A po tjetersohet qëllimisht idenditeti kombëtar shqiptar i brezit të ri?!

Fatkeqësisht, rrethanat historike ndër të cilat mbijetuen shqiptarët gjatë nji periudhe mbi 2100- vjeçare nuk ndihmuen në kët drejtim

Edukimi i brezit të ri simbas nji strategjie të mirëmendueme në themel të së cilës qëndron atdhedashunia, përban kushtin "e nevojëshëm e të domosdoshëm", për konsolidimin e identitetit të nji populli.

Fatkeqësisht, rrethanat historike ndër të cilat mbijetuen shqiptarët gjatë nji periudhe mbi 2100- vjeçare, jo vetëm që nuk ndihmuen në kët drejtim, përkundrazi...

Çdo gja bahet e kuptueshme për periudhat kur shqiptarët ishin të pushtuem, sepse qëllimi përfundimtar i çdo pushtuesi, asht përjetësimi i pushtimit, i cili mund të realizohet vetëm nëpërmjet tjetërsimit të identitetit të popullit që pushtohet.

Platforma kryesore e tjetërsimit të identitetit të nji populli, asht fshimja e kujtesës historike dhe krijimi i nji realiteti historik të ri, në shërbim të pushtetit. Historia e njerëzimit në përgjithësi e ajo e shqiptarëve në veçanti, e provon ma së miri kët pohim.

Në kët drejtim diktatura komuniste enveriste shqiptare, ia kaloi edhe pushtuesve të huej, me dhunë, vorfni, e izolim prej të tanë botës, "zhduku rendin e vjetër", transformoi historinë, kriminelin e shpalli hero, heroin nacionalist - armik e, s'fundi me brohoritje e entuziazëm "të pa parë", "krijoi njeriun e ri të partisë".

Me qenë se sistemi diktatorial komunist u vetëshemb me dashje, si e vetmja rrugë e mbijetesës, "njëriu i ri i partisë", që u transformue në "njeriun e ri të demokracisë", mbijetoi e vazhdon me mbijetue si nji qenie hibride (" pa Dinë e pa Imanë") i shartuem në ekonominë e tregut. Ideali i ri i kësaj "qenie hibrìde", që ruen të paprekun në thellësinë e formimit të sajë ideologjinë komuniste, rezultoi: pasunimi i shpejtë e me çdo kusht, konsolidimi nepotik i pozitave drejtuese në politikë, pushtet, sistemin gjyqësor e akademik etj., tue shpërfillë identitetin e interesin kombtar shqiptar.

Nuk ka si shpjegohet ndryshe veprimi i akademikëve shqiptarë, që i bjen ndesh identitetit kombtar në fushën gjuhësore, tue mos pranue rishikimin e Kongresit famëkeq politik enverist të 1972- shit që "hodhi në Dri", themelin e gjuhës shqipe, Gegnishten. More të "bekuem akademikë", kanë kalue 52 vjetë prej atij vendimi, e gjuha sikur çdo gja tjeter, evolon në përputhje me zhvillimet e reja, asht pikërisht ky evolucion që ju detyron rishikimin e përmirësimin e standardit të 1972- shit, por ju nuk pranoni?!

Ku e keni qëllimin?! A jeni ndopak të ndërgjegjësuem për bashkimin kulturor shpirtnor të shqiptarëve në dy anët e kufinit me Kosovën, ku flitet gegnisht? Po faktin që rreth Shqipnisë jetojnë rreth tre milion gegë, e keni harrue?! Simbas jush, brezi i ri që nuk mundet ma me lexue e me studjue, sepse nuk i kupton, shkrimtarët ma në za të gegnishtes si; Fishta, Mjeda, Gjeçovi, Haxhiademi, Prendushi,

Migjeni, Koliqi, Repishti, Camaj, Rrota, Zadeja, Pipa, etj., etj., mund të edukohët në mungesë të kujtesës me identitetin e vertetë shqiptar?

Si duhet t'a kuptojmë qëndrimin e akademikëve shqiptar, që kundërshtojnë "si demat para bezes së kuqe", vjetersinë mijavjeçare të gjuhës shqipe në themelin e së cilës qëndron gegnishtja? Ç'ka na thotë qëndrimi "kontrapedal" i tyne, në lidhje me zbulimet e reja në fushën e etimologjisë të gjuhës shqipe? Si ndikon ky qëndrim te identiteti i brezit të ri?

I pafalshëm mbetet edhe fakti që ende sot mbas gati 34 vjetëve vetëshëmbje të diktaturës, qenia hibride ose "njeriu i ri i demokracisë", që drejton e programon edukimin shkollor, nuk përfshin në tekstet shkollore, tragjedinë e krimit komunist. Formimi i brezit të ri me mungesën e kujtesës historike, a nuk të çon drejt tjetersimit të identitetit kombtar shqiptar, ky asht qëllimi?!

Për me ia vue vulën këti qëndrimi, Ministria e Arsimit Tiranë, i paska dërgue intitucioneve shkollore nji shkresë orjentuese si rekomandim për edukimin jashtëshkollor të nxanësave. Ndër qindra shkrimtarë shqiptarë te rekomanduem, mungojnë vetem ato që trajojnë krimin komunist të diktaturës si: Sami Repishti, Marçel Hila, Ahmet Bushati, At Konrad Gjolaj, etj., rastësi?!

Kulmi i qëndrimit absurd i "qenies hibride" me grada shkencore e autoritet akademik, u ba publik para pak ditësh prej gazetave e televizioneve në mbarë vendin, me shpalljen e nji peticioni antidemokratik qesharak e të turpshëm, që i kërkonte AMA- s ndalimin e diskutimit në emisionet televizive, mbi problemin e gjuhës shqipe!

Mendoni ku kemi mbritë e çka përjetojmë ne si shqiptarë: shkencëtarët e akademikët që kemi, pra "mendjet e ndrituna e me vizion", zyrtarisht kërkojnë ndalimin e fjalës së lirë me "urdhën prej nalt", si në kohën e "lugatit", tue i ra ndesh parimit bazë të demokracisë! A ka ma marre e për faqe të zezë?!

Mos diskutimi për domosdoshmëninë e integrimit të gegnishtes, mos diskutimi i vjetersisë së gjuhës shqipe, mos diskutimi i etmologjisë së gjuhë shqipe, kuj i shërben?!

Konsolidimit të identitetit kombtar shqiptar, JO që JO, por vetem atyne që nuk e duen popullin shqiptar!

Sapo njifesh me kët lloj peticioni, që të krijon "përshtjellime në stomak", menjiherë mendja të shkon te disa emisionet televizive, ku personazhe të paguem kundër shqiptarizmit, vjellin vnerë kundër shtyllave mbi të cilat mbështetet identiteti shqiptar; Skenderbeut, Nanës Tereze, trashigimisë Ilire, gjuhës shqipe, autoktonisë së shqiptarëve, trashigimisë kulturore dhe kurrë, në mënyrë absolute asnjiherë, këto "qenie hibride" me grada shkencore e akademike, nuk e çuen zanin në mbrojtje të idealeve shqiptare! Ky qëndrim i dyfishtë i jueji, ju nxjerr haptas se kush jeni e, se çka rueni me fanatizëm në shpirtin tuej, "Fshati që shihet sdo kallauz"!

I damshëm për konsolidimin e identitetit kombtar shqiptar të brezit të ri mbetet edhe korrupsioni në sistemin arsimit shqiptar ( pasojë e idealit të ri të "qenies hibride"), në të tana nivelet, por veçanarisht ai i shkollave të nalta, të len "pa gojë", personazhe që kanë zanë vende drejtuese e disponojnë deri tre diploma universitare, praktikisht rezultojnë gjysë analfabetë.

Mungesa e formimit kulturor me bazë atdhedashuninë e vlerat kombtare pasojë 32 vjeçare e "njëriut të ri të demokracisë", me pozitë drejtuese politike, shtetnore apo akademike ka çoroditë programimin strategjisë edukuese të rinisë, çka vështirëson konsolidimin e identitetit të shqiptarëve, aq i deshiruem sot.

Si përfundim, po kujtoj thanien e nji filozofi kontrovers: "Kriteri i së vertetës asht praktika"! Po cila asht praktika e sotme e jetës së të rijve shqiptar?!

"Shif e shkruej", thotë nji fjalë e urtë popullore:

Largim në masë e të rijve prej vendit amë, aq sa nuk gjinden ma punëtorë, por merren prej Bangladeshit. Zvogëlim drastik i numrit të nxanësve e studentëve. Rritje e analfabetizmit dhe e padijes. Zvogëlimi i numrit të martesave e paksimi i lindjes së fëmijve.

Rritje e drogaxhive, e krimit, e vjedhjeve, e bastexhive, e dhunës, e abuzimeve, etj. Rritje pa kufi e të rijve që kalojnë jo vetem ditën, por edhe naten në bar- kafe kot, janë të pa punë, por kanë vetura e, bylyzykë ari!

O pashallarë të demokracisë: veni ndonjiherë dorën edhe te zemra e jo vetem te xhepi... Mos harroni se përparimi i shqiptarëve, lidhet kryesisht me brezit të ri, që asht garancia e së ardhmes! E kjo e ardhme në radhë të parë kërkon unitet kombtar, i cili realizohet vetëm mbi bazen e vlerave identitare, të popullit shqiptar.