“24marsi,dataemirënjohjes kombëtarendajusa/nato”
simbolizon 25- vjetorin e ndërhyrjes ushtarake, të skalitur në historinë e lavdishme të NATO- s për çlirimin e Kosovës nga pushtimi serb, por edhe si “datë e shenjtëruar në memorien e mirënjohjes Kombëtare”! Në “kapacitetin e ekspertit të Sigurisë Kombëtare, rajonit dhe NATO- s”, risjell në kujtesë rrethanat dhe peshën gjeopolitike të kësaj datëngjarjeje madhore:
Së pari, mbrëmjen e 23 marsit 1999, misionari i paqes, ambasadori mirënjohur Holbrooke, u kthye nga Beogradi në Bruksel, “i refuzuar brutalisht nga Millosheviçi” në përpjekjen diplomatike për të ndalur gjenocidin si dhe evituar ndërhyrjen ushtarake të NATO- s në Kosovë. Në orët e para të ditës tjetër, pra 24 mars, ( për herë të parë nga krijimi saj në 1949) fuqia ajrore e SHBA/ NATO u angazhua një luftë historike “jashtë artikullit 5”, pa miratimin e KS/ OKB- së, por që e legjitimoi NATO- n si “Aleancën e lirisë, paqes, shpresës dhe besimit te vlerat demokratike” në mbarë botën!
Kështu, 24 marsi 1999, simbolizon jo vetëm përvjetorin e një ngjarjeje të lavdishme për historinë gjeopolitike të NATO- s, por meriton të skalitet në përjetësi nga mbarë shqiptarët edhe si data e mirënjohjes kombëtare ndaj fuqisë ushtarake të SHBA/ NATO- s, si dhe ndaj vlerave perëndimore.
Përveç kësaj, kjo datë konfirmoi vendosmërinë e Perëndimit për të gjunjëzuar një kriminel lufte si Millosheviçi dhe me gjithë përpëlitjet e ariut të plagosur/ Rusisë, kjo ngjarje ndryshoi përjetësisht hartën gjeopolitike të rajonit, në favor Aleancës Euroatlantike si dhe të kombit shqiptar.
Edhe në situatën aktuale, 24 marsi mbetet një ngjarje me “mesazhe të forta shprese” për fundin që e pret Rusinë- Putiniste, e cila: “mbas mbi dy vjet lufte barbare nuk e pushtoi dot as me valle, tanke dhe raketa Ukrainën martire”. Ndërsa përkundër fitores, ka humbur me turp 50% të territoreve të pushtuara, iniciativën strategjike të luftës si dhe betejën për të sfiduar rendin e sigurisë globale, kohezionin, interesat dhe fuqinë e pakonkurrueshme ushtarake të NATOs. Tashmë nuk ka mbetur asnjë dilemë, as për mendjet e ndryshkura jo vetëm në Beograd, që pikërisht për shkak të kësaj lufte, Kremlini gjendet sot më i izoluar/ diskretituar se asnjëherë me parë ( psh., vetëm Kim- Jongu, Vuçiç, e uruan për vetëmandatimin me bajoneta); rrezikon përjashtimin nga 5- shja vendimmarrëse e Këshillit të Sigurimit/ OKB si dhe Gjykata Ndërkombëtare ka lëshuar “urdhër arresti për krime lufte” ndaj Putinit dhe listën e zullumqarëve rreth tij.
Së dyti, shpreh keqardhjen për mungesën delirante “të mirënjohjes institucionale në ushtrimin e përgjegjësive shtetërore nga të pushtetarët e Prishtinës” përkundër domosdoshmërisë jetike që ka Kosova për forcimin e bashkëpunimit me partnerët strategjikë SHBA/ NATO/ BE!
E gjej zhgënjyese që për herë të parë mbas 25 vjet pavarësi, kryeçlirimtarët e Kosovës, pra Uashingtoni zyrtar, ka ngritur një zhgënjim serioz: “Ne, SHBA jemi të shqetësuar për faktin se qeveria e Kosovës nuk po na trajton si partnerë, nuk po konsultohet dhe nuk po punojnë me ne, SHBA për sigurinë rajonale”!
