KONKLUZIONE

• Bashkia Tiranë dhe Vlorë nuk kanë dokumente me prioritete strategjike për këtë çështje, me përjashtim të një objektivi të vetëm në Strategjinë e Zhvillimit të Qëndrueshëm të Bashkisë Tiranë 2018- 2022, i cili lidhet vetëm me shtimin e kapaciteteve.

• Ka mangësi në bashkëpunimin dhe shkëmbimin e informacioneve me njësitë vendore nga ana e organeve të ndryshme që kryejnë inspektime apo monitorime.

• Menyja ushqimore që aplikohet në kopshte dhe çerdhe nuk ka asnjë përcaktim të qartë se si veprohet për rastet e fëmijëve me intolerancë ushqimore apo alergji të ndryshme.

• Krahas tarifës së ushqimit, pjesën më të madhe të nevojave në kopshte dhe çerdhe e garantojnë prindërit dhe jo bashkia, të cilët paguajnë për ujë, lodra, mjete didaktike, pajisje dhe orendi të tjera si lavatriçe, frigoriferë, soba ngrohjeje, kondicionerë apo riparimi i tyre, arredime të ndryshme etj. Ky fenomen haset më i reduktuar në Bashkinë Vlorë.

• Asnjë nga Bashkitë nuk i ka kushtuar vëmendjen e duhur efektivitetit të këtij shërbimi kaq të rëndësishëm, duke mos e konsideruar zhvillimin e tij si një prioritet strategjik dhe duke mos e mbështetur atë në objektiva afatgjatë të mirëpërcaktuar.

• Objektivat e QEZHEF nuk lidhen fare me fushën e saj të përgjegjësisë, duke vështirësuar në këtë mënyrë matjen e progresit dhe efektivitetit të këtij shërbimi.

• Gjatë vitit shkollor, prindërit përballen me "kosto të fshehura" për pjesën më të madhe të nevojave që ka një shërbim i tillë si ujë, lodra, mjete didaktike, pajisje dhe orendi të tjera si lavatriçe, frigoriferë, soba ngrohje apo riparimi i tyre, arredime të ndryshme, etj.