Metodat e trajtimit

TERAPIA INTRAVEZIKALE Medikamentet antikanceroze kanë qenë përdorur intravezikalisht ( brendalokalisht) për kancerin e vezikës urinare për afërsisht 30 vite, me të dhëna për benefite modeste në parandalimin e recurencës ( përsëritjes), por jo në parandalim apo dhe në avancimin e sëmundjes. Agjentët, të cilët përdoren zakonisht me demonstrim aktiviteti, përfshijnë: Thiotepa; Doxuburicin; Epiburicin dhe Mitomycin C janë agjentët e preferuar sepse masa molekulare e lartë e tyre redukton absorption system ( sistemi thithës). Thiotepa është një karcinogen potencial dhe masa e tij molekulare e ulët bënë absorpcionin përmes një uroteliumi të dëmtuar, një rrezik i mundshëm. Llojet e terapisë intravezikale janë:

KIMIOTERAPI Kimioterapia intravezikale ka tre lloje përdorimi: 1) Profilaktike 2) Terapeutike 3) Adjunctive. Medikamentet kimioterapeutike kanë demonstruar vlera terapeutike të limituara në zhdukjen e kancerit ekzistues siç janë tumoret reziduale ose CIS. Studime klinike kanë treguar se imunoterapitë BCG, janë më superiore në rezultat. Tani paraqesim sipas radhës:

Profilaktike: Kjo konsiston në përdorimin e një doze të vetme: Mitomycin C ose Doxorubicin, të jepen sa më shpejt të jetë e mundur, pas rezeksionit transurethral të tumorit të vezikës urinare ( TURBT)- koha ideale është brenda 6 orëve dhe jo më vonë se 24 orë, pasi është bërë rezeksioni ( prerja) i tumorit ( TURBT).

Terapeutike: përfshin dhënien e medikamenteve pacientit, të cilit nuk i është hequr komplet tumori me metodën e rezeksionit ( TURBT). Por në këtë rast është parë nga shumë klinika, se: Kombinimi i Hypertermisë ( temperaturë e lartë në zonën tumorale) dhe me Mitomycin C, është më i përshtatshmi.

Adjunctive: kjo metodë përfshin një kurë të kimioterapisë, e dhënë te një pacient në rrezik të lartë recurence, si rregull për të reduktuar numrin e përsëritjeve të kancerit. Tipikisht, këtu përfshihen 6 ose 8 instilacione ( futje pikë- pikë) të Mitomycin C, në intervale javore. Në vazhdim, pas disa javësh nga kjo metodë, bëhet kontrolli me Cystoskopë, për të vlerësuar rezultatin.

IMUNOTERAPIA Kjo është metoda e dytë madhore, mbas kimioterapisë. Imunoterapia intravezikale me BCG ( Bacilius Calmmet Garen- shkaktari i tuberkulozit), ka treguar se është e para për të reduktuar numrin e përsëritjes së tumoreve papillare. BCG ka treguar se është shumë efektive kundër tumoreve tip CIS, duke rezultuar në remision komplet të sëmundjes ekzistuese, deri në 75- 80%, të pacientëve të trajtuar me BCG.

Toksiciteti është disavantazhi më i madh i BCG, i cili është më i rëndë sesa në rastin e përdorimit të kimioterapisë intravezikale. Për më tepër, ky toksicitet mund të jetë substancial në pacientët, të cilët marrin kurse mirëmbajtjeje. Pra, për këtë arsye, imunoterapia me BCG përdoret gjerësisht si trajtim i linjës- së parë, vetëm në pacientët me rrezik të lartë dhe përdoret si linjë- e dytë trajtimi, në rastet me rrezik të ulët, por vazhdojnë me recurenca, mbas kimioterapisë adekuate. Disa nga efektet anësore ( dëmtimet) nga BCG mund të parandalohen ose të ulet ashpërsia përmes përdorimit profilaktik ose të i s o n i a c i d i t ( medikament, i cili përdoret kundër tuberkulozit), mbas secilit trajtim intravezikal, por kjo nuk është futur akoma si një trajtim standard. Fatkeqësisht, vdekjet atribuohen direkt vetëm nga BCG. Rreptësisht, BCG duhet të përdoret vetëm nga urologët, të cilët kanë eksperiencë, së pari, në administrimin dhe, së dyti, në menaxhimin e efekteve anësore, nga BCG. TAKTIKA E FUNDIT SI

SHPËTIMTARE PËR MOSPËRSËRITJEN E KANCERIT TË VEZIKËS URINARE JO MUSKUL

INVAZIVE ( NMIBC) Kombinimi i injektimit intravezikal të Gemcitabinë( GC) me Mitomycin C ( MMC) po konsiderohet si fjala e fundit e shkencës për të trajtuar pacientët me kancer të vezikës urinare jo muskul- invazive ( kap shtresën e jashtme vezikës urinare deri te shtresa muskulare, pa e prekur atë), për të mos pasur më përsëritje ( recurencë) të kancerit. Teknika e trajtimit, ka 3 etapa: 1) Gemcitabinë instalohet ( futet nga uretra) brenda vezikës urinare dhe mbahet brenda vezikës për 90 minuta, në një dozë 1.000 mg në 50 ml të ujit sterile; 2) Gemcitabinë, mbas kësaj, nxirret komplet, me kateter jashtë vezikës urinare; 3) Menjëherë pas kësaj, Mitomycin- C instalohet brenda vezikës urinare, për 90 minuta, në një dozë 40 mg, ne 20 ml uji steril. Kjo teknikë përsëritet çdo javë, për 6- 8 javë. Ky kombinim ideal përdoret edhe në pacientët e rënduar, pa suksese nga mjekimi i mëparshëm si dhe në pacientët, të cilët refuzojnë Cystectomine ( heqjen komplet të vezikës urinare).