Vetingu që funksionon me Zaganjorin dhe drejtësia në kaos
Kreu i Gjykatës së Lartë ish te ndër të paktët gjyqtarë ...
... që e kaloi vetingun. Seria e gjykatësve dhe prokurorëve, që janë gjetur me më shumë pasuri se të ardhurat që kishin deklaruar, është shumë më e madhe se e tyre që i kanë justifikuar pasuritë. Shuma e deklaruar nga Zaganjori ishte më shumë se 50 milionë lekë të reja, rreth gjysmë milionë usd. Me logjikën "popullore" që po përpiqet të injektohet politikisht për procesin e vetingut, ku zengjini duhet të japë llogari para popullit, Zaganjori nuk duhet të kalonte vetingun. Në fakt, e gjithë loja politike, kryesisht e ekstremit populist neokomunist, e lidh integritetin e gjyqtarëve me pasurinë. Vetingun me shumën e parave që ka një gjyqtar. Por i gjithë procesi, të paktën deri tani ka rezultuar në të kundërtën. Në veting kanë ngelur jo gjyqtarët e pasur. Në një sistem 28- vjeçar demokratik e kapitalist ( sa mund të quhet realiteti shqiptar), nuk është pasuria kriter ndëshkueshmërie. Është justifikimi i saj. Këtë ka bërë këto muaj edhe vetingu. Në proces kanë ngelur gjyqtarë jo të pasur, por me të ardhura më të mëdha se sa mundësitë juridikisht të justifikueshme. Rasti Zaganjori, është shembulli, që edhe me gjysmë milionë usd pasuri, sërish mund të kesh integritet, të jesh bindës. Kush mundohet të justifikojë të kundërtën, me konspiracione politike, apo duke shfrytëzuar politikisht vendime të vetingut, bën thjesht një lojë kundër Reformës në Drejtësi. Sot, i vetmi proces që është i vlefshëm, në të gjithë rrëmujën e madhe të Reformës, është ai i vetingut. Asnjë nga gjyqtarët që kanë ngelur, të paktën me të dhënat që janë bërë publike në gjyqet e monitoruara nga ONM, nuk ka justifikuar të ardhurat, nuk ka pasur integritet, apo ka qenë jashtë kornizës minimale profesionale. Në këto kushte, kalimi i djeshëm i Zaganjorit, me gjithë pasurinë e tij joshëse, është vërteti- mi i tezës së kundërt nga ajo që po trumbetohet përditë politikisht. Jo pasanikët, po gjyqtarët pa integritet nuk do e kalojnë vetingun. Vetingu nuk është një proces i "komunistëve të pasluftës", kush e përdor si të tillë, është qartësisht një frikacak i gjithë procesit. Dhe të tillë duket se ka pasur që në fillim. REFORMA NË KAOS
Ata që trumbetojnë pasurinë dhe aftësinë si vjedhje, janë ata që kanë sjellë sot kaosin e sistemit të drejtësisë. Nuk është problemi i procesit të vetingut që sot Shqipëria është pa Gjykatë Kushtetuese apo Gjykata e Lartë ka vetëm 6 nga 19 anëtarë që duhet të kishte. Një gjyqtar hajdut, nuk duhet të japë vendime. Por është po aq hajdut dhe grabitqar ai që ka ngritur dhe mbrojtur një sistem, duke e ditur që do qeverisë i vetëm pa Gjykatë Kushtetuese dhe pa Gjykatë të Lartë. Të ndryshosh Kushtetutën, të miratosh një duzinë ligjesh, të konsumosh me mijëra orë komunikimi publik dhe diplomatik, për të sjellë vendin në një situatë të tillë, është më e pakta paaftësi. Por nuk mund të jenë të paaftë dhjetëra juristë. Një prej tyre mundet, por jo dhjetëra komisione. Në mungesë të justifikimit të paaftësisë, rezultatet çojnë në një situatë më serioze, të qëllimshme. Asnjë vend nuk mund të qeveriset pa Gjykatë Kushtetuese, pa Gjykatë të Lartë. Në rast se ata që krijuan iluzionin e Reformës në Drejtësi ishin të paaftë për të parashikuar këtë kaos, mund të jenë sërish të paaftë për të miratuar ligje e vendime, që janë të pakthyeshme. Sepse nuk ka Gjykatë Kushtetuese që të garantojë të drejtat e njeriut, të pronës, të jetës. Në rast se janë të aftë dhe kanë parashikuar që të qeverisin pa Gjykatë Kushtetuese, pa Gjykatë Apeli, pa Prokurori, atëherë janë armiqtë e parë të Reformës në Drejtësi. Janë ata rreziku i barabartë, në mos më shumë, me gjyqtarët që zhvatën qytetarët dhe po ngecin në komisionet e vetingut. Sot Shqipëria ka nevojë për këtë zgjidhje. Të paaftët apo parashikuesit e kaosit nuk mund të marrin vendime. Të paktën deri në krijimin e institucioneve të tjera. Çdo vendim që marrin, çdo para publike që shpenzojnë me skema të shpikura, është e njëjtë me paratë e pajustifikuara të gjyqtarëve e prokurorëve që kap vetingu. Vetingu është i vetmi proces i drejtë i reformës. Pjesa tjetër, maxhoranca që ngre kartonë qorrazi ( si partizanët e pasluftës), më së pakti të dyshimta për shkelje të Kushtetutës dhe të të drejtave të qytetarëve janë krijuesit dhe shfrytëzuesit e kaosit. Janë propaganda politike, duke qeverisur kundër logjikës së këtij procesi. "Është më e lehtë t'i bësh njerëzit për budallenj, se sa ti bindësh që i ke bërë budallenj". Këtu ka ngecur Reforma. Propaganda, e ka bërë efektin e saj. Nuk është vetingu armiku i Reformës, por ata që krijuan kaosin duke e parashikuar këtë ditë, për të qeverisur në zdërhallje dhe pa asnjë frikë ligjore. Ndoshta, për të diskredituar edhe vetë vetingun që po funksionon.