KUVENDI, PROJEKT- REZOLUTE PER MIRATIMIN E PERKUFIZIMIT TE PERDORSHEM PER ANTISEMITIZMIN
Kuvendi i Shqipërisë, duke marrë në konsideratë: - Rezolutën e Parlamentit Europian “Mbi luftën kundër antisemitizmit”, miratuar me 1 qershor 2017 ( 2017 / 2692 - RSP);
- Deklaratën e Këshillit të Bashkimit Europian “Mbi luftën kundër antisemitizmit dhe zbatimin e një përqasjeje të përbashkët për çështjet e sigurisë për të mbrojtur më mirë komunitetet dhe institucionet hebraike në Europë”, bërë më 6 dhjetor 2018;
- Konkluzionet e konferencës së nivelit të lartë mbi luftën kundër antisemitizmit në hapësirën e OSBE- së, organizuar nga Kryesia e radhës shqiptare në Tiranë, me 4- 5 shkurt 2020;
Miraton përkufizimin e përdorshëm mbi antisemitizmin, jo të detyrueshëm ligjërisht, të përcaktuar nga Aleanca Ndërkombëtare për Përkujtimin e Holokaustit, sipas të cilit:
“Antisemitizmi është një perceptim i caktuar për hebrenjtë, i cili mund të shprehet si urrejtje ndaj hebrenjve. Manifestimet retorike dhe fizike të antisemitizmit drejtohen ndaj individëve hebrenj ose johebrenj dhe/ ose ndaj pronës së tyre, ndaj institucioneve dhe objekteve fetare të komunitetit hebraik”. Kuvendi vlerëson se: - përkufizimi i përdorshëm, sikurse është përcaktuar nga Aleanca Ndërkombëtare për Kujtimin e Holokaustit, në seancën plenare të zhvilluar në Bukuresht më datë 26 maj 2016, në frymën e Deklaratës së Stokholmit që thotë: “Me njerëzimin që ende është i frikësuar nga... antisemitizmi dhe ksenofobia, komuniteti ndërkombëtar ka një përgjegjësi serioze për të luftuar këto të këqija”, ndihmon për të shquar më qartë e luftuar më me efikasitet antisemitizmin bashkëkohor;
- ky përkufizim përbën një instrument efikas në luftën kundër antisemitizmit në formën e tij moderne për sa i përket manifestimit të urrejtjes ndaj shtetit të Izraelit justifikuar me perceptimin e tij si një kolektivitet hebraik. KUVENDI I REKOMANDON QEVERISË SHQIPTARE:
- të përdorë këtë përkufizim pune mbi antisemitizmin, jo të detyrueshëm ligjërisht, të përcaktuar nga Aleanca Ndërkombëtare për Përkujtimin e Holokaustit, si një instrument orientues në fushën e edukimit, si dhe për mbështetjen e autoriteteve juridike dhe ndëshkimore në përpjekjet e tyre për zbulimin dhe goditjen me efikasitet të sulmeve antisemitike.
- të vazhdojë dhe të forcojë luftën ndaj çdo shfaqjeje të intolerancës dhe diskriminimit që mund të çojë në akte urrejtjeje dhe dhune, përfshirë dhe antisemitizmin;
- të rrisë masat sensibilizuese dhe edukative në kuadrin e luftës kundër manifestimeve të intolerancës dhe diskriminimit, përfshirë dhe antisemitizmin.
Relacion mbi historikun e përkufizimit të përdorshëm pune mbi antisemitizmin, jo të detyrueshëm ligjërisht, të përcaktuar nga Aleanca Ndërkombëtare për Përkujtimin e Holokaustit
HISTORIA E PËRKUFIZIMIT TË PUNËS Aleanca Ndërkombëtare për Përkujtimin e Holokaustit ( IHRA - International Holocaust Remembrance Alliance) është e vetmja organizatë ndërqeveritare e mandatuar për t’u fokusuar vetëm në çështjet që kanë të bëjnë me Holokaustin. Kjo organizatë, duke pasur prova që rreziku i antisemitizmit është sërish në rritje, vendosi të marrë një rol drejtues për ta luftuar atë. Ekspertët e IHRA- s përcaktuan që, për të nisur adresimin e problemit të antisemitizmit, duhet të jetë e qartë se çfarë është antisemitizmi.
Komisioni i IHRA- s për Antisemitizmin dhe Mohimin e Holokaustit ka punuar për të pasur një konsensus ndërkombëtar rreth një përkufizimi pune të përdorshëm mbi antisemitizmin, që më pas u miratua nga seanca plenare. Me këtë, IHRA vendosi një shembull të sjelljes së përgjegjshme për forumet e tjera ndërkombëtare dhe ofroi një mjet të rëndësishëm me zbatueshmëri praktike për vendet e saj anëtare. Përkufizim punë i antisemitizmit Ne frymën e Deklaratës së Stokholmit që thotë: “Me njerëzimin që ende është i frikësuar nga... antisemitizmi dhe ksenofobia, komuniteti ndërkombëtar ka një përgjegjësi serioze për të luftuar këto të këqija”, Komisioni për Antisemitizmin dhe Mohimin e Holokaustit mblodhi në vitin 2015 në seancën plenare të IHRA- s në Budapest për të miratuar përkufizimin e antisemitizmit si më poshtë.
Më datë 26 maj 2016, seanca plenare në Bukuresht vendosi të miratojë këtë përkufizim pune mbi antisemitizmin, jo të detyrueshëm ligjërisht:
“Antisemitizmi është një perceptim i caktuar për hebrenjtë, i cili mund të shprehet si urrejtje ndaj hebrenjve. Manifestimet retorike dhe fizike të antisemitizmit drejtohen ndaj individëve hebrenj ose johebrenj dhe/ ose ndaj pronës së tyre, ndaj institucioneve dhe objekteve fetare të komunitetit hebraik”
Manifestimet mund të përfshijnë shënjestrimin e shtetit të Izraelit, të konceptuar si një bashkësi hebraike. Megjithatë, kriticizmi ndaj Izraelit, i ngjashëm me atë që bëhet ndaj çdo shteti tjetër, nuk mund të konsiderohet si antisemitik. Antisemitizmi shpesh i akuzon hebrenjtë se komplotojnë për t’i bërë dëm njerëzimit dhe shpesh përdoret për të fajësuar hebrenjtë për gjërat që shkojnë keq. Ai shprehet në të folur, në të shkruar, në forma vizuale dhe në veprime, si dhe përdor stereotipa dhe tipare negative të karakterit.
Shprehjet bashkëkohore të antisemitizmit në jetën publike, media, shkolla, vende pune dhe në sferën fetare, duke marrë parasysh kontekstin e përgjithshëm, mund të përfshijnë, por nuk kufizohen në:
- Thirrjet për ndihmë apo justifikimin e vrasjes apo lëndimit të hebrenjve në emër të një ideologjie radikale apo të një pikëpamjeje ekstremiste fetare.
- Bërjen e deklaratave të rreme çnjerëzore, demonizuese apo stereotipike për hebrenjtë si të tillë apo për fuqinë e hebrenjve si bashkësi - mund të përmendim veçanërisht, por jo vetëm, propagandimin e miteve për një komplot botëror hebre apo të hebrenjve që kontrollojnë median, ekonominë, qeverinë e institucione të tjera shoqërore.
Akuzimin e hebrenjve si një popull që është përgjegjës për keqbërje reale apo të imagjinuara, të kryera nga një person i vetëm ose nga një grup hebrenjsh, apo qoftë dhe për vepra të kryera nga persona që nuk janë hebrenj.
Mohimin e faktit, objektivave, mekanizmave ( p. sh., dhomat e gazit) apo qëllimeve të Gjermanisë Nacional Socialiste dhe mbështetësve e bashkëpunëtorëve të saj gjatë Luftës së Dytë Botërore ( Holokausti) për gjenocid ndaj hebrenjve.
Akuzimin e hebrenjve si popull, apo të Izraelit si shtet, për sajimin ose ekzagjerimin e Holokaustit.
Akuzimin e qytetarëve hebrenj se janë më besnikë ndaj Izraelit, apo ndaj gjoja përparësive të hebrenjve në të gjithë botën, sesa ndaj interesave të vetë kombeve të tyre.
Mohimin e së drejtës së popullit hebre për vetëvendosje, p. sh., duke deklaruar se ekzistenca e një shteti të Izraelit është një përpjekje raciste.
Aplikimin e standardeve të dyfishta, duke kërkuar një sjellje që nuk kërkohet apo nuk pritet nga ndonjë vend tjetër demokratik.
Përdorimin e simboleve dhe imazheve qe lidhen me antisemitizmin klasik ( si p. sh., hebrenjtë që gjoja vrasin Jezusin apo fëmijët e krishterë) për të karakterizuar Izraelin apo izraelitët.
Krahasimin e politikës bashkëkohore të Izraelit me atë të nazistëve.
Bërjen përgjegjës të hebrenjve si bashkësi për veprimet e shtetit të Izraelit.
Aktet antisemitike janë kriminale kur përcaktohen si të tilla me ligj ( për shembull, mohimi i Holokaustit apo shpërndarja e materialeve antisemitike në disa vende).
Aktet kriminale janë antisemitike kur shënjestrat e sulmeve, qofshin ato njerëz apo prona, si godina, shkolla, vende kulti dhe varreza... përzgjidhen sepse janë, apo perceptohen se janë, të hebrenjve apo të lidhura me hebrenjtë.
Diskriminimi antisemitik është mohimi për hebrenjtë i mundësive apo shërbimeve që janë të mundshme për të tjerët dhe është i paligjshëm në shumë vende.