Shuhet “Perandori i fundit” i kinemasë italiane, Bernardo Bertolucci
Shuhet në moshën 77vjeçare “Perandori i fundit” i kinematografisë italiane. Një nga regjisorët më të mëdhenj italianë, producenti e polemisti, Bernardo Bertoluçi, u nda nga jeta pas një sëmundjeje të rëndë në shtëpinë e tij në Romë. Firmën e Bertoluccit mbajnë filmat “Tango e fundit në Paris”, “Nëntëqind”, “Buda i vogël” dhe “Perandori i fundit, me të cilat ai shënoi jo vetëm kulminacion në karrierën e tij, por do të bëhej një nga njerëzit që do të ndikonin fuqishëm në ndryshimin e mentalitetit, duke thyer shumë tabu. Bernardo ishte djali i dytë i Attilio Bertoluccit, poet dhe historian i njohur i artit dhe kinematografisë. I rritur në një rreth intelektual, Bertolucci filloi të shkruante në moshën 15vjeçare dhe fiton dhe çmime lokale letrare me librin e tij të parë.
Në kinematografi nisi i ndihmuar edhe nga popullariteti i të atit, Atilios, i cili kishte ndihmuar regjisorin Pier Paolo Pasolini të botonte romanin e tij të parë. Ky i fundit ia ktheu “favorin” duke e marrë Bernardon në Romë si asis-
tent të vetin në filmin “Acatone” ( 1961). Potencialin e tij si kineast e kishin spikatur edhe regjisorë të tjerë, si Sergio Leone, i cili i pati kërkuar t’i shkruante një rrëfim për filmin e tij “C’era una volta il West”, ( Na ishte njëherë Perëndimi i egër), të cilin e kishte refuzuar duke thënë se ishte shumë kompleks për shijen e publikut amerikan. Karriera e Bertoluçit ka qenë një aventurë e jashtëzakonshme. Ajo do të shkëlqente me realizimin e filmit të tij antologjik “Tangoja e fundit në Paris” me aktorët Marlon Brando dhe Maria Shnajder, duke tërhequr vëmendjen e të mëdhenjve të kinematografisë amerikane, por “Perandori i Fundit” ishte një ndër veprat e tij më monumentale për të cilin mori lejen të xhironte në qytetin e ndaluar të Pekinit, një ngjarje e rrallë për kohën. Filmi ka fituar 9 çmime Oscar, si filmi më i mirë, skenografia më e mirë, fotografia, dizajni i kostumeve, regjisori më i mirë, montimi më i mirë, muzika dhe skenari i adaptuar. Ky film, jo vetëm hapi një dritare në botën kineze, por e ngjiti Bertoluccin në piedestalin e regjisorëve më të mëdhenj në botë.