Alarmi, asnjë mjek specialist

Momente ankthi, frike, shqetësimi janë përjetuar në minutat e para të takimit miqësor SkënderbeuPogradeci, kjo jo vetëm në fushë, por edhe te spektatorët. Në një përplasje mes dy futbollistësh njëri është dëmtuar dhe pikërisht në këtë çast të gjithë janë stepur dhe i ka përfshirë paniku, futbollisti bie në tokë pa ndjenja dhe për më shumë i kalon edhe gjuha brenda. Është ky moment që sjell edhe diskutimin e madh që kthehet në një çështje shumë madhore për jetën. Shpesh jemi mësuar të themi hynë në fushë stafet mjekësore, por pikërisht kjo është ajo që vërtet të çudit. Mungesa e mjekëve specialistë është thelbi i gjithçkaje edhe për vetë faktin se jo vetëm ekipet e të rriturve luajnë në këto terrene, por janë edhe grupmosha që stërviten në këto fusha çdo ditë. E cili është rezultati në fund, 0 mjekë specialistë. Kjo u pa qartë, kur ishte e vështirë për të mos thënë e pamundur të kthehej futbollisti në normalitet. Sigurisht, le të flasim hapur, për sa i përket Skënderbeut, Jorgo Pantazi është një nga mjekët fizioterapistë më të mirë për momentin në klubet shqiptare. Por domosdoshmëria për një mjek specialist është e madhe. Atëherë shtrohet pyetja ku jemi ne që zhvillojmë aktivitet sportive, ku jemi ne ose më saktë ju drejtues, kur në dhomat e stadiumit nuk ka një dhomë të mirëfilltë mjekësore, ku nuk ka një bombël oksigjeni, ku nuk ka një mjek?! Paralelisht me këtë miqësore zhvillohej edhe një miqësore tjetër, Vora - Maliqi, atje natyrisht nuk kishte mjek. Po sikur të ishte një situatë e tillë, pak më tej zhvillonin stërvitje me dhjetëra fëmijë të moshave të vogla deri te të rinjtë. Kush duhet të kujdeset për një situatë të tillë? U takon organeve, të cilat organizojnë aktivitetet sportive që të mos heshtin. Ll.Saro