Shpreh revoltën për të mos thënë neverinë strategjike jo vetëm për vendimmarrjet e pakonsultuara me SHBA- të, por veçanërisht për riciklimin e kokëfortësisë bolshevike dhe të sovranitetit folklorik nga të gjithëpushtetshmit e Kosovës, ndaj politikanëve dhe opinionistëve mendjendryshkur në Prishtinë, Tiranë etj..
Duke përsëritur “përuljen ndaj të rënëve/
Në përmbledhje, përkundër riciklimit të urrejtjes dhe gjakderdhjes shekullore, besoj edhe më fortë se 24 marsi 1999 do të mbetet një kambanë alarmi për të mbajtur zgjuar kujtesën e popujve të rajonit, pasi:
“Paqja mbetet misioni i vetëm, në interes të sigurisë së jetës, pronës, mirëqenies së qytetarëve, si dhe ardhmërisë euroatlantike të Kosovës, të Serbisë si dhe 4 vendeve të tjera të Ballkanit Perëndimor”. dëshmorëve të atdheut si dhe nderimin më të riale e Serbisë? ( nga askush); apo integritetin e
thellë ndaj sakrificave për pavarësi të cilit vend sovran, përveçse të Kosovës kërcënon
luftëtarëve dhe popullit të Kosovës në shekuj”, Serbia”? mbas 25 vitesh besoj edhe më fortë se në koNga ana tjetër, nuk kam asnjë mëdyshje, që shiencën kombëtare dhe institucionale të jetë 25 vitet pas çlirimit të Kosovës apo 25 muajt e përjetësisht e skalitur, që: “Çlirimi i Kosovës nga luftës gjakatare në Ukrainë: “qëndrimet dhe veppushtuesit serbë gjithsesi nuk u arrit as nga luftërat, rimet e Beogradit Zyrtar, i gjej të sinkronizuara me as nga qëndresat dhe as nga sakrificat e popullit të ëndrrat dhe interesat gjeopolitike të Rusisë në BallKosovës”. kan”. Gjithsesi, Rusia Putiniste ka dështuar për
Për shkak të së vërtetës shpresoj ta “pratë ndezur një front të ri lufte në rajon, duke
nojmë fisnikërisht” se vetëm falë ndërhyrjes së frymëzuar dhe armatosur grupet kriminale në fuqisë ajrore të NATO- s, Millosheviçi nënshkveri të Kosovës si dhe ekstremistët e tipit Dodik, roi kapitullimin dhe tërheqjen e forcave pushpër të mbajtur ndezur frymën antiperëndimore, tuese ( ushtarake dhe policore) deri në kufijtë e përapo duke e diskretituar Beogradin “deri me agrecaktuar nga rezoluta 1244 dhe të shenjtëruar në sion ushtarak” jo vetëm ndaj sovranitetit territoriFlamurin e Kosovës nga Sh. T. Presidenti Rugoal të Kosovës, por edhe kundër prezencës së shva. Për këtë, mjafton të sjellim qetësisht në vëmendtuar të KFOR/ NATO- s në terren. je që në Marrëveshjen e Kumanovës, UÇK- ja nuk Thënë këto, më duhet ta përsëris qartë, përfishte as palë nënshkruese, as vëzhguese, edhe shi për gjeneralët dhe mendjet putiniste në Beopse aty u vendos shkrirja dhe shndërrimi në grad ( dhe jo vetëm) si dhe për sovranistët folkForcat e Sigurisë së Kosovës, ndërsa siguria terlorikë të Prishtinës: “Përsa kohë të ketë prezencë të ritoriale, iu ngarkua KFOR- it, me mbi 37 mijë SHBA- NATO në terren, agresioni ushtarak kundër forca këmbësorie nga 36 vende, anëtare të tërësisë territoriale të Kosovës, përveçse aventurë NATO- s dhe jo vetëm. vetëvrasëse e Serbisë mbetet një mision tërësisht i
Prandaj, as ligjëratat marksiste dhe as bejtet pamundur ( zero)”! patriotike mbi sovranitetin dhe të drejtat sovrane Në shtesë, në vijim gjeni përmbledhje me “5 nuk do të munden kurrsesi të errësojnë rolin përrekomandime strategjike” për sigurinë afatgcaktues të “çlirimtarëve të vërtetë” ( SHBA- NATOjatë, dialogun konstruktiv, bashkëjetesën paqëUK) të Kosovës nga pushtimi serb dhe as peshën sore për ardhmërinë Euroatlantike të Kosovës kritike që prej një çerek shekulli, ato vijojnë të dhe Serbisë: mbajnë për paqen, stabilitetin si dhe ardhmërinë 1. Përsa për 25 vjet fatkeqësisht 2 palët nuk euroatlantike të Kosovës. po i zgjidhën dot mosmarrëveshjet ndërsh
Thënë këto, data 24 mars meriton të skalitet jo tetërore dhe ndërkufitare, Serbia dhe Kosova vetëm si data e mirënjohjes mbarëkombëtare ndaj do duhet të tregohen seriozë për të zhvilluar diUSA- NATO- s, por edhe si dita e falënderimeve alogun konstruktiv, masat e mirëbesimit reciprok ndaj 36 vendeve dhe rreth 500 mijë ushtarakëve dhe bashkëjetesës paqësore mes popujve, duke të KFOR- it, që për 25 vjet vijojnë të mbrojnë paqen u dhënë njëkohësisht besim partnerëve euroatnë Kosovë dhe rajon. lantikë.
Së treti, për shkak funksioneve që kam ush2. Ndërsa Beogradit zyrtar i duhet “t’i hartruar 25 vitet e fundit, kam ndjekur me vëmendje rojë kërcënimet neo- Staliniste” në gojën e “gjentë shtuar situatën e sigurisë në Kosovë dhe raeralëve delikuent” për valëvitjen/ rikthimin e fljon. Sigurisht kam bërë detyrën që vlerësimet dhe amurit serb në vendin e krimeve kundër njerërekomandimet strategjike për stabilitetin dhe sfizimit, si dhe riciklimin e fushatave të përgjakdat euroatlantike të Kosovës, i kam prezantuar shme ndaj integritetit territorial të Kosovës dhe në NATO si dhe forumet më të larta të sigurisë, popullit shqiptar. në konferenca, panele, etj., si dhe mijëra faqe të Për të mirën e Serbisë, të mos shpenzoj kot 1 publikuara në kryeqytetet e rajonit, përfshi Beomiliard euro në vit nga taksat/ mundi i popugrad; në Këshillin e Atlantikut në Uashington; llit serb, pasi ka zero, aftësi, ose këllqe të përme Ekspertë/ kolegë të sigurisë në Bruksel, ballet me fuqinë ushtarake të USA/ NATO- s Qendrën Marshall, Gjermani, Kolegjin e dhe FSK në Kosovë; të heqë dorë nga ëndrrat Romës, në 32 vendet e NATO- s. për “të pirë” nga 3 nëna ( Moska, Brukseli dhe
Ndërsa, 15 vitet e fundit: “shqetësimet Uashingtoni), apo luajtur me disa porta/ vende strategjike mbi armatosjen deri në dhëmbë dhe jomiqësore me NATO- n. Ndërsa, z. Vuçiç të ( keq) shpërdorimin e Beogradit nga Kremlini”, i kam mos riciklojë oshilacionet e Millosheviçit dhe adresuar si pyetje të thjeshta/ publike, ndaj as të bëjë trimin tërbuar të Putinit duke z. Vuçiç dhe gjeneralëve të tij: “Përse shpenzon kërcënuar perëndimin ( ose me Serbinë ose me më shumë se 1 miliard euro në vit për armaKosovën!); por as viktimën dhe as të irrituarin, tosjen nga Rusia me tanke; ‘ Mig- 29’, helikopter pasi, siç është konfirmuar nga ekspertët e Penluftimi, raketa Pantsir- S, etj.? Përse 3/ 4 e struktagonit edhe 246 raketat ‘ Javelin’ të miratu
turave dhe fuqisë ushtarake ofensive i ka disara nga DASH- SHBA për FSK, nuk janë ka
lokuar në kufijtë shtetërorë të Kosovës(?); nga pacitete sulmuese, por vetëm për të ushtruar cili vend apo Aleancë rrezikohet tërësia territo- të drejtën sovrane të vetëmbrojtjes së tërësisë territoriale të Republikës së Kosovës nga çdo armik potencial, që në fakt mbetet vetëm Serbia, apo jo?
3. Prishtina zyrtare, pa u konsultuar me partnerët strategjik/ SHBA, kurrsesi nuk do duhej të marrë vendimmarrje me impakte strategjike, që minojnë themelet e besimit me “çlirimtarët/ USA, që prej 25 vitesh vijojnë të mbajnë peshë kritike për sigurinë dhe ardhmërinë euroatlantike të Kosovës”. Për më shumë, do t’i këshilloja vëllazërisht aktorët mendjehapur të Prishtinës që: “Çlirimi nga pushtuesit serbë më 1999 si dhe riciklimi i kërcënimeve ushtarake të Beogradit ndaj integritetit të Kosovës”, të mos i konsiderojnë me triumfalizëm populist, por si “përgjegjësi e lartë shtetërore për të ndërtuar Kosovën moderne”, përtej prezencës së NATOs ( që nuk do të jetë e përjetshme); vendin ku, qytetarët pavarësisht përkatësive etnike, fetare dhe politike të ndihen të barabartë para ligjit, si dhe faktorizimin e Kosovës nga konsumatorë, në kontribuuese për sigurinë si dhe integrimin e rajonit në NATO dhe BE!
4. Tirana dhe Prishtina zyrtare e kanë përgjegjësi të lartë kombëtare dhe fisnike të demonstrojnë mirënjohje ndaj SHBA- NATOs. Ndërsa përkundër: “Vendimmarrjeve të pakonsultuara dhe kakofonisë për protagonizëm internacionalist”, e çmoj si emergjencë kombëtare, ngritjen e një “Grupi të Urtësh – Wise Group”. me personalitete të gjithëpranuara, që përulen në gjunjë para historisë së përgjakshme dhe interesave kombëtare për t’i dhënë jetë një platforme të përbashkët “2- Shtete sovrane, 1- Komb i vetëm”, duke garantuar partnerët strategjikë se kjo “platformë e vonuar” do të kontribuojë si balancë racionale për paqen afatgjatë në rajon.
Sigurisht që: “ky projekt ( 2- Shtete 1- Komb), nuk ka kurrsesi lidhje me dalldisjen bolshevike që vjen nga fuqia elektorale e mbipushtetit dhe as me pushtetarë kusarë që presin ( duke u dridhur) radhën në SPAK; as me pluralizmin fasadë dhe as me mjerimin e opozitës të pushtuar nga sekserët; por as me aguridhet 50 milionë euroshe të ish- kryetarit të ushtrisë së vdekur si dhe një grushti egocentrikësh të sëmurë, që si kamikazë të lidhur pas karrigeve, blinduan dyert dhe mbajnë çelësat e depos së kashtës duke përmjerrë mbi institucionin/ PD që u ka dhuruar kolltukë, llokma dhe ofiqe”.
5. Ndërsa, partnerëve strategjikë, aktorëve dhe ekspertëve/ kolegëve në rajon, Uashington, Bruksel etj., do t’i risugjeroja që perspektivën e paqes dhe stabilitetin e rajonit, ta parakushtëzojnë me rikthimin e dy Masave të Mirëbesimit Reciprok, nëpërmjet të cilave Serbia “të imponohet” që: ( 1) do të ruajë balancat e fuqisë ushtarake duke mos kërcënuar integritetin territorial të Kosovës; ( 2) nuk do të vendosë instalime dhe as aktivitete ushtarake ( 25 km distancë ajrore dhe 10 km tokësorë), në kufijtë shtetërore mes vendeve, dy kushte që gjithsesi do të duhen të monitorohen nga USA- NATO- BE, që mbeten faktorë kritikë për paqen në rajon.
Në përmbledhje, përkundër riciklimit të urrejtjes dhe gjakderdhjes shekullore, besoj edhe më fortë se 24 marsi 1999 do të mbetet një kambanë alarmi për të mbajtur zgjuar kujtesën e popujve të rajonit, pasi: “Paqja mbetet misioni i vetëm, në interes të sigurisë së jetës, pronës, mirëqenies së qytetarëve, si dhe ardhmërisë euroatlantike të Kosovës, të Serbisë si dhe 4 vendeve të tjera të Ballkanit Perëndimor”.