Rrëfimi special i Dimos: Ja si ringrihet Apolonia
“Të hapen dyert për tifozët, ju tregoj ngërçin në Fier”
Lidhja e tij me futbol lin është një sim biozë e pandashme sepse ai nuk mund ta kuptojë dot veten pa kontaktin e përditshëm me topin, pa emocionet e drejtpërdrejta të një ndeshjeje futbolli dhe larg fushës së blertë. Është 35 vjeç, por kapiteni i Apolonisë, Amarildo Dimo, e ka sfiduar moshën, teksa ende vazhdon të shfaqet bindshëm në nivelet e protagonistit tek Apolonia. Përvoja e Dimos është një element shumë pozitiv për grupin dhe një ndihmë e madhe në fushë për skuadrën dhe trajnerin Kashami. Në një intervistë ekskluzive për "Panorama Sport", kapiteni fierak flet për situatën e përgjithshme në kampin bardhejeshil, ecurinë e Apolonisë, si dhe për transfertën e sotme me Tiranën. "Jemi gati për Tiranën, skuadra është kompakte, më e mbledhur dhe e organizuar mirë. Nuk ka pse të trembemi, ne do të luajmë për fitore dhe le t'ia lëmë fushës nëse do e meritojmë", deklaron ndër të tjera kapiteni i Apolonisë në intervistën e tij.
Humbja e fundit, ndonëse e mbetur pas: 3 gola të pësuar në vetëm 4 minuta, në një ndeshje kyçe momentale për skuadrën. Si mendoni Dimo, çfarë ndodhi në sfidën e kaluar me Tomorin?
Mendoj se humbëm ne. Po, Apolonia nuk mundi ta ruante dot epërsinë në lojë dhe komoditetin e avantazhit të dy golave në momentin më të patolerueshëm në 10 minutat e fundit. Megjithatë, le ta themi se ndikuan një sërë faktorësh: lojtarë të rinj, shpërqendrim, besim i tepruar, neglizhencë dhe mosmenaxhim të lojës e rezultatit. Ja, të gjitha këto na çuan drejt një humbjeje të palejueshme.
Shpesh ka një shprehje për Apoloninë, "skuadër e re", por gati 50% e ekipit janë lojtarë vazhdimësie dhe me përvojë disavjeçare në Fier. Edhe ju i qëndroni kësaj linje?
Jo, jo, të mos e gjykojmë kështu dhe të mos e thjeshtojmë kaq. Po, e vërtetë që në skuadrën tonë ka 4-5 lojtarë të përvojës, por kjo është vetëm njëra anë e medaljes. Nuk duhet harruar që jo të gjithë luajnë në pozicionet e tyre. Po ju përmend Broshkën dhe Hysenshahajn, të cilët nuk luajnë shumë shpesh në rolin e tyre natyral dhe patjetër që nuk mund të japin më të mirën dhe maksimumin jashtë pozicionit të tyre, pavarësisht dëshirës dhe përkushtimit që ata kanë. Po pse nuk luajnë në rolin e vet? Pikërisht për shkak të mungesës së lojtarëve në këto role. E shihni tani që nuk është aq e thjeshtë dhe që duhet të mendojmë së pari e mbi të gjitha për të stabilizuar këtë problem të rëndësishëm në skuadër. Jo një vend çfarëdo për lojtarin, por lojtarin e duhur në vendin dhe rolin e duhur.
Nuk kanë munguar dyshimet për një ndeshje me rezultat të paracaktuar për sfidën me Tomorin. Cili është komenti juaj?
Nuk dua të merrem fare me këtë gjë. Kur arrihet të dyshohet për shitje ndeshjesh e trukime deri te Reali e Barcelona, imagjino ç'mund të bëhet te ne. Mendoj se nuk janë më shumë se "bla-bla" të zakonshme të pazarit futbollistik shqiptar dhe asgjë më shumë.
Apolonia duket në ngërç në "Loni Papuçiu", ku nga 12 pikë maksimale, ka marrë vetëm 5 gjatë këtij sezoni. Çfarë nuk po funksionon si duhet?
Mendoj se një nga çështjet më kryesore është që tek Apolonia nuk ka ekuilibra në fushë. Ne e kërkojmë me ngulm fitoren, por i humbasim lehtë ekuilibrat, shpesh edhe për shkak të adaptimit të lojtarëve jo në vendin e duhur, çka e preka më lart. E pa dyshim që një minus i madh për ne është se kemi humbur publikun, mungesë që automatikisht favorizon kundërshtarin. Çfarë duhet të bëjmë për të korrigjuar këto elemente? Le t'ia nisim nga vetja, në kompleksitet, e pastaj të hapim dyert për publikun, falas, duke filluar që nga të rinjtë e apasionuar të moshës shkollore.
Ndeshja e radhës kundër Tiranës kryesuese. Çfarë duhet të presim nga Apolonia në këtë transfertë?
Pa dyshim që dy javë kanë qenë më se të mjaftueshme që ne të bënim korrigjimet e duhura. Jemi gati për Tiranën, skuadra është kompakte, më e mbledhur dhe e organizuar mirë. Nuk ka pse të trembemi, ne do të luajmë për fitore dhe le t'ia lëmë fushës nëse do e meritojmë.
Janë të rrallë futbollistët në moshën tuaj që mbeten po kaq vendimtarë në skuadrat e tyre sa dhe ju. Përtej pyetjes shabllone dhe përgjigjes standarde, ku qëndron sekreti i Dimos, performancës dhe freskisë fizike në fushë?
Jam 35 vjeç, por nuk e ndiej peshën e viteve. Asnjë sekret të veçantë, veç regjimit të rreptë dhe disiplinës në stërvitje. Unë jam i pari që shkoj për t'u stërvitur dhe i fundit që largohem. Dhe gjithçka ia dedikoj pasionit tim për futbollin, pasion që besoj se do më mbajë edhe disa vite në fushën e blertë.