"Kushtetuesja do t'ia rrëzonte Metës dekretin"
"Institucioni i SHISH s’mund të drejtohet pa një dekret kushtetues"
Tani do ta kuptojnë dhe duhet ta kuptojnë Qeveria, Parlamenti, Presidenti dhe faktorë të tjerë që vijnë pas këtyre se çfarë gabimi është bërë, që lihet sot vendi pa një Gjykatë Kushtetuese funksionale. Kushtetutshmërisht, nëse Këshilli i Ministrave, Kryeministri kishte pretendime dhe sipas mendimit tim duhet të kishte pretendime për këtë dekret të Presidentit, duhet t'i drejtohej Gjykatës Kushtetuese për ta anuluar këtë dekret, për të interpretuar këtë dispozitë të përdorur nga Presidenti i Republikës, për të përcaktuar kufijtë e secilit organ në rastin konkret, sepse në Shqipëri shqetësime të tilla janë hasur dhe do të hasen.
dimit tim duhet të kishte pretendime për këtë dekret të Presidentit, duhet t'i drejtohej Gjykatës Kushtetuese për ta anuluar këtë dekret, për të interpretuar këtë dispozitë të përdorur nga Presidenti i Republikës, për të përcaktuar kufijtë e secilit organ në rastin konkret, sepse në Shqipëri shqetësime të tilla janë hasur dhe do të hasen. Aktualisht, për aq kohë sa nuk ka një Gjykatë, ky problem mbetet i pazgjidhur edhe pse ekziston dëshira për të iniciuar një kërkesë. Më vonë, kjo çështje humbet aktualitetin. Presidenti i Republikës për rastin konkret dhe raste të tjera duhet të vlerësojë më shumë mungesën e këtyre institucioneve dhe të ushtrojë të gjitha kompetencat e tij për t'i bërë urgjentisht këto institucione funksionale siç është Gjykata Kushtetuese.
Kryeministri ka vendosur që të emërojë Sandër Lleshin zv. ministër të Brendshëm me kompetenca të plota të ministrit, ndërsa është shprehur se do të mbajë një qëndrim në Parlament për Presidentin. Mundet të ndërmarrë ndonjë nismë maxhoranca ndaj Presidentit?
Pyetja duhet shtruar a mund të ekzistojë mundësia që Këshilli i Ministrave të ngarkojë këtë kandidaturë konkrete që të drejtojë Ministrinë e Brendshme me cilësinë e zv. ministrit?! Formalisht nuk ka asnjë pengesë që ai të emërohet zv. ministër i Brendshëm, që të drejtojë këtë institucion. Por për sa kohë? Ligji dhe Kushtetuta nuk flasin për afate kohore, ashtu siç Kushtetuta nuk e trajtoi këtë problem as për Prokurorin e Përgjithshëm të përkohshëm, por logjika ta do që ky emërim duhet të jetë afatshkurtër, provizor që t'u dalë për zot problematikave që ka kjo ministri, para se të mendohet për një zgjidhje afatgjatë. Ekziston një praktikë e tillë, që unë nuk e quaj shumë normale, kur Kryeministër ishte Fatos Nano, u krijua praktika e drejtimit të disa ministrive përmes zv. ministrave. Edhe ai e pranonte që kjo ishte një praktikë jo shumë oportune, por siç thoshte dhe vetë Nano, ai ishte i detyruar për shkak të kushteve që u krijuan në Kuvend në atë kohë. Edhe faktori ndërkombëtar nuk e pëlqeu shumë këtë mënyrë drejtimi të ministrive me zv. ministra, e cila më në fund gjeti një zgjidhje ligjore kushtetuese. Këto qëndrime nuk janë gjë tjetër, veçse një matje forcash mes institucioneve që ndjellin një situatë jo shumë optimiste për vendin dhe kohën dhe që mund të krijojnë rreziqe të tjera të mëvonshme. Duke marrë shkas nga ky problem anësor, mendoj se ka ardhur koha që për shumë problematika të këtij lloji, mungesë organesh, kandidaturash, mbarime mandatesh etj etj., do të ishte mirë që Presidenti i Republikës të gjente një pozicion që të thërriste partitë parlamentare maxhorancë dhe opozitë, sidomos Reformën Zgjedhore, e cila është shumë në vonesë, që këto probleme të mos lihen të zgjidhen në orët e fundit sepse kurrë nuk kanë qenë plotësisht kushtetuese, transparente dhe demokratike. Reforma Zgjedhore duhet të ishte përfunduar në kohë dhe shqiptarët duhet të dinin se me çfarë ligji do të votojnë shqiptarët.