Sulejman Vokshi, të flijohesh në emër të lirisë dhe kombit
Më 1885 u dënua me vdekje, por Sulltan Abdyl Hamidi II e fali dhe u dënua me internim e punë të detyruar. Pas një amnistie, u lirua
Më datë 20 shkurt të vitit 1815, lindi Sulejman Vokshi, një prej figurave më të rëndësishme në zhvillimet e Lidhjes së Prizrenit.
Në gjirin e një familjeje gjakovare të spikatur për veprimtari patriotike, u mbrujt i gatitur për t'u flijuar në emër të lirisë së kombit. Ai ishte në vijën e parë të luftës për e pavarësinë e plotë të trojeve shqiptare. Themeloi dhe priu, politikisht dhe ushtarakisht, Lidhjen e Prizrenit. Në një hark kohor të shkurtër, nën drejtimin e tij, pushteti administrativ e ushtarak i Lidhjes së Prizrenit mundi të konsolidohej duke u shtrirë drejt Shkupit, Prishtinës, Mitrovicës, Gucit, Vuçiternës, Preshevës etj. Në cilësinë e kryetarit të Shtabit të Forcave Shqiptare, Sulejman Vokshi mori pjesë në luftën e zhvilluar kundër forcave osmane të Dervish Pashës, për mbrojtjen e Lidhjes në Shtimje e Slivovë. Shfaqi qëndresë të patundur ndaj pushtuesit osman, edhe pas shpërndarjes së qeverisë së Lidhjes. Në vitin 1885, organizoi në Kosovë kryengritjen e radhës kundër zgjedhës së huaj. Për aktivitetin e tij atdhetar, Gjykata e Jashtëzakonshme e Prizrenit e dënoi me vdekje, vendim ky që nuk gjeti zbatim, pasi Vokshi u lirua nga burgimi. Sulejman Vokshi radhitet ndër udhëheqësit e luftëtarët më ngulmues të popullit shqiptar në luftën për arritjen e sigurimit të unitetit kombëtar e shtetëror. Figura e tij u përjetësua jo vetëm në historiografi, por edhe në këngët popullore historike të asaj periudhe, dramaturgji etj. Sulejman Vokshi i lindur në Gjakovë, në një familje spahinjsh, i quajtur Sulejman Lokaj i degës Vokshi të fisit të Thaçit. Në periudhën e Tanzimatit mori pjesë në lëvizjen e Dervish Carës, arsye për të cilën e internuan në Anadoll. Më 1878, mori pjesë në mbledhjen e Prizrenit si delegat i Gjakovës, ku dhe firmosi Kararnamenë, por pa myhyr/ vulë. Po atë vit, më 6 shtator, qe ndër organizatorët që mësyen kullën e Abdullah pashë Drenit për të shtënë në dorë mareshallin Mehmet Ali pashë Maxharrin që ishte mik tek ai, ndodhi që shënjoi të parin veprim ushtarak të Lidhjes. Në dhjetor të 1880, Lidhja u riorganizua dhe Vokshi mbajti krahun aktiv autonomist[ dhe me konfliktimin e Lidhjes me perandorinë, Vokshi luftoi përkrah Haxhi Zekës dhe njësitë e tij zunë Shkupin më 4 janar 1881, Prishtinën me 18 janar dhe Mitrovicën. Sanxhaqet e Shkupit dhe Prishtinës u futën nën autoritetin e Lidhjes, prej të cilës Vokshi me Ali Ibër Nezajn mbetën dy të patundurit deri në fund. U kap më 1885, fillimisht u dënua me vdekje, por më pas Sulltan Abdyl Hamidi II e fali dhe u dënua me internim dhe punë të detyruar. Pas një amnistie të radhës u lirua. Me rastin e 100- vjetorit të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, u shpall "Hero i Popullit". Disa institucione të arsimit fillor dhe të mesëm mbajnë emrin e tij. Lidhja shqiptare e Prizerenit u shtyp me gjak e hekur. Po S. Vokshi me shumë luftëtarë u tërhoq në Malësi të Gjakovës. Në këtë krahinë, me male të larta e me një popullsi, që pati përkrahur aktivisht Lidhjen, ai organizoi një qëndresë të pakapërcyeshme për forcat e ushtrisë turke. Malësia e Gjakovës e mbrojtur nga mëse 3000 forca, me Sulejman Vokshin në krye, mbeti gjithnjë një zonë e lirë, një bazë e luftëtarëve të lirisë prej kah ato, herë pas here, ndërmorën sulme kundër garni
zoneve turke në Gjakovë, Pejë e Prizren dhe në shkurt 1885, përsëri nën udhëheqjen e Sulejman Vokshit shpërthyen një kryengritje të fuqishme. Stambolli dërgoi forca të mëdha ushtarake, e shtypi kryengritjen dhe në pabesi e kapi S. Vokshin. Gjykata e jashtëzakonëshme ushtarake në Prizren e dënoi atë me vdekje, kurse familjen e tij me internim të përjetshëm në Fezan të Tripolit. Në vendimin e gjykatës osmane thuhej se fama që ka fituar S. Vokshi "për veprimtarinë e efekteshme e të fuqishme antishtetërore… dihen nga gjithë bota. Ai ka qenë organizator, frymëzues dhe pjesmarrës i të gjitha akteve e veprimeve të kryengritësve që kanë ndodhur deri tani në këto anë, si dhe kreu i krerëve të të gjithë kryengritësve". Ky duket të jetë vlerësimi më i saktë që mund t'i bëhej S. Vokshit. Për shkak të popullaritetit të S. Vokshit dhe presionit të lëvizjes kombëtare shqiptare, shteti osman u detyrua ta kthente denimin me vdekje në dënim me burg, e më pas, ta lironte komandantin e Lidhjes. Populli shqiptar e përjetësoi birin e tij besnik, komandantin e shquar në këngët e veta epike. Në prag të 100- vjetorit të Lidhjes shqiptare të Prizrenit, shteti shqiptar i dha Sulejman Vokshit titullin e lartë "Hero i Popullit".