Tritan Shehu: Gjirokastra si Alepo, Kumbaro, jep dorëheqjen!

Erdha në këtë komision për të dhënë edhe një herë alarmin që Gjirokastra po shkatërrohet. Jam deputet i Gjirokastrës dhe fatmirësisht kjo çështje po bëhet kombëtare nga mediat, banorët etj. Ky është një shqetësim real për këtë vepër monumentale, historike, kulturore, tradicionale, ekonomike apo quajeni si të doni. Gjirokastra duket si Alepo pas luftës, e shkatërruar edhe e rrënuar. Kalaja e Gjirokastrës po shkatërrohet, urat përreth po shkatërrohen. Zonja ministre foli, por nuk tha se çfarë ka bërë për të parandaluar këtë? A e dini se fondi 4- vjeçar për parandalimin dhe restaurimin ka qenë 4.5 mln të vjetra. Pra, në këtë mënyrë Gjirokastra po shkatërrohet. U shkatërrua ura e Hoshtevës, kush mban përgjegjësi? Ishte një shkatërrim i paralajmëruar, edhe banorët ia kanë thënë zonjës ministre. Ndërsa ajo u ka thënë: Mos më shqetësoni! Një urë e tillë, që të ribëhet sot do 15 mln euro. Pas kësaj edhe ura të tjera që kemi thënë, nuk është bërë asgjë dhe do të kenë të njëjtin fat.

A e dini se kalaja e Gjirokastrës rrezikon real- isht që të bëjë një katastrofë të tërë? Nuk është puna vetëm te monumenti me vlera të mëdha historike, kombëtare dhe nacionale. Turp për ne para botës! Por do të krijohet katastrofë dhe do të vihen njerëzit poshtë kalasë. Qytetarët duan siguri, sa është niveli i sigurisë? Kjo nuk bëhet me donacione, këtu duhen fonde shumë të mëdha shtetërore. Do ta shpëtojmë apo jo Gjirokastrën? T’i gjejnë fondet ku të duan, mos të hidhen qindra mijëra euro në koncesione kot, që i fusin lekët nëpër xhepa. A do ta shpëtojmë Gjirokastrën apo do ta lëmë që të bëhet një varr i madh? Po me sitin arkeologjik çfarë po bëhet? Duhet që të sensibilizohemi dhe ta shpëtojmë Gjirokastrën, ndryshe ky qytet, jo si Alepo i pasluftës, por do të zhduket fare, do të bëhet si Pompei pas vullkanit edhe tërmetit. Unë mendoj se një ministre, që kalon këtë situatë në qytetin më të rëndësishëm të Shqipërisë, të japë dorëheqjen. Normalisht, në një vend demokratik kjo do të ishte gjëja më normale që mund të bëhej. Situata është përnjëmend si Alepo i pasluftës