Milan-Inter, një derbi “ekstrem”
Pavarësisht fituesit të ndeshjes, rezultati do të jetë sukses dhe katastrofë njëkohësisht
Sido që të shkojë, do jetë një sukses dhe një katastrofë. Milani dhe Interi nuk ndajnë një derbi në Kupën e Italisë: u falen fateve të tyre. Nëse kalojnë kuqezinjtë, ndoshta i shpëtojnë një krize që duket pa frena. Në të kundërt, me një fitore për zikaltrit do harronin javën negative përpara festave. Nëse ndalet Milani, kushedi se çfarë mund të ndodhë... Nëse bie Interi, edhe Spaleti do përfundojë në vorbullën e trajnerëve që në këtë stol e kanë nisur mirë, e më pas... Kështu, çerekfinalja ka shijen dhe ngjyrat e ekstremes.
PANKINA NË RREZIK - Se kush rrezikon më shumë, është më e lehtë t'i përgjigjesh: te Milani fjala krizë është bërë "e shtëpisë" dhe një tjetër disfatë do shtynte drejtuesit për ndryshime të tjera në pankinë, pavarësisht se sa besim përcjell Rino Gatuzo. Ai faje nuk ka me siguri, por trajneri është karta e vetme për t'u përdorur në kohë të vështira edhe për arsyen minimale kur thuhet: duhet një tjetër "shkundje". E parë nga "Appiano Gentile", derbi ngjall nervozizëm. Mendimet shkojnë te historitë e kohëve të fundit të Interit post-Murinjo. Më pas kanë vijuar dy- tre muaj gëzime të Ranierit (2011'12), Stramaçionit (vjeshtën e 2012-ës), Maxarrit (vjeshtën e 2013-ës), Mançinit (gjysma e kampionatit 2015-'16) dhe Piolit ( nëntor- janari i sezonit 2016-'17). Fitore dhe iluzione, më pas dështim...
HERA E FUNDIT - Derbi i fundit ka pasur brenda gjithçka. Mirë Interi, dy herë në avantazh, reagim pozitiv i Milanit (dy herë i aftë të barazojë rezultatin). Një derbi me një mbyllje "të çmendur", në të mirë (për Interin) dhe në të keqe (për Milanin), i karakterizuar nga penalltia e Mauro Ikardit që vulosi rezultatin përfundimtar 3-2. Nga ajo ditë ( 15 tetori), kuqezinjtë janë përkeqësuar. Shumë. Edhe Interi, megjithëse jo aq sa "kushërinjtë". Për t'u kuptuar: zikaltrit janë më pak "me fat", milanistët më pak të qetë.
PA PARASHIKIME - Gatuzo ka zëvendësuar Montelën, por megjithatë duket se skuadra nuk e ka dëgjuar akoma "alarmin"; Spaleti ka mbetur po i njëjti, por me një dozë pozitive humori dhe me siguri të pakësuara, pa harruar edhe me disa lojtarë në skuadër që po ndihen tashmë jashtë projektit. Një parashikim do ishte gjëja më e pakuptimtë për t'u bërë. Nuk ekziston. Të thuash që është Interi më mirë, sot, është një "bast": kundër Udinezes e Sasuolos (dhe Pordenones, pa e harruar atë ndeshje), zikaltrit kanë shfaqur anën e tyre më të keqe. Ndërsa Milani nuk ka
nevojë për diagnozë: mjafton të shohësh klasifikimin. Por, mund të përfundojë edhe me penallti, pavarësisht se cila nga skuadrat do luajë më mirë a më keq, apo se cila do shënojë më shumë gola. Efekti do jetë po i njëjti: një sukses dhe një katastrofë njëkohësisht.