinë letërsi. Mendimi i Coubertins për bashkimin e popujve përmes sportit pasqyrohet edhe në Kartën Olimpike. Në të Komiteti Ndërkombëtar Olimpik zotohet , se “e vendos sportin në shërbim të njerëzimit dhe përmes kësaj të nxisë paqen”. Pritshmëritë janë të mëdha për sportin. Madje, shumë të mëdha.
URË E VOGËL
“Le të shpresojmë që kjo Olimpiadë Dimërore të hapë portën për një të ardhme më të mirë në gadishullin korean”, tha presidenti i Komitetit Ndërkombëtar Olimpik Thomas Bach, duke iu referuar lojërave në Pyeongchang. “Lojërat Olimpike kanë mundësuar një fillim të ri.” Fituesi i olimpiadës në skermë në vitin 1976 iu referua mundësimit të pjesëmarrjes së 22 sportistëve koreano- veriorë, paraqitjes së përbashkët të atletëve koreano- veriorë dhe atyre jugorë në ceremoninë e hapjes si dhe ekipit mbarëkorean të garave të hokejit në akull, që do të luajë ne Pyeongchang. Në fakt, sporti në këtë rast ka vendosur një urë të vogël. Por jo më shumë se kaq. Fu• ia e barutit të konfliktit të Koresë nuk është shmangur. Një mesazh tjetër i presidentit të SHBA- së, Donald Trump, një provokim i sundimtarit koreanoverior Kim Jong Un dhe ky filiz i njomë i •’ tensionimit, ndodhen sërish në mjegull.
PJESËRISHT I VLEFSHËM SI MODEL I PAQES
Nga njëra anë, sporti ofron një gjuhë universale, që i tejkalon kufijtë e vendeve dhe kulturave dhe kuptohet prej të gjithëve. Në këtë mënyrë, ai ka edhe potencial të ndërmjetësojë. Nga ana tjetër, sporti është vetëm pjesërisht i mundshëm si model i paqes. Në sport, tek e fundit, fare hapur shpaloset shpesh nacionalizmi. E për këtë shumë – si në rastin e dopingut në Rusi, por jo vetëm atje – shfrytëzojnë • do mjet, për të garantuar suksesin e madh. Në shkëlqimin e këtij suksesi mund të përfitosh mirë. Madje, sporti ka • uar edhe në luftë si në „ luftën e futbollit” më 1969 mes Hondurasit dhe El Salvadorit. Në ndeshjet eliminatore të Kampionatit Botëror në të dyja vendet përpara pati trazira, ku u vranë njerëz. Nuk kishte pasoja, por shkasi për konfliktin e armatosur, që zgjati rreth 100 orë e gjatë të cilit humbën jetën mbi 2.000 vetë.
PAK PAQE
Sporti nuk duhet të mbingarkohet. Lojërat Olimpike në Pyeongchangnuk do ta shpëtojnë botën. Nëse ecën mirë, ato ofrojnë gara interesante dhe të shpresojmë edhe korrekte dhe krijojnë momente emocionuese. Me këtë do të ishte fituar shumë. Ky do të ishte një sukses.