Yuri Kim: Të vazhdojmë të ecim përpara së bashku
“William Ryerson, edhe sot në shtëpi, ka flamurin amerikan dhe shqiptar”
Ambasadorja e SHBA-së, Yuri Kim, ka organizuar një pritje në selinë diplomatike me rastin e 30-vjetorit të vendosjes së marrëdhënieve mes Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Shqipërisë. Gjatë fjalës së saj, ambasadorja Amerikane kujtoi vizitën e parë të Ngarkuarit me Punë në Tiranë, Chris Hill, duke u shprehur se ai erdhi në Shqipëri 52 vite pas mbylljes “me dy valixhe ushqim dhe një dyshek”. Përpara të pranishmëve në ceremoninë e organizuar, Kim kërkoi që duke parë nga e shkuara dhe e ardhmja, këto marrëdhënie duhet të qëndrojnë të forta, prandaj le të vazhdojmë duke ecur përpara së bashku, drejt së ardhmes, krah për krah. Në ceremoninë e organizuar nga ambasadorja e SHBA-së kanë munguar Presidenti Ilir Meta dhe Kryeministri Edi Rama. Në takim mori pjesë edhe kryetari i PD-së, Lulzim Basha, së bashku me nënkryetarët e rinj të PD-së. Ndërkohë që qeveria u përfaqësua nga ministrat Olta Xhaçka, Niko Peleshi dhe Blendi Çuçi, po ashtu e pranishme ka qenë dhe kryetarja e Parlamentit, Lindita Nikolla. I pranishëm ishte edhe deputeti Tritan Shehu.
RIVENDOSJA E MARRËDHËNIEVE
30 vjet më parë, në 1991, Chris Hill, një mik dhe udhëheqës i mirë i imi, mbërriti në Tiranë si i Ngarkuar me Punë për të hapur Ambasadën e Shteteve të Bashkuara. 52 vjet pasi ajo ishte mbyllur! Ai mbërriti në një vend të shkatërruar nga pothuajse 50 vite diktature komuniste. Ai erdhi me dy valixhe ushqim dhe një dyshek. Më kujtohet hera e parë kur e pyeta për Shqipërinë dhe rolin e tij në rikthimin e Ambasadës së Shteteve të Bashkuara këtu dhe i thashë, “duhet të ketë qënë diçka e mrekullueshme të kesh pasur mundësinë të ngresh flamurin amerikan”. “Jo”, më tha, “unë isha aty, dëshmitar i atij çasti, por personi që e ngriti flamurin ishte Znj. Adami. Ajo ishte personi që tërhoqi litarin për të ngritur flamurin”. Mund të mos ketë qenë fillimi më tërheqës, por ishte një fillim i rëndësishëm, ishte një përqafim i gjatë dhe i ndaluar midis popullit shqiptar dhe popullit amerikan. Lindja e shpresës dhe fillimi i ndryshimit në Shqipëri. Ne u jemi mirënjohës udhëheqësve nga i gjithë spektri politik, gazetarëve, punonjësve civilë, anëtarëve të shoqërisë civile, anëtarëve të ushtrisë dhe zbatimit të ligjit dhe shumë të tjerëve, të cilët kanë ndihmuar në ngritjen e marrëdhënies midis Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë, të cilët kanë udhëhequr rrugëtimin e Shqipërisë në kërkim të demokracisë dhe lirisë. Të gjithë ne i kemi shpresat te ky brez i ardhshëm për ndërtimin e marrëdhënieve midis Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë për 30 vitet e ardhshme dhe më tej. Pyes veten nëse dikush në 1991 do ketë mundur të imagjinojë botën, Shqipërinë, marrëdhënien Shqipëri-SHBA, kështu siç është 30 vjet më pas, në 2021. A do kenë pasur mundësi të imagjinojnë lidhjet e thella që tashmë janë krijuar midis Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë? A do kenë pasur mundësi ta imagjinojnë Shqipërinë në NATO? A do kenë pasur mundësinë ta imagjinojnë Shqipërinë së shpejti në BE? A do kenë pasur mundësinë të imagjinojnë se Shqipëria shumë shpejt do të jetë anëtare e Këshillit të Sigurisë së OKB-së? Mbase imagjinata e njerëzve në 1991 mund të ketë dështuar, po aty ku ajo dështoi, puna e fortë, mbizotëroi këmbëngulja dhe shpresa e pavde
kshme e të gjithëve këtu dhe e bënë atë të mundur.
DIPLOMATI
Rezidenca zyrtare e ambasadorit amerikan në Shqipëri do të njihet si “Shtëpia Ryerson”, në nder të William Ryerson, angazhimi i palëkundur i të cilit për të ushqyer demokracinë në Shqipëri, dashuria e tij e vërtetë dhe e thellë për popullin e këtij vendi dhe vendosmëria e tij për të ndërtuar marrëdhëniet SHBA-Shqipëri, ka qenë një model për çdo diplomat amerikan që nga viti 1991. Ambasadori Ryerson nuk mundi të udhëtonte për të qenë sonte këtu me ne, unë ju siguroj se ne, këtu në vendin e Shqipërisë, jemi me të në Uashington. Edhe sot, nuk e di nëse e dini këtë por edhe sot, nëse i shkoni për vizitë në shtëpi, ai ka aty flamurin amerikan dhe flamurin shqiptar që valëviten krah njëritjetrit. Dhe ai me të drejtë vlerësohet si një figurë kyçe që hodhi themelet në rivendosjen e marrëdhënieve midis popullit amerikan dhe popullit shqiptar, i cili e vendosi Shqipërinë, aleaten dhe miken tonë, në një të ardhme vendosmërisht pro-amerikane, europiane. Pra, le të mendojmë mbi të kaluarën, le të mendojmë gjithnjë për të ardhmen dhe le t’i përkushtojmë vetët tona ndaj detyrës për ta bërë këtë miqësi, këtë partneritet, këtë aleancë, më të fortën, më të mirën dhe më madhështoren që ka ekzistuar ndonjëherë. Dhe le të vazhdojmë duke ecur përpara së bashku, drejt së ardhmes, krah për krah.