“Kryeprokurori ka shkelur Kushtetutën”
Lame: Ka firmosur arrestime siç i kërkonte hetuesi, pa kërkuar prova
isht edhe Prokurori i Përgjithshëm. Do të ishte në dobi të së vërtetës dhe në nderim të opinionit publik që Prokurori i Përgjithshëm të reflektonte në qëndrimet e tij në detyrë për arrestimet pa kontroll për krimet kundër shtetit. Prokurori i Përgjithshëm ka dëshmuar qëndrimet e tij të papërgjegjshme dhe në kundërshtim me Kushtetutën dhe Kodin Penal e Kodin e Procedurës Penale, në shumë drejtime: Së pari, arrestime pa vendime me shkrim dhe dokumente për personat e komplotit. Ai është pajtuar me arrestimet e bëra nga Sigurimi i Shtetit dhe nuk ka reaguar sipas detyrës e ligjit për të ushtruar kontroll edhe kur është vënë në dijeni nga ministri i Punëve të Brendshme dhe punëtorët operativë e hetuesit. Së dyti, firmosja në të bardhë e vendimeve të arrestimit për krime kundër shtetit nga Prokurori i Përgjithshëm. Së treti, firmosja e vendimeve të arrestit, ashtu si ishin shkruar nga hetuesit, pa u bashkëngjitur provat dhe dokumentet e domosdoshme ligjore.
Vetë Prokurori i Përgjithshëm ka thyer heshtjen vitin e kaluar dhe ka deklaruar në intervistën për gazetën "Panorama", se vendimet për krimet kundër shtetit i firmoste ashtu si vinin nga hetuesit e Sigurimit të Shtetit dhe të Drejtorisë së Hetuesisë të Ministrisë së Punëve të Brendshme. Këtë qëndrim, ai është përpjekur ta mbulojë me sloganin me fjalët, se "kështu ishte praktika. Unë i firmosja vendimet e arrestimit ashtu si i paraqiste dorazi ose i dërgonte ministri i Punëve të Brendshme".
Prokurori i Përgjithshëm njihej si njeriu i bindur verbërisht nga udhëheqja, "prokurori "Po", shoku "Jes", pranimin pa diskutim të porosive nga ministri i Punëve të Brendshme, kërkesave të drejtuesve e punëtorëve operativë të Sigurimit të Shtetit.
Ministria e Punëve të Brendshme vendoste për gjithçka.
Prokurori i Përgjithshëm nuk mbështeste mendimet që bëheshin nga elementët e rinj në sistemimin e drejtësisë për ndryshime në praktikën e kundërligjshme të Ministrisë së Punëve të Brendshme, për arrestime në çështje që ndiqeshin me përparësi nga Sigurimi i Shtetit, pa prova dhe pa u krijuar besueshmëria në burimin e provave, thëniet e të pandehurve, dëshmitarëve, mospranimin si prova të dëshmive të bashkëpunëtorëve të Sigurimit të Shtetit etj.
Prokurori i Përgjithshëm nuk pyetej dhe nuk i merrej mendim më parë për krimet kundër shtetit. Prokurori i Përgjithshëm nuk kishte të drejtë të kontrollonte të pandehurit e arrestuar si komplotistë. Për rastet e ankesave të Kadri Hazbiut të dërguara Enver Hoxhës, ai ka shkuar dhe ka marrë takim me Kadriun, i shoqëruar nga ministri i Punëve të Brendshme Hekuran Isai, me gjithë faktin se ai akuzohej konkretisht për ushtrim të dhunës fizike.
Prokurorët, gjyqtarët e hetuesit e njihnin faktin e bindjes së verbër të prokurorit të përgjithshëm. Për këtë vetë, ai mundi të qëndrojë për një kohë të gjatë në detyrën e Prokurorit të Përgjithshëm. Është e pamjaftueshme thënia e Prokurorit të Përgjithshëm se ai ka qenë një nëpunës i regjimit të mëparshëm dhe të shmanget nga përgjegjësia për veprimtarinë e tij të dënueshme për moszbatimin e detyrimeve kushtetuese e procedurale. Ai është dënuar dhe ka vuajtur dënimin për këto akuza.
Mendoj se do të ishte më e dobishme dhe më e ndershme që ish- Prokurori i Përgjithshëm, z. Rrapi Mino, jo vetëm të reflektojë e ketë guximin të kërkojë falje publike për veprimtarinë e tij shtetërore, por t'i shërbejë brezit të ardhshëm të punonjësve të drejtësisë që këto faje të mos përsëriten dhe të japë ndihmesën e tij për zhvillimin e reformimin e drejtësisë në kushtet e sistemit demokratik